30 april
Vrienden
Ik zat in de tram met een man die de Nederlandse vlag op zijn wang had laten tatoeëren. Erboven stond met sierlijke letters IJmuiden, op zijn voorhoofd stond Colombia. Hij droeg kaplaarzen en vroeg me of de honden alleen mijn honden waren of ook mijn vrienden. 'I love them, I love them,' zei hij. Doris was helemaal niet bang voor hem.
29 april
Diep filosofische overpeinzingen van een makelaar
28 april
Voorwerpen
Mocht je van plan zijn een tafel, schaats of caravan aan deze paal te koppelen: doe het niet. De andere palen in de straat zijn nog wel beschikbaar.
27 april
Dekens
In de verte dreunt muziek, hier binnen slapen de honden. Dit is niet het begin van een heel verhaal, het is avond en ik zou al wel naar bed willen - ik zal hooguit nog even lezen, nog even in mijn dagboek schrijven. Nee, het is toch het begin van een nieuw verhaal, omdat het een einde beschrijft, de avond, en iedereen weet dat de personages dan wel straks gaan slapen (het dekbed over hun hoofd trekken of zich opkrullen in een mand, alleen nog in beweging komen om anders te gaan liggen, dromen over wat er nooit was en wat er zou kunnen zijn en alle dingen van de dag), maar morgen weer opstaan en nieuwe avonturen zullen beleven. We gaan nu maar slapen. We trekken morgen onze laarsjes weer aan, kammen onze haren, alles in het licht.
26 april
Oefeningen in verdwijnen II
25 april
Oefeningen in verdwijnen I
24 april
Wolkenjacht
We rijden over een weg naar het zuiden - dat is tegelijk een metafoor en geen metafoor. Ik rijd, dat kost concentratie omdat ik de afgelopen jaren weinig gereden heb; ik kan niet eten en rijden tegelijk. Ik rijd door regenbuien het licht tegemoet, het nieuwe groen om de weg blinkt soms in randjes licht onder dreigend donkergrijs. Bij een tankstation net over de grens kopen we koffie. Jij loopt een stukje met de honden, ik wurm me door een buslading toeristen naar het apparaat.
In Brussel bezoeken we in Wiels een van de mooiste tentoonstellingen die ik de afgelopen jaren zag.
We rijden op de terugweg langs de Verbeke Foundation, nemen voor het deel buiten de honden mee; Olli wordt heel bang, van de zwarte paarden, van de bomen die laag over het pad groeien, van de mensen die langzaam lopen en kijken. Pas als we de kas uit zijn komt zijn staart weer omhoog. Het is zonnig nu, lente, niet warm maar licht.
In Hulst eten we friet. De auto die voor onze geparkeerd staat is van een vriendschapsmakelaar. In de snackbar is het spitsuur, de meisjes zijn allemaal bleek en hebben slechte huiden. De man die er staat stuurt ze met harde hand aan. Er worden hele emmers gevuld met friet, er wordt veel Red Bull besteld, en snackbakjes met stoofvlees.
Het is alweer zo lang licht - we hebben de hele terugweg uitzicht (velden, meer velden, bomen, hekken, wolken).
23 april
Leuke catchy naam voor een brug
22 april
Plants that want to get out
21 april
De regels
Je moet niet zomaar alles loslaten. Je moet ook niet alles vasthouden. Je moet niet te veel nadenken, maar zeker niet te weinig. Je moet niet zeggen wat moet en zeker niet als je het over kunst hebt. Je moet begrijpen dat dingen alleen betekenis krijgen binnen een groter kader en dat je dat kader ter discussie moet stellen. Je moet lief zijn. Je moet zoveel je kunt van anderen houden en het is helemaal niet erg om jezelf soms te verliezen. Het is ook niet erg om de ander soms te verliezen, als jullie elkaar maar weer terugvinden. Je moet goed om je heen kijken, dat kun je leren. Je moet dingen leren. Je moet tegelijkertijd proberen alles te begrijpen en begrijpen dat je een deeltje bent dat zo klein is dat het vanzelf weer vergaat. Je moet je overgeven aan het nieuwe. Je moet dingen goed onthouden. Je moet leren langzaam te zijn. Je moet niets, behalve je best doen. Je moet jezelf verbeteren, niet door middel van meditatie maar door ethisch een beter wezen te worden. Je moet niet alleen aan jezelf denken. Je moet soms voor anderen spreken. Je moet geven en niet te veel verwachten. Je moet aardig zijn omdat je het meent. Je moet mooie dingen maken. Je moet je bekommeren om iets heel kleins. Je moet je bekommeren om de grote lijnen. Je moet de wereld willen veranderen. Je moet voor een plantje zorgen. Je moet de dieren helpen. Je moet verlangen niet verwarren met een gat in jezelf. Je moet missen. Je moet leren dat je troost kunt vinden in het feit dat alles verdwijnt. Je moet meebewegen met wat groter is dan jij en de rest zelf bewegen. Je moet je overgeven. Je moet weerstand bieden. Je moet de lol ervan inzien. Je moet begrijpen hoe belangrijk alles is.
20 april
Voor uw agenda
Morgenavond ben ik te bekijken en beluisteren op de Nacht van de Filosofie in Nijmegen, en zaterdagmiddag geef ik een kritische lezing op de Dag van de Milieufilosofie te Artis (Het olifantenoffer). De 29e lees ik voor uit Het vogelhuis in Savannah Bay te Utrecht op Bookstore Day en op 2 mei leid ik de film Grizzly Man in in de Uitkijk, met een praatje over het verlangen een ander dier te zijn.
19 april
Vervolg 1
Doris en ik werden eerste bij het examen van de hondencursus (vervolgcursus 1). We waren het beste in de zit-blijf-hier-voet oefening, en goed in zit-sta, het rennen om de pionnen, en af en blijf. Doris won een worst en een speeltje. Ze heeft nogal veel angsten en ze vindt de cursus heel erg leuk, dus hierna gaan we de funcursus doen, en in het najaar vervolg 2 - die schijnt nogal moeilijk te zijn.
18 april
Filmpje
Het interview van vorige week vrijdag in de bieb in Den Haag is hier terug te kijken - voor wie er niet bij was en er wel bij had willen zijn.
17 april
Beter
Met mijn vader besprak ik welke cijfers bij aanduidingen van gemoedstoestanden horen. 'Het gaat' is een 6 (of een 5,5). 'Prima' een 7, 'prima de luxe' al gauw een 8,5. 'Best' is waarschijnlijk rond de 6,5. 'Zijn gangetje' is subjectief: voor sommigen is dat een 5,5, voor anderen een 7,5 (maar meer denk ik niet - dan verschuift het toch naar goed - 'hetzelfde' is zelden meer dan een 6,5). 'Heel goed' gaat het natuurlijk zelden, dat zou een 8,5 of een 9 zijn - daarna komen we in de categorie fantastisch, echt heel goed, super. Naar beneden vinden we natuurlijk ook een hele wereld, van 'niet zo' (5?), 'slecht' (4, net als 'beroerd'), 'heel klote' (3) naar de troosteloze toestanden. 'Beter' is altijd goed, en het kan bijna altijd beter gaan.
16 april
De paasvis
Bij de vijver lag een vis, een dode. Ik was al vooruit gelopen naar de volgende vijver omdat ik dacht dat Olli wilde zwemmen en die net wat minder goor is dan de eerste. Olli had de vis echter geroken en schrokte hem naar binnen. Hij had heel grote graten. Ik probeerde hem weg te trekken, toen we een meter verder waren sprong Doris op de overblijfselen om erin te rollen. Ik liet Olli los, die meteen verder schrokte, probeerde Doris weg te schoppen. Uiteindelijk was de vis op. We gingen terug met de tram, ik hoopte dat het niet al te druk zou zijn, dat was het natuurlijk wel. We gingen achterin zitten; het hele achterstel rook naar rotte vis. Bij het Victorieplein moesten acht Franse toeristen langs ons naar buiten, het was nog best een toer om de honden bij de mensen weg te houden. Doris ging tegen Olli aan staan, dus die zat er ook onder, net als de riemen, mijn handen, de plukken haar voor mijn gezicht. De toeristen negeerden ons. Nu ik dit schrijf hebben de honden een douche gehad en ik ook, maar nog steeds ruikt alles naar rotte vis: mijn handen, het huis. De honden zien er wel goed uit, fris en sterk, Olli knaagt lekker op een kluif.
15 april
Je vroeg me hoe ver het nog was
14 april
Deze rakkers zijn helemaal klaar voor de Paas
13 april
Een kleine attentie
Ik werd gevraagd voor een literaire avond in Brielle, het ging om een theaterprogramma met drie jonge schrijvers en drie singer-songwriters; een andere (nog minder jonge) schrijver dan ik had al toegezegd. Wat ik precies zou moeten doen werd niet vermeld; er stond alleen dat er een mogelijkheid was om geïnterviewd te worden. Er zou een kleine attentie tegenover staan in de vorm van een boekenbon. Ik dacht er even over na. Brielle is dik twee uur reizen, het programma zou dik twee uur duren, plus een uur eerder aanwezig = zeven uur werk (ik schat de waarde van de boekenbon in op 25-50 euro, en van boekenbonnen kun je geen boodschappen doen). Omdat het een programma is met vijf andere mensen is de exposure ook gering. Ik denk dat ik twee boeken zou verkopen (daar verdien ik dan een dikke drieënhalve euro aan). Als ik zou willen zou ik al mijn dagen met gratis dingen kunnen vullen, maar ik heb twee hondenmonden (en mijn eigen mensenmond) te vullen, dus ik heb vriendelijk bedankt. Ik kreeg als antwoord dat de reiskosten ook vergoed zouden worden, dat waren ze nog vergeten te vermelden.
12 april
Harry van de SAZ
11 april
Slecht voetpad / poëzie in Osdorp deel II
10 april
Boom worden
Het begint met het verlangen gewoon even rustig ergens te staan, maar dagen worden weken worden maanden worden jaren en voor je het weet herken je jezelf niet meer, herken je niemand meer, herkent niemand jou meer en groei je bladeren die je later zult verliezen.
9 april
Zeearenden in en om het huis
In Dutch Harbor in Alaska woont een grote groep zeearenden. Ze eten het vuilnis op, en soms een huisdier of een vos. Ze stelen ook de pizza uit de handen van mensen. Je kunt hier een mooie fotoserie zien.
8 april
Omgekeerde heimwee
Gisteravond werd ik geïnterviewd in de bibliotheek in Den Haag, in een programma waarin verder ook Herman Brusselmans, muziek, en een glazen vaas waarin lootjes gedaan werden voorkwamen. Ik liep vanaf het station de stad in, over de Turfmarkt, langs de plek waar de Anton Philipszaal stond - het voelde alsof ik naar huis liep, terwijl ik alweer meer dan zes jaar in Amsterdam woon. Je ergens thuisvoelen waar je niet woont is vreemder maar minder erg dan je niet thuisvoelen waar je wel woont, ook al verwijst het naar wat nooit meer terugkomt. Het thuis was natuurlijk vooral de dieren en de mensen die daar waren, die nu dood en weg zijn, of tenminste op afstand. Ik liep dus door de tijd, wat we altijd doen maar bijna nooit begrijpen en nu begreep ik het, voor even. Ik heb in die bibliotheek vaak opgetreden en lesgegeven en gewoon rondgedwaald, gezeten en koffie gedronken en naar de mensen gekeken. De vertrouwdheid is niet minder dan hij was (de roltrap, de verdiepingen). Misschien moet je steden waar je ooit woonde blijven bezoeken, als oude vrienden, af en toe en je hoeft niet lang te blijven.
7 april
Leuke nieuwe plantenbakken, model doodskist mini
6 april
Ravens in winter
Luister hier.
5 april
Heen en terug
4 april
The grammar vigilant
In Bristol is een man actief die al dertien jaar lang 's nachts de straat op gaat om verkeerd geplaatste komma's op winkelgevels en borden te verwijderen. Ze noemen hem ook wel de Banksy van de interpunctie. Je kunt hier een filmpje bekijken waarin hij op pad gaat.
3 april
Niks mis met melk
In NRC Handelsblad van maandag 3 april stond een artikel met de kop ‘Niks mis met melk’ waarin betoogd werd dat er weinig mis is met melk voor mensenkinderen. Dat zal best. Voor koeien en hun kinderen is er met melk echter veel mis. Melk geven kost koeien zoveel energie dat koeien dit vaak maar vier jaar volhouden (koeien kunnen 20 worden, melkkoeien worden vaak lang daarvoor al geslacht). 35 procent van de melkkoeien komt nooit buiten, en veel koeien lijden aan ontstekingen van hun uiers en hoeven. Om melk te geven moeten koeien kalfjes krijgen, die meestal direct na de geboorte weggehaald worden en alleen opgesloten worden. Een klein deel van de hen wordt melkkoe, de rest – waaronder dus alle stiertjes – gaat op transport naar een ander bedrijf om te worden vetgemest totdat ze oud genoeg zijn om geslacht te worden. Mensen en hun kinderen kunnen goed zonder melk, een veganistisch dieet is ook voor kleine kinderen gezond en scheelt onnoemelijk veel dierenleed. (Voor een filmpje, klik hier.)
2 april
Boomdieren
1 april
Vera
