31 augustus
Wennen aan het nieuwe
Het is het einde van de zomer - nu is alles weer in beweging. Ik ben geen vogel, ik maak geen nest, ik beitel met woorden een pad uit, neem dan toch een andere weg. Beginnen aan een nieuwe roman is soms pijnlijk, zoals een nieuwe liefde dat kan zijn - je moet je overgeven aan iets waarvan je niet weet wat het wordt, of het wat wordt. Het afmaken van een roman is een eenzijdig afscheid, afstand toelaten - de paden zijn gekozen en nu is het zaak ervan te gaan houden. De regels zijn dan dus: houden van wat er is, veranderen wat veranderd moet worden, meegeven met de beweging, regels laten varen.
30 augustus
De voorkant
29 augustus
Wondere wereld
1. Zebravinken zingen het weerbericht voor hun ongeboren kuikens (tegen de eieren dus) om zo hun groei te beïnvloeden.
2. Honden luisteren niet alleen naar hoe je iets zegt, ook naar wat je zegt (en begrijpen het dus als je iets lelijks zegt op lieve toon).
3. Vissen denken en voelen veel meer dan je misschien dacht.
28 augustus
27 augustus
Op pad
26 augustus
Op een warme zomerdag
'Wat een mooie. Honden.' De jongen die me aansprak leek me hooguit achttien - stropdas, pantalon, blikje bier in de hand. 'Mag ik ze?' Hij maakte een aaibeweging in de lucht. 'Die niet,' zei ik. 'Die wel.' Het was het rondje voor etenstijd en Olli had wel wat anders aan zijn hoofd dan geaaid te worden, maar hij bleef braaf staan. 'Bedankt hè,' zei de jongen. 'Zulke mooie honden.' Het rondje erna kwamen we een andere jongen tegen, iets ouder, die ook graag wilde aaien. Als Olli een mens was geweest, had hij gezucht. Nu gaf hij een lauwe kwispel. Om de hoek begon een man op een fiets - hij had ook een blikje bier in de hand - een lofzang op mooie honden. Twee mooie honden, mooie avond, mooie vrouw, mooie honden. Het is warm, er zijn ontgroeningen, er zijn altijd allerlei redenen voor dit soort dingen.
Thuis probeerde ik de honden te tekenen, ik kan de laatste dagen niet tekenen, de prullenbak ligt vol met verfrommelde blaadjes. De honden gingen samen op het bed liggen, niet om mij buiten te sluiten maar omdat dat een fijne plek is. Ik bleef nog even in de kamer, zette thee, begreep dat het alweer donker aan het worden was.
25 augustus
Best een lelijke naam voor een lint
25 augustus
Uitnodiging boekpresentatie Het vogelhuis
Op 22 september ga ik om 16.30 uur in de OBA Bos en Lommer te Amsterdam in gesprek met Andrea van Pol over het nieuwe boek. Daarna is er een hapje en een drankje bij De Nieuwe Boekhandel, daar vlakbij, en kun je het boek kopen en door mij (of door iemand anders als je dat liever hebt) laten signeren. Jullie zijn van harte welkom.
24 augustus
Kronkelboompje
24 augustus
Bijbelse reiger
23 augustus
I am a bird now
1. Bij het botenhuis aan de Amstel voerde een man kraaien verse popcorn. Hij bood mij ook een handje aan, maar ik was aan het hardlopen dus ik weigerde beleefd.
2. Op de brug liep een oude man te huilen. Hij leek op een boeddhistische monnik, zat onder de tatoeages, hij zei dat hij geen hulp nodig had.
3. Soms huil ik als ik hardloop.
4. Tussen het vuilnis vond ik een meeuw die aangereden was. Hij of zij beet me keihard in mijn vinger, waardoor ik hem of haar goed kon pakken. De honden wachtten braaf, hun riemen om een boompje, tot ik een kartonnen doos vond - de meeuw beet me nogmaals hard.
5. De baas van de zwerfkattenclub doet de mensenafwas daar ook met bleek. Zo weet ze tenminste zeker dat ze geen koortslip krijgt. Thuis doet ze het ook, vertelde ze, terwijl ze alleen woont.
22 augustus
Landschapsgeschiedenis
Laatst schreef iemand me dat ik in het echt leuker was dan op mijn weblog, of tenminste vrolijker. Dat zou kunnen - alle dingen die ik maak zijn afsplitsingen, keuzes, en dit weblog heeft niet meer met me te maken dan een van de romans of het proefschrift. Het is daarnaast een eigen logica gaan volgen door de jaren, zichzelf geworden. Er gebeuren allerlei dingen die hier niet terecht komen. En niet alleen hier niet. Het vreemde van schrijven (of dingen maken in het algemeen) is dat je de hele tijd ook schrijft wat je niet schrijft en de hele tijd aanloopt tegen wat je niet kunt zeggen. Hoe meer je schrijft, hoe meer je ook niet kunt zeggen, en die berg staart me soms uit de verte verwijtend aan. (Het tweede vreemde is natuurlijk dat toeval ook een soort noodzaak is – alles wat er tot nu toe gebeurd is heeft er voor gezorgd dat dit moment er is – dat jij er nu bent en dat je bent zoals je bent.) Nu ga ik de regen in om met de honden te wandelen, die gewoon zichzelf zijn, geen afsplitsingen, en in een berg hooguit een uitnodiging zien om te klimmen.
21 augustus
Fractured lands
Gisteravond en vanochtend las ik een mooi lang stuk in het New York Times Magazine, over de situatie in het Midden-Oosten. Aan de hand van de levensverhalen van zes mensen in verschillende landen laat het de conflicten zien die er spelen, en de achtergronden daarvan. Je kunt het hier online lezen. Het is ook aan te raden na afloop de reacties van lezers door te lezen omdat die weer andere perspectieven bieden.
20 augustus
Licht/donker/licht
De zon trekt ondertussen strepen door een dag die er bijna niet geweest was en bijna alweer weg is.
19 augustus
Avond als rand
Het wordt weer vroeger donker, in de regen is herfst te ruiken. Tijdens het hardlopen viel er een nat geel blad uit een boom voor mijn voeten, een paar dagen geleden viel er op dezelfde manier een vogeltje voor me uit de boom, met een luidere plop, de veertjes trouwens ook geel, nog net levend.
Dagen is een woord, dagen zijn geen woorden.
Gedachten maken dingen nooit meer echt, terwijl ze ons daar wel van proberen te overtuigen. Ik denk dat ik de zomer dit jaar meer als zomer beleefd heb dan eerdere jaren, ik weet dat ik ieder jaar denk dat mijn waarneming verbetert. Uiteindelijk zal dat omkeren en spiraal ik terug naar waar ik ooit vandaan kwam. Maar dat kan nog best een tijd duren.
18 augustus
De nog in te kleuren werkelijkheid in de vorm van een vogel
17 augustus
Oostzaan uit het raam van de trein
16 augustus
Die andere wereld II
En als je nu niet precies meer weet wat waar is: kijk zolang je kunt naar de schaduwen die bewegen op de muur, misschien zijn het bladeren, misschien kun je de wind erbij horen.
15 augustus
14 augustus
Die andere wereld
13 augustus
Het doolhof
12 augustus
Hunebedje, Hunebed
11 augustus
Tussen Schipborg en Balloo
Na het hunebedje
In de buurt van Oudemolen
Kampsheide
10 augustus
Paterswolde
De Braak
Vennebroek (waar we de volgende ochtend een kalf terug de wei in zetten)
9 augustus
Vakantiemogelijkheden
1. 'Ze was naar een tantra-zeilweekend.'
2. 'Waarom lag ze eigenlijk in het ziekenhuis?' 'Dat weet ze niet, maar ze heeft het er heerlijk gehad.'
3. In Assen sluiten de restaurants 's avonds om een uur of negen.
8 augustus
Handig hoor, die draadloze beha's
The future is now.
7 augustus
Compliment
'Ciao bella,' zei een man in het park aarzelend tegen me.
6 augustus
Een vrouw en haar kaas
5 augustus
Zwerfkat Theo vindt het leuk dat ik vrijwilligerswerk kom doen, aardig ook dat ik een glaasje water voor hem heb meegenomen
4 augustus
Komt 'ie al?
3 augustus
Toepasselijk bezoek tijdens het corrigeren van de drukproef van Het vogelhuis
2 augustus
Ballonhonden
ESTOY AQUÍ Intervención Urbana / I AM HERE Urban Intervention
1 augustus
Bruggennieuws
1. Op een brug in het park stonden twee mensen om de eenden te lachen, die voor zover ik kon zien niets bijzonders deden.
2. Op een brug over de Amstel snoot een vrouw haar neus in haar hand, daarna gooide ze de snot in het water en fietste ze verder alsof er niks gebeurd was (het was een heel gewone vrouw).
3. De gemeente Amsterdam zoekt nog namen voor 1334 bruggen. (Dien hier je voorstel in.)
