maandag 30 april

Watersport

zondag 29 april

Schoonheid

Schoonheid is eigenlijk een raar, om niet te zeggen verkeerd, criterium om mensen en dieren op te beoordelen. Mensen zeggen vaak tegen me dat de hond een mooie hond is. Meestal zijn dat mannen die met me willen praten of mij een indirect compliment willen geven, maar ook als dat niet zo is, als het echt over de hond gaat, vind ik het meestal vreemd (niet altijd, soms is het oprechte bewondering die over het totale dier gaat). Ze kan er niets aan doen dat ze mooi is, als ze lelijk was, had ik haar ook mooi gevonden, alle honden zijn mooi en er zijn wel leukere dingen om te benoemen. De kat geldt als mooi vanwege zijn vacht en uitstraling; hij ziet er echter zo uit omdat hij een bepaald ras is, en daar kan hij zelf niets aan doen. Wat zo bijzonder en fantastisch is aan deze kat is hoe goed hij is in spelen en dat hij me dingen leert over vertrouwen, dat soort dingen. Het is leuk dat hij harig en pluizig is, maar dat is toeval. Iemand een compliment geven over iets dat toeval is, slaat nergens op. Daarom kunnen we over de schoonheid van kunst wel iets zeggen; hoewel ik ook daar betekenis belangrijker vind (maar die twee gaan goed samen). Je kunt ook niet van een vrouw of man zeggen dat zij of hij mooi is, behalve wanneer je een relatie hebt met diegene (en je verwondert over hoe mooi alles aan iemand is) of wanneer het slaat op iets waar iemand zelf verantwoordelijk voor is of als je iemand moet overtuigen van de schoonheid die ze zelf niet ziet. Je kunt het misschien heel soms in andere gevallen zeggen zonder af te doen aan iemand maar dat komt nauw.
(Ik bedoel dus niet dat schoonheid - overigens een heel breed begrip - niet belangrijk of waardevol of wat dan ook is, maar dat je er niet in alle gevallen op dezelfde manier over kunt praten.)

zaterdag 28 april

Mens

‎'Dat zijn mensenkoekjes, geen hondenkoekjes,' zei ik tegen de hond. Ze legde haar hoofd op mijn arm. 'O, ik zie het al,' zei ik, 'je bent een mens, je bent helemaal geen hond.'

vrijdag 27 april

Overleg

donderdag 26 april

Hidden

woensdag 25 april

Tas

Zondag vond ik een open rugzak in de steeg naast mijn huis. Het was duidelijk de tas van een toerist (een meisjestoerist) met een boek, agenda, toiletspullen en snoep. Ik vond in het voorvak een buspas met een naam en adres en toen ik dat googelde (het kostte wel wat creatief gegoogel) vond ik een telefoonnummer. Ik sms'te het meisje dat ik haar tas had gevonden. Ze was net weer terug in Denemarken; de tas was zaterdagavond op het Amstelstation gestolen. Ze vroeg of ik hem kon opsturen. Gisteren mailde ze haar adres en vanochtend stuurde ik de tas op. Ik hoop dat ze er niets uitgestolen hebben maar ze schreef dat er geen waardevolle spullen in zaten. Dus ik denk dat het nu gewoon goed is.

dinsdag 24 april

De katten van de dierenwinkel

maandag 23 april

Pootje

zondag 22 april

Kinderen

Toen ik vannacht van Den Haag via Utrecht met de piano op het karretje naar Amsterdam reisde zei een conducteur: 'De kinderwagens krijgen ook steeds vreemdere vormen'. 'De kinderen ook,' antwoordde ik, maar dat vond hij niet leuk.

zaterdag 21 april

Helemaal geen leuk verhaal

Ik las gisteren (met Sterre en Ellen) voor in een slakkenhuis in De Balie. Het was een opblaasbaar slakkenhuis en er was zuurstoftekort waar we high van werden en degenen die we voorlazen ook.
Het thema van de avond was 'de stad van de toekomst' en dat was door de overige makers utopisch geïnterpreteerd (niet echt utopisch overigens, in hun ogen utopisch; ze waren een groot aantal groepen vergeten). De verhalen van Sterre en mij waren juist niet utopisch, maar vanwege het zuurstoftekort kwamen mensen toch nog redelijk vrolijk naar buiten. Behalve het laatste groepje. Dat waren vijf meisjes die al een beetje dronken waren en waarvan er een moest lachen maar ook moest huilen. 'Ik vind het helemaal geen leuk verhaal,' zei ze toen ik klaar was met voorlezen. 'Het is ook niet leuk bedoeld,' zei ik. De andere meisjes zeiden niet zoveel. Ze leken geschrokken, ze hadden een leuk verhaal verwacht.
Het verhaal gaat over de stad na de revolutie van de dieren (als spiegel voor hoe het nu is). Het gevoel dat de meisjes kregen is mijn gevoel. Het is raar dat gevoel zo over te dragen is, en het is een rotgevoel, en het is ook jammer dat dat gevoel niet in de rest van het programma zat.

vrijdag 20 april

Wijzen en kloppen

Katten begrijpen het minder goed dan honden als je met je vinger ergens naar wijst (ik ken tenminste geen katten die daarop reageren). Daar hebben P en ik twee dingen op gevonden: als ik hem iets wil laten zien, kijk ik ernaar (als ik ergens naar kijk, kijkt hij er ook naar om te zien wat het is) en als ik wil dat hij ergens komt dan klop ik erop (zoals je op je schoot klopt om de kat uit te nodigen op schoot te komen). P gaat sinds kort op de hoge boekenkast zitten en hij kan daar vanaf springen maar dat vindt hij niet zo prettig. Als ik er gebogen voor ga staan en op mijn rug klop, dan springt hij van de kast op mijn rug op de grond (of op de tafel). We hebben deze truc pas ontdekt en zijn ermee in onze nopjes.

donderdag 19 april

De vader van Linda

Mijn nieuwe verhaal 'De vader van Linda' is vanaf vandaag te lezen op hard//hoofd, en wel hier.

woensdag 18 april

Enquête over troost

In 2009 heb ik met Miriam Reeders een enquête over troost gemaakt als voorbereiding op onze voorstelling dat najaar in het Scheltema Complex in Leiden. Ik geloof niet dat ik hem ooit op mijn weblog gezet heb. Maar het is een mooi ding, dus bij deze. Je kunt hem hier downloaden.

dinsdag 17 april

Insectenhuisjes.nl

'Het aardige is, de beestjes hebben gevoel voor vormgeving.' Zie hier.

maandag 16 april

Wooff Wooff or Who killed Richard Wagner?

Dit is een heel mooi en raar boekje. Link van de dag is het Themerson archief, van Franciszka en Stefan Themerson.

zondag 15 april

MoMA

2007

zaterdag 14 april

Vanmiddag zagen we in het park een wel heel pluizige pluim

vrijdag 13 april

Op het station

Het was zaterdagavond, bijna tien uur, en ik stond op station Amsterdam Centraal op de trein te wachten. Normaal slaap ik rond die tijd al maar ik moest optreden. Voor het perron reed een trein langs en dat maakte heel veel lawaai, dus ik hield mijn handen voor mijn oren. De vrouw naast me (klein, afgezakte laarzen) hield haar handen ook voor haar oren.
'Hard hè,' zei ik tegen haar toen de trein weg was.
'Is dit de trein naar Den Haag?' vroeg ze.
'Ja.'
'Ik ben in de verkeerde trein gestapt, naar Amsterdam Centraal. Ik moet naar Den Haag Centraal.'
'Dan moet u deze trein hebben.'
'Maar ik heb een kaartje naar Den Haag.'
'U moet even naar de conducteur om het uit te leggen, dan komt het wel goed.'
'Ik ga nooit met de trein. Ik ben zenuwachtig. Daarom was ik in de verkeerde trein gestapt.'
'Deze gaat naar Den Haag, dus dan komt het goed.'
'Ik woon op de Laan van Meerdervoort, daar gaat geen trein naar toe.'
'U moet op het station in Den Haag boven de tram nemen.'
'Mag ik je telefoon even gebruiken?'
'Waarom?'
'Om mijn man te bellen. Ik ben te vertrouwen hoor, ik ren er heus niet mee weg.'
Ik gaf haar mijn telefoon. De man nam niet op. Ik glimlachte naar de vrouw, die heen en weer bewoog, van haar ene op haar andere been, en hoopte dat mijn medereizigers snel zouden komen. Ik deed alsof ik een sms verstuurde om niet meer met haar te hoeven praten. De vrouw haalde een telefoon uit haar tas, het leek een iPhone, ik begreep niet waarom ze die van mij had gebruikt. Op dat moment kwam de trein eraan. De vrouw liep naar de machinist, die haar meenam naar de conducteur. Ze liep niet goed, er was iets met haar been.
In de trein werd ik drie keer gebeld door een nummer dat ik niet kende. Ik nam op maar nadat ik mijn naam zei, werd er opgehangen. De volgende middag werd ik weer gebeld. 'Ik werd gisteren gebeld door dit nummer,' zei de man aan de andere kant van de lijn.
'Dat was uw vrouw,' zei ik, 'ze belde om te laten weten dat ze onderweg naar Den Haag was.'
'Waar was ze dan?'
'Amsterdam Centraal.'
De man hing op. Ik had niet moeten zeggen dat ze in Amsterdam was, hij wist misschien niet dat ze daar geweest was, ik had moeten zeggen 'op het station', maar dat bedacht ik te laat.

donderdag 12 april

Station Hollands Spoor

woensdag 11 april

Ontregelende dieren

Steenmarters saboteren auto's.
Schapen lopen door de tunnel.
Paarden lopen over de snelweg.
Een bok liep over het spoor.
Twee verliefde slechtvalken houden de plaatsing van het logo van het provinciehuis in Utrecht tegen.
Mogelijke vleermuizen houden renovatie tegen.

dinsdag 10 april

Bovenaanzicht

maandag 9 april

Democracy/tree

zondag 8 april

Begin opnieuw

Vannacht schreef ik in een kerk verhalen over opnieuw beginnen (met Sterre, tijdens de nacht van de hoop). Een selectie.

Woord

Het begint met een woord. Het woord trekt een ander woord aan dat een ander woord aantrekt en zo vormt zich een regel, een zin.

Twee

Twee mensen beginnen opnieuw. Ze beginnen tegelijk. Zij draagt een bruine jas, hij een blauwe. Ze staan in een kerk, er is een programma. Kijk, het gebouw is donker, het is oud, er zitten jongens in de bank, ze praten over Zweden, dat de mensen in Noord-Zweden teruggetrokken zijn, het lijken Finnen. De mensen die beginnen zijn al begonnen, zeggen ze, maar net, ze zeggen het alsof ze het niet eerder zeiden, alsof dit het moment is waarop ze beginnen. Ze weet niet of het opnieuw is, besluit van wel. Hij knikt. Ze kijkt hem even aan, kijkt dan naar de grond.

Mos

Het mos kan overal groeien. Ze hebben een papje gemaakt dat je ergens op kunt smeren. Het heeft geen water nodig en wordt zichzelf vanzelf.

Nacht

De nacht valt. Eerst viel de avond, toen de nacht. Ochtend valt niet maar komt. Ochtend komt iedere ochtend – ik weet niet of het dezelfde ochtend is of een andere, of er steeds nieuwe ochtenden zijn of herhaling. Dageraad. Het is ook de vraag of het donker steeds opnieuw hetzelfde donker is of nieuw donker. Nieuw donker zou vreemd zijn omdat donker afwezigheid is. Hoewel er geen reden is waarom afwezigheid zich niet zou kunnen herhalen. Het licht is aan, schijnt op op de straat, gaat ’s ochtends uit. Licht kan wel vallen.

Stoel

Hoopt een stoel dat er iemand op hem gaat zitten? Als het een serieuze stoel is wel. Kartonnen bekertjes hopen niet.

zaterdag 7 april

Kippenweetjes in verband met Pasen

Voor wie eieren eet, is het belangrijk om te weten wat de codes op eieren betekenen. Dat is hier na te lezen. Code 0 is de enige waarbij de kippen een redelijk leven hebben en hun snavel niet wordt afgeknipt. Het is hierbij verder van belang om op te merken dat eieren verwerkt worden in een groot aantal producten, van cake tot koekjes tot mie, en dat dat verrijkte kooi-eieren zijn (nauwelijks beter dan de legbatterij, maar helaas gaat het hier om miljoenen kippen), behalve als er 'scharrelkippeneiwit' bij staat. De term 'scharrelei', code 2, is echter misleidend omdat de kippen niet naar buiten gaan maar in een schuur leven met 8 dieren per vierkante meter. Ook worden er voor eieren dieren gedood, namelijk de haantjes.

vrijdag 6 april

donderdag 5 april

Een heel effectieve manier om overbeharing tegen te gaan

Want wie heeft er tegenwoordig nog een bovenlip nodig?

woensdag 4 april

Referentiekader

Wat was bedoeld als wasmand werd een stenen muurtje.

dinsdag 3 april

Liefdadigheid

Ik was het woord liefdadigheid kwijt. Niet het begrip en ook niet de Engelse vertaling, alleen het woord. Ik was het best een tijd kwijt (ongeveer een maand) en besloot het gisteren op te zoeken. Nu zijn we weer compleet, maar lang duurt dat nooit.

maandag 2 april

Legkip

Via S. kwam ik op het spoor van Red een Legkip. Dat is een stichting die zich inzet voor legbatterijkippen uit de kippenindustrie, die normaal gesproken na twee jaar, als ze wat minder eieren gaan leggen, geslacht worden als soepkip. Red een Legkip koopt deze kippen en brengt ze onder bij mensen die ze adopteren. Het gaat om kippen die nooit eerder daglicht gezien hebben of gescharreld hebben, die hun hele leven in een kooi of overvolle schuur hebben doorgebracht. Zie hier voor de website met meer informatie over het initiatief.
S. heeft zelf ook drie kippen geadopteerd. Eerst werd er een prachtig hok getimmerd (ze kunnen erin door het luikje in de schuur linksonderin):

Dit weekend werden de kippen opgehaald:

Ze heten Hendrickje, Geertje and Neeltje. Hier scharrelt Hendrickje al een beetje rond:

Deze kippen zijn dus goed terecht gekomen. Nu moeten ze wennen aan alle licht en ruimte en bijkomen van wat ze meegemaakt hebben. Hopelijk leven ze nog een tijd in goede gezondheid. Wie kippen wil, weet waar z/hij moet zijn (hier staan meer verhalen over geredde kippen).

zondag 1 april

Mens

Leidschendam, 2000