31 augustus Borden Ik at vandaag van twee borden. Ze staan naast elkaar op het aanrecht, als van mij en van iemand anders. Maar wie? Ik heb geen idee.
30 augustus De lijn tussen hier en daar In deze wereld ligt een andere wereld
29 augustus Olli in de lappenmand
28 augustus Wijzen
27 augustus Reacties op Kabinet op de hei Van M.R. kreeg ik de volgende suggesties (zie hier de opgave): a. het animatieprogramma begint, we moeten nu echt doorlopen naar de kantine
26 augustus Olli en de stad Olli en ik (en Pika, die heeft voor Olli de basis gelegd) hebben heel hard getraind en geoefend op/met het loslopen en luisteren. Gelukkig is de beloning ernaar. Met de tram gaan is nu ook routine. Ik ben heel trots op hem.
25 augustus Voor je het weet Langzaam kruipt het donker de dagen in - het ruikt soms naar herfst als ik hardloop, naar bladeren en de aarde, koudere lucht. Ik heb de neiging veel boodschappen te doen, misschien zoals Olli nestjes graaft terwijl het niet meer nodig is. De verwarming is aan, de merel is terug in de tuin.
24 augustus Hond op bank
23 augustus Maar die hond is mijn huis
22 augustus Over anderen voorschrijven hoe dingen in elkaar zitten Er zijn twee soorten filosofen: degenen die zeggen wat er is, hoe het zit, en wat je moet doen, en degenen die hun lezers aan het denken willen zetten over wat er is, hoe het zit en wat je moet doen (soms door te zeggen wat er is etc). Dat geldt voor schrijvers ook. De betekenis van dingen is vaak verborgen. We zien allemaal de oppervlakte, en veel mensen vinden het fijn om in een boek te lezen wat daaronder ligt. Daar is weinig mis mee (het is alleen een uiting van luiheid), maar met kunst heeft het weinig te maken (ik vind het in de filosofie soms wel te verdedigen). Kunst is juist uitermate geschikt om vaste denkbeelden op losse schroeven te zetten, vragen te stellen, te betwijfelen, dingen in een ander licht te zetten. Niet de betekenis te geven; de lezer naar betekenis te laten zoeken zodat zij er wijzer van wordt, of niet. Dat is het punt met waarheid: zodra je haar vastzet, ontglipt ze je. Voor filosofen betekent dat dat je bezig moet blijven, voor schrijvers betekent het dat je er alleen naar mag wijzen, het alleen door andere dingen heen kunt laten schemeren.
21 augustus Amsterdamse Bos We zagen heel veel zwaluwen.
20 augustus Kabinet op de hei Zie hier. Mogelijke reacties: a. Waar is de hei? b. Het zal je familie zijn. c. Iets met spijkerbroeken en laarzen.
20 augustus Augustus Je kunt hier het liedje van Quiet Choir beluisteren waarop ik piano speel.
20 augustus De muizen Sinds Pika dood is, zijn er muizen. Sinds de muizen er zijn begrijp ik meer van tekenfilms als Tom en Jerry. Ze verzinnen namelijk een oplossing voor alles wat ik bedenk om ze van het aanrecht te houden (waar ze de kattenbrokjes opeten) en ze zijn extreem handig in klimmen, rennen en springen, waarbij ze hun staart gebruiken om hun evenwicht te bewaren en zich vast te houden. Soms blijven ze een dag weg en dan hebben ze iets bedacht en komen ze weer. Ik had het aanrecht afgesloten met een stuk karton, maar daar klommen ze overheen (ik wil het niet te hoog maken want dan ben ik bang dat ze vallen en zich bezeren). Nu heb ik een constructie met dozen van kattengrind, maar nu klimmen ze via de verwarmingsbuizen ook daar overheen (ze kunnen ook via de andere kant het aanrecht op maar dat doen ze minder graag). Ze verzamelen de brokjes op een plekje achter de olijfolie en nemen ze dan mee. Ik zeg overigens 'ze' maar het lijkt alsof het een muis is, steeds dezelfde. Ik zie hem of haar alleen uit de verte dus ik weet het niet zeker.
19 augustus Vondelpark Olli en ik gingen naar het Vondelpark om te kijken hoe hij het zou vinden en als oefening. We namen de tram. Ik las laatst een artikel over dat mensen niet snel met vreemden praten - neem een hond mee en iedereen wil met je praten, iedereen vertelt haar of zijn levensverhaal. Vooral in het openbaar vervoer.
18 augustus Eli
18 augustus Opdracht Kijk eens een dag naar het licht - hoe het in het water op de straat schijnt, tussen de bomen door, regendruppels inkleurt, hoe het hoge ramen naar voren haalt, op muren valt (ook binnen), op het haar van de buurvrouw, hoe het alle kleuren dieper maakt of fletser, de vleugels van duiven laat glimmen, schaduwen neerlegt over auto's en mensen, het verloop van de dag laat zien.
17 augustus Meerkoet Op de steiger bij de Amstel zaten drie jongens, tegen elkaar aan als in een jongensboek, lachend. Ze riepen de meerkoet die vlakbij ze zwom. Als de meerkoet dichterbij kwam, spuugden ze op hem of haar.
16 augustus Dit is heel goed Hier, het nieuwe liedje van Sinéad O'Connor. Omdat het tegelijk parodie/kritiek is (de clip misschien meer dan het liedje) en oprecht, en gewoon een goed liedje. Het hele album staat op de luisterpaal van 3voor12. Ik gun het haar ook heel erg.
16 augustus Oog voor vuilnis Op de heen- en terugweg stapte ik op hetzelfde veldje in de poep. Ik veegde mijn schoen af, stapte in een plas, veegde nog wat. Het zat nog in de zool, dus voor het huis trok ik mijn schoenen uit; ik liet ze even voor de drempel staan. Ik ging naar binnen met de honden, gaf ze een koekje. Buiten reed de vuilniswagen langs, ik hoorde ook het veegwagentje. Toen ik weer naar buiten ging om mijn schoenen te pakken, waren ze weg. Een kartonnen bord lag nog op de stoep, naast een eierdoos en een lege plastic zak.
15 augustus And the sky hangs heavy
15 augustus Pruiken De buurmannen hebben ruzie. De een verwijt de ander dat hij de hele dag slaapt. De volgende ochtend liggen er pruiken bij het vuilnis. Van de week zag ik een verhuisdoos waar 'make-up' op stond. Er zijn dus mensen die genoeg make-up hebben om er een verhuisdoos mee te vullen. Of het is een code.
14 augustus Amelisweerd III
13 augustus Ezels We graven gaten in de aarde, zeggen wat we niet kunnen zeggen, gooien ze dicht (luister maar naar het ruisen van het gras, naar het water dat de lucht beweegt).
12 augustus Palm De lijnen op de palm van je hand vormen de straten van de stad: smalle rechte straten leiden van je vingers naar de twee hoofdstraten in het centrum (de winkelstraat en de laan naar het vroegere – gouden – paleis van de grote koning). Uit de winkelstraat leiden bredere wegen naar buiten, tussen alle brede straten liggen smallere, tussen alle smallere straten liggen nog smallere, aan al die straten liggen gebouwen die te fijn zijn om met mensenogen te kunnen zien. Bomen groeien haast onzichtbaar in de ruimtes die overblijven; pleinen en parken zijn te vinden bij haast iedere kruising. Scholen, ziekenhuizen, trams, in de bocht van je duim ligt een strandje waar ijs verkocht wordt uit caravans. Of de stad bewoond wordt is onzeker: sommigen denken van wel, degenen die er verstand van hebben zijn niet altijd te vertrouwen.
11 augustus Kat in het bakkie
11 augustus Bezoek Deze week logeert Eli bij ons, een vriendinnetje uit het park. Olli is ondertussen de hond van het huis geworden. Hij gedraagt zich anders sinds Pika dood is, slaapt soms op haar plekjes en is meer bij mij. Naar Eli is hij heel anders dan naar Pika; Pika was duidelijk de baas, de hoofdhond, Eli is de gast. Hij mist Pika nogal, ik hoop dat hij het leuk vindt om deze week iemand anders in huis te hebben. Het is sowieso afleiding. samen bedelen Vandaag speelden ze heel wild samen in het park; Olli kan echt keihard rennen met zijn bonkige beentjes; in en uit het water. Ik moet dan altijd een beetje opletten want soms raakt hij zo enthousiast dat hij zomaar ergens heen rent. Hij heeft vorige week ontdekt dat hij door een sloot kan: erin springen, een stukje zwemmen en weer op de kant springen - in sommige dingen is hij net een pup, die zijn lichaam en de wereld ontdekt, terwijl hij in andere dingen een oud mannetje lijkt - in huis wordt hij steeds rustiger, lijkt hij ouder te worden. Ik kan me voorstellen dat hij moet uitrusten van zijn verleden. Gelukkig hebben we de tijd. beetje knuffelen
10 augustus Dag dag Het waait en regent, het lijkt wel herfst. Mensen doen alsof de zomer ten einde loopt, terwijl het nog weken warm kan zijn. Ik droomde dat mensen jaren vooruit het weer konden voorspellen en dat ik een datum in november opzocht. Gewoon om het te weten, niet omdat er dan iets speciaals was.
10 augustus Het strand, vorige week
9 augustus Door de bomen het bos Hier verzamel ik foto's van bomen en dergelijke.
8 augustus Links Een handige site voor het determineren van bomen.
7 augustus Niet normaal Bij Haarlem stapten twee mannen in. Werkmannen, hun precieze beroep bleef onduidelijk. Ze gingen in het zitje naast me zitten, aan de overkant van het gangpad. Er vloog een vliegtuig over. 'En dan schiet iemand dat zo uit de lucht,' zei de een. 'Dat is toch niet normaal,' zei de ander. De een knikte. De trein reed langs een gevangenis. Hij vertelde dat Simon twee weken moest zitten. De ander zei dat Nico van de sportschool vijftien jaar had gekregen omdat hij zijn vriendin de hersens had ingeslagen en daarna het huis in de fik had gestoken. 'Dat is toch niet normaal,' zei de een. 'Die is niet helemaal fris.' De een vertelde over de vrouw met wie hij chat. Ze wil alleen maar chatten en niet afspreken (dat is toch niet normaal, zei de ander) en ze stuurde een foto van haar borsten (dat is toch niet normaal! zei de ander). Eerst al een in badpak, daarna die blote borsten. Hij vond het niet erg dat ze die stuurde, maar normaal was het niet. Toen we Amsterdam naderden betrok de lucht. Er hingen heel dreigende wolken boven de stad, toch bleef het de hele weg naar huis droog.
6 augustus Kijkduin
5 augustus De zee Vandaag, op Pika's twaalfde verjaardag, hebben we haar as uitgestrooid in de zee bij Kijkduin. Ze is op dat strand vaak heel gelukkig geweest, ze hield veel van de zee en van samen daar wandelen. Het strand was anders dan toen wij er altijd kwamen, ze hebben er een nieuw stuk aan gemaakt. De zee was dezelfde zee als altijd, vandaag wel heel donker. De as werd opgenomen door het water en bleef onder water bij elkaar, als een vlek, als de vorm van iemand, die langzaam in de verte verdween, naar de horizon toe. Het zag er heel mooi uit.
4 augustus De tijd NYC 2005
3 augustus Schudden aan een rots 'Pas toch op, de tijd verstrijkt. De tijd verwijdert zich. De tijd is niet te vertrouwen. Er ligt een schreeuw van schrik tussen nu en toen. Ik denk de laatste dagen na over bovenstaand citaat van Armando. De trend lijkt tegenwoordig om het verleden vooral als vloeibaar en open te zien - tenminste open voor interpretatie, maar de grens tussen interpretatie en feit wordt ook ter discussie gesteld. Armando zegt hier juist: je kunt er niet meer bij. Je mocht willen dat je erbij kon. Hij heeft daar natuurlijk gelijk in. We kunnen denken wat we willen maar voorbij die schreeuw van schrik kunnen we niet.
2 augustus Amelisweerd II
1 augustus Dogheart Dit liedje schreef ik vorig jaar voor Pika. |