donderdag 30 april
Hans is een eikel
Het leek me een goed idee om vandaag naar Amsterdam te gaan om liedjes te spelen in het Vondelpark, om geld te verdienen (sluwe geldwolf die ik ben). Ik trok mijn meest oranje kleding aan. Eigenlijk heb ik een hekel aan Koninginnedag - ik hou niet van mensenmassa's en van de overvloed aan dronken gezelligheid - maar ik vond het ook daarom wel goed om het wel te doen, om mezelf uit mijn comfort zone te porren.
Het was gelukkig leuk. Ik improviseerde liedjes (twee euro per stuk) voor mensen en kinderen, over onderwerpen naar keuze. Het hoogtepunt van de dag was het lied 'Hans is een eikel', aangevraagd door een vrouw waarvan ik vermoedde dat ze een relatie met de Hans in kwestie gehad had. Ik verzon karaktereigenschappen van Hans, en dat Hans eerst zo leuk leek maar eigenlijk een lul was, en de vrouw riep steeds 'Ja, dat klopt'. Het was echt een goed lied.
Er was ook een tragisch moment omdat een ongemakkelijke vrouw een lied wilde over het krijgen van kinderen - maar eigenlijk wilde ze geen lied maar kinderen (er waren heel veel kinderen in het Vondelpark), en daar kon (en wilde) ik haar niet aan helpen. Bovendien kreeg het lied een ironische ondertoon. Ik probeerde het wel bij te sturen, maar ik kon het niet helemaal vermijden. Dat is mooi aan improvisatie - het is voor mij ook spannend en een verrassing of het lukt, en wat het wordt. Het lukt soms niet, dan komt er een slecht liedje uit, en soms lukt het wel, maar dan is het niet het liedje dat ik in gedachten had. Ik weet niet precies hoe dat werkt.
Verder kreeg ik een kus en een bootje van een dronken meisje, snoep van kinderen, en een huwelijksaanzoek van een jongen voor wie ik een lied over een wandelende tak had gezongen.
Ik hoop dat de mensen hun liedjes onthouden.
dinsdag 28 april
Weblogwandeling Ypenburg
Morgen is de wandeling. Komt allen!
maandag 27 april
Kinderen
Ik had voor vandaag een cynisch stukje in gedachten over het krijgen van kinderen (gedachte eerste zin: 'Kinderen zijn in tegenwoordig.'), maar vanochtend beviel mijn nichtje Romy van een tweeling en bij geboorte past geen cynisme, bij geboorte past alleen maar hoop.
Moge het ze goed gaan, de kleine kangoeroes. Geboren worden is vast een mooi begin.
zondag 26 april
Bruin café
Het regende in Antwerpen maar het was warm, zomeravondwarm. Er waren veel mensen met blote benen op straat. Er zijn veel mensen. Overweldigend veel.
Ik speelde in een café waar het beduidend minder druk was dan buiten. Er werd me verteld dat er een lesbisch feest in de straat was, misschien was iedereen daar naar toe. Voor het optreden viel de stemvork van Renée in de wc. Dat was minder leuk dan het klinkt, het was namelijk een hele vieze wc. Gelukkig had ze desinfecterende handzeep bij zich.
De piano leek redelijk gestemd maar er waren ongeveer acht toetsen vals, en het was moeilijk om ze te vermijden omdat ze niet naast elkaar lagen (alles in C# spelen is geen optie). Ook vergat ik twee keer mijn tekst. Toch was het een goed optreden - energiek, en ik speelde veel nieuwe liedjes.
Na afloop kwam er een man naar me toe die me zei dat ik eens moest luisteren naar het liedje 'Do you really want to hurt me'. Daarna zei hij iets over het publiek en hij eindigde met de opmerking: 'Maar ja, hoe vaak krijg je nou de kans om in zo'n echt bruin café te spelen?' Hij meende het serieus. Ik weet niet goed meer wat ik op dat soort uitspraken moet antwoorden. De waarheid klinkt als een grap en mijn grappen zijn te hard. Soms glimlach ik gewoon maar wat.
Na een glaasje appeltjessap ging ik naar huis. Ik nam wat bierviltjes mee. In de trein las ik Foucault.
's Nachts droomde ik over Femke Halsema. Ze leek niet op zichzelf in het echt maar ze was heel aardig en ook geïnteresseerd in mijn werk.
zaterdag 25 april
Post-it
vrijdag 24 april
De machinist, de jongens en ik
De laatste stoptrein was gevuld met groepjes slapende jongens. Warme, ademende jongens met zwarte T-shirts, zwarte spijkerbroeken en gel in hun haar. Ik sliep niet. Ik lag op een bank met mijn jasje over me heen als een deken en ik dacht na met mijn ogen dicht. De bank was hard. Ik verschoof om de paar minuten.
De trein stopte in Hillegom en deed meer dan anderhalf uur over de reis van Amsterdam Centraal naar Den Haag. In de coupé rook het eerst naar hamburgers en later naar sinaasappels.
Ik stapte uit op station Moerwijk en zwaaide vanaf het perron naar de jongens. Ik vond het jammer om uit te stappen. We zouden kunnen blijven rijden, de machinist en de jongens en ik, de hele nacht, tot we de volgende ochtend aan zouden komen op een mooi oud station ergens in de wereld waar we samen koffie zouden drinken, en bij het afscheid zouden we telefoonnummers uitwisselen en elkaar als oude vrienden omhelzen.
Omdat de laatste tram allang weg was, liep ik naar huis.
De wereld is mooi 's nachts, zelfs in mijn buurt.
Ik keek naar de huizen en dacht aan de mensen die er woonden. Bij sommigen stond de televisie nog aan. Er liepen mannen op straat. Er was er een bij die zong, en een die zo ver voorovergebogen liep dat zijn voorhoofd de grond bijna raakte.
De wandeling duurde heel lang en was zo voorbij.
Thuis ben ik meteen naar bed gegaan.
woensdag 22 april
The painter
dinsdag 21 april
De nieuwe vriendin van M. Verhagen
Maxime Verhagen had een buitengewoon plezierig gesprek met Hillary Clinton. Nu is ze zijn nieuwe vriendin. Want ja, een man wordt misschien een gewaardeerde collega, maar een vrouw wordt meteen je nieuwe vriendin. Ideaal eigenlijk.
maandag 20 april
The Hallway
Van Miranda July. Hier.
zaterdag 18 april
Glas
Ik woon tegenwoordig op zee. Ik hou van de zee. De zee is altijd anders en altijd hetzelfde.
Overdag werk ik. 's Nachts vis ik de sterren uit het water.
Mijn schip is van glas.
Ik schrijf brieven aan onbekenden, die ik in flessen aan de zee meegeef.
Ik zing maar soms vergeet ik waarom. Ik kan niet meer stil zijn.
Het land is van water. De grens is van zeewier. Ik trek hem steeds opnieuw.
vrijdag 17 april
Kunstgebit
Woensdag ontmoette ik een man die alle televisieseries vanaf 1980 opgenomen heeft. Hij heeft vijf videorecorders en een kamer vol met videobanden. Ik vroeg hem of hij nog wel eens naar deze series kijkt. Ja hoor, zei de man, elke avond. Van het nieuws van tegenwoordig word ik niet vrolijk. Dan zet ik een leuke serie op en dan ga ik lekker terug naar vroeger.
Hij vertelde ook dat hij vroeger trompet speelde maar dat nu niet meer kan omdat hij een kunstgebit heeft.
donderdag 16 april
Expositie
Vandaag hebben Miriam Reeders en ik een weblogwand gemaakt in bibliotheek Ypenburg te Den Haag. Deze is daar te zien tot tien mei.
Op negenentwintig april verzorgen we een bijbehorende excursie, door Ypenburg. De excursie begint om half elf in de bibliotheek. Deelname kost vijf euro. Je wordt niet thuisgebracht.
Ergernis
Ik erger me aan mensen in de trein die zich ergeren aan mensen die bellen in de trein.
woensdag 15 april
Niemand
maandag 13 april
Aanrecht
vrijdag 10 april
donderdag 9 april
Lelijk beest
woensdag 8 april
Een man in een paashaaspak
Ik zag vanochtend rond tien voor negen vanuit het raam van de trein een man in een paashaaspak op de schommel van een klein speeltuintje zitten. Zijn ene oor stond omhoog, het andere hing naar beneden. Verder was het speeltuintje leeg.
dinsdag 7 april
Het is zo'n wit konijn
Ik liep met een pak zaagsel de inktwinkel in. De jongen achter de toonbank (die ik nog nooit eerder gezien had) veerde op.
Dat kan ik jou wel vragen, zei hij. Kun je ook iets anders gebruiken dan zaagsel voor een konijn? Zoals steentjes bijvoorbeeld? Het zaagsel wordt altijd zo snel vies.
Je moet het twee keer per week verschonen, antwoordde ik.
Dat doe ik ook, zei de jongen.
Hoe groot is het hok? vroeg ik. Hij gaf met zijn handen een flink hok aan. Een konijn moet ook loslopen hè, zei ik, de hele dag in het hok is zielig. De jongen knikte.
Ze loopt ook los, maar niet in de kamer. Niet op de bank bedoel ik, dan wordt hij zo snel vies, met al die haren. Maar dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat in die kamer waar dat hok staat, ze springt in en uit het hok, en dan loopt ze door die kamer en al dat zaagsel komt dan door de kamer. En witte haren. Het is zo'n wit konijn. En dat zaagsel komt dan aan mijn sokken en als ik de kamer inloop dan ligt daar ook overal zaagsel. Ik heb een nieuw huis, net verbouwd. Dan liggen er overal van die stukjes. Ik heb laminaat, maar daar kan ze niet op lopen dus ik heb een kleed neergelegd, en dat gaat veel beter.
Hij deed na hoe het konijn over het kleed liep.
Je moet even bij de dierenwinkel kijken, zei ik, er zijn ook andere soorten bodembedekking voor knaagdieren.
Dat zal ik doen, zei de jongen. Hij knikte enthousiast. Goede tip.
maandag 6 april
Twee wormen
Ik droomde dat er twee wormen op mijn lichaam leefden. De ene was kaal en de andere had blond haar. Ze waren ongeveer twintig centimeter lang en voortdurend in beweging. Soms viel de blonde op de grond. Dan pakte ik hem op en zette ik hem terug, bij de kale in de buurt.
zondag 5 april
Wens (op wimper)
Dat het goed is zoals het is, dat het niet iets anders hoeft te zijn.
zaterdag 4 april
Mow the lawn
Eindelijk is er een reclame die een realistische en eenvoudige oplossing biedt voor de existentiële angst die elke vrouw van tijd tot tijd ervaart: scheer je schaamhaar! Al je problemen zullen als sneeuw voor de zon verdwijnen. En je mag zelf kiezen in welk figuurtje - een streep, een driehoek of een hartje. Als je een donkere huidskleur hebt, dan heb je misschien een electrische heggenschaar nodig, maar laat je daardoor niet weerhouden. Iedere vrouw kan zichzelf in het scheren verwerkelijken. Haar is uiteindelijk de ware bron van het kwaad en de ellende in de wereld. Aan de slag dus, dames. Wie nu nog ongelukkig is, heeft dat echt aan zichzelf te danken.
vrijdag 3 april
Veertig kamelen, zes koeien en twaalf schapen
Ik ben een keer in mijn leven ten huwelijk gevraagd.
Ik was achttien en met mijn tante op vakantie in Israël. We waren onderweg naar Eilat toen we door een bedoeïen uitgenodigd werden voor een kopje thee in zijn tent, aan de rand van de woestijn.
Eerst las hij mijn hand. Hij vertelde me over een huis waar ik ooit zou wonen, op een heuvel, uitkijkend over een stad. Hij vertelde me ook dat ik vier kinderen zou krijgen. Daarna vroeg hij aan mijn tante of hij met me kon trouwen, in ruil voor twintig kamelen. Ik zou zijn derde vrouw worden. Mijn tante vond het geen goed idee, waarop de man vijfentwintig kamelen en een koe bood. Een van zijn vrouwen bracht een waterpijp die naar aardbeien smaakte. We kregen nog een kopje thee. Mijn tante bleef weigeren. Uiteindelijk bood de man veertig kamelen, zes koeien en twaalf schapen. Dat schijnt veel te zijn.
We gingen weg toen het donker werd. De man zwaaide ons samen met zijn zoontje uit.
donderdag 2 april
Ganzen
Ik las vandaag een ietwat vreemd rapport van de AIVD over dierenrechtenextremisme, met een foto van gewelddadige ganzen op de eerste pagina en een wonderlijke conclusie die niet getuigt van veel kennis van zaken.
Ik heb geen tijd om er een uitgebreid stuk over te schrijven maar ik begrijp niet goed waarom ze bij de AIVD niet iemand konden inhuren met enig verstand van de discussie over dierenrechten - volgens mij zijn er bijvoorbeeld weinig dierenrechtenactivisten die dieren dezelfde rechten willen toekennen als mensen (het heeft weinig nut om een hond stemrecht te geven).
Gelukkig hebben we Kathalijne Buitenweg.
Kuikentjes
Kuikentjes rekenen beter dan baby's. Ik hoop dat kuikentjes op een dag de wereld zullen veroveren.
woensdag 1 april
Nieuwe nieuwsbrief
Ik stuur al een aantal jaar elke maand een nieuwsbrief naar mensen die ooit hebben aangegeven die te willen ontvangen. Het leek me leuk om in plaats van alleen over mezelf te schrijven als experiment ook ruimte te bieden aan nieuws en berichten van anderen. Ik heb een aantal mensen uitgenodigd om iets bij te dragen en het is een redelijk wonderlijk geheel geworden met onder andere recepten en boeddhistische propaganda.
Ik weet nog niet precies wat ik ervan vind, maar ik wil het graag een aantal maanden uitproberen. Bijdragen zijn van harte welkom - ik hou me echter het recht voor om ze zonder opgaaf van redenen te weigeren.
Je kunt de eerste nieuwsbrief hier lezen.
|