weblog
                    archief

 

maandag 31 december

 

 

maandag 31 december

2012

Ik las net een brief van Fiona Apple aan haar fans, waarin ze aankondigt een tour af te zeggen omdat haar hond ziek is en dood gaat (je kunt hem hier lezen, er staat ook een foto bij van haar en Janet, die ondertussen overleden is). Het is een mooie brief, waarin ze de wederzijdsheid benadrukt, de omkering van wie voor wie zorgt en wie wat van wie leert. En haar woordkeus - liefde, vriendschap, familie - hechte relaties met dieren zitten daar tussenin (wijzen ons daarmee ook op de vele vormen die liefde aan kan nemen).
De belangrijkste gebeurtenis van het afgelopen jaar was dat ik mijn oude pony Joy kon kopen en dat ik haar naar een goede plek kon brengen, iets waar ik me al zestien jaar, sinds we haar verkochten, zorgen om maakte (dat ik te laat zou zijn) en schuldig over voelde (omdat ze op een manege moest werken). Zij is degene die in mijn jeugd het dichtst bij me was, op een plek waar of manier waarop ik geen mensen kon toelaten (met uitzondering van mijn zusje). Veel dingen die ik weet, heb ik van haar geleerd. Ik heb dat pas later begrepen. Maar begrijpen gaat nooit in een keer, altijd in lagen, net als leren.
Ook belangrijk was de Minding Animals Conferentie - niet zozeer vanuit netwerkoogpunt of zelfs vanuit werk - hoewel ik wel trots ben op wat ik gedaan heb qua filosofie het afgelopen jaar - maar vooral vanwege het besef dat ik niet de enige ben. Ook belangrijk was dat de kat erg ziek was en dat het nu weer beter gaat met hem. Ook belangrijk was dat ik allerlei dieren gered en geholpen heb - van het hondje uit het wak tot de duiven, gans, een babymuis in de zomer.
In het nieuwe jaar maak ik eerst mijn nieuwe boek af, waarover later meer, en ik ben van plan om een voorstelling te maken met nieuwe liedjes en teksten en beeld, waarover ook later meer. Ik wens jullie een goede avond en steek geen vuurwerk af. Ik ga nu een zo stil mogelijke hut bouwen in de hoek van de kamer waarin de hond vannacht kan schuilen.

Update: dit is hem geworden.

 

 

zondag 30 december

Ezels

Voor Amsterdam Zuid zie ik een bruine uil in een boom zitten. Twee stewardessen begroeten elkaar, ze blijken allebei naar Toronto te vliegen en zijn allebei op nieuwjaarsdag weer terug. Een vrouw met een vilten sjaal (een lapjesdeken van gekleurde stukken vilt, zeshoeken, hij lijkt zelfgemaakt) leest De donkere kamer van Damokles. Later haalt ze op het station een saucijzenbroodje en koffie. Laatst mochten we bij de machinist de trein in omdat de deuren al dicht waren, ik was daar nog nooit geweest, in het voorstukje. Ik maak foto's van het uitzicht. Soms zijn de kale bomen zo vertrouwd, aanknopingspunten, soms lijken ze buitenaards. Soms lijkt het aan het einde van het jaar alsof er echt iets eindigt. Herinneringen vervagen niet, blijven zo aanwezig, op de voorgrond, te helder. Bij een inham in het gras zitten drie zwanen, een gans en een reiger. Een vrouw komt bij me zitten, aait de hond, haar eigen hond is pas overleden, ze is vijftien geworden. Ze vertelt dat ze een project gaat doen met ezels en kinderen met emotionele problematiek.

 

 

zaterdag 29 december

De vluchtkerk

Vluchtelingen zijn in. Half hip Amsterdam is in de Vluchtkerk geweest en heeft erover geblogd en getwitterd, Anouk zong er met kerstavond. Laat ik voorop stellen dat ik de Vluchtkerk een goed initiatief vind (en niet iets om sceptisch over te zijn), het helpt individuele mensen en genereert aandacht voor een groep die grotendeels onzichtbaar is (ik vind het ook fijn dat ze de slogan 'geen mens is illegaal' gebruiken). En het is goed als mensen vrijwilligerswerk doen. Maar ik vraag me ook af wat de mensen die er zo door geraakt zeggen te zijn gestemd hebben, wat ze consumeren, hoe ze bijdragen aan structurele verandering, of dat nodig is om geloofwaardig te zijn, of dat teveel gevraagd is, of een middag soep scheppen en daarover facebooken niet al heel wat is. Ik vraag me in al mijn scepticisme ook af of ze er in januari weer zijn, of dat het iets is van december, kerst, aalmoezen. Ik ben er zelf helemaal niet geweest. Ik wil wel helpen maar de opvang draait goed (en bovendien zijn ze niet veganistisch en het lijkt me problematisch als de ene onderdrukte groep onder de andere moet lijden).
Het soort engagement doet me aan Occupy denken, als u zich die beweging nog herinnert - slim gebruik van social media en van kranten en televisie, mooie websites, fulltime te doen maar ook goed te combineren met werk, studie en hobby's. Het publiek is ook vergelijkbaar: oude en nieuwe actievoerders (krakers), kunstenaars, studenten, goedwillende gewone mensen, een mengeling van mensen die het echt menen en mensen die het goed vinden klinken. Het doel van de Vluchtkerk is alleen duidelijker of makkelijker te bereiken, ik hoop dat ze slagen.

 

 

vrijdag 28 december

Ze noemen haar ook wel

 

 

donderdag 27 december

Contact

1. Mooi: in de rij staan naast een vreemde en bewegen alsof je bij elkaar hoort (spreken of kijken zou het verstoren).
2. Gesprek in de rij: 'Bent u ook kunstenaar?'
'Ja, ik heb pas nog in Ahoy geëxposeerd.'
(niet verstaan)
'Schilderijen met veren en autobanden.'
'O, daar zijn wij gek op.'
(niet verstaan)
'Nee, dat is geen werk van me, dat ben ik zelf, met veren, ik wilde graag op de foto met veren omdat ik zoveel werk maak met veren.'
3. Een buurvrouw voert reinigingsrituelen uit in de steeg, met rood poeder.

 

 

woensdag 26 december

Gasten

'Wie voor de gezelligheid een kerstboom in huis haalt, krijgt daar een resem onverwachte gasten bij. Springstaarten, takzuigers, nachtvlinders, mijten en spinnen - tot 25.000 individuen per boom. De diertjes zitten gewoonlijk op de kerstboom voor hun winterslaap. Wanneer ze samen met de boom uit de winterse kou in uw knusse, warme woonkamer terechtkomen, lijkt de lente aangebroken. Ze ontwaken en worden opnieuw actief.' Lees verder op natuurbericht.nl.

 

 

woensdag 26 december

Mijn sjaal

Hij lijkt eigenlijk niet maar het is toch een mooie tekening.

 

 

dinsdag 25 december

Kerst

Slapende schapen, ganzen, zwanen, grazende paarden, wakkere schapen, fietspaden, molshopen, meeuwen op een voetbalveld.

 

 

dinsdag 25 december

Schouder

Bij Amsterdam Zuid stapt een man in de trein. Hij is waarschijnlijk eind veertig, ziet er goed verzorgd uit. Hoewel er genoeg ruimte is om alleen in een vierzit te gaan zitten komt hij tegenover mij en de hond zitten. Dat kan, het is kerst, sommige mensen hebben behoefte aan een praatje. De man blijft tegen me praten, ook wanneer ik na een paar minuten in mijn boekje begin te schrijven, hij aait de hond zonder dat te vragen, pakt haar als we later uitstappen even bij haar tuigje vast. Hij vraagt waar ik naar toe ga, ik antwoord dat ik onderweg ben naar Delft, hij zegt: 'O, dan reis ik met je mee.' Ik negeer hem steeds nadrukkelijker, hij blijft dingen vragen, oogcontact zoeken. We moeten allebei op Schiphol overstappen. Op het perron zoekt hij geen contact en ik vraag me af of mijn reactie (het sterke gevoel dat ik niet bij deze man in de buurt wil zijn) overdreven is. Toch hou ik in de gaten waar hij zit zodat ik bij een andere deur de trein in kan stappen. De trein is iets verlaat. Ik zie de man niet meer maar als ik instap staat hij vanuit het niets achter me. Hij volgt me de coupé in en gaat naast mij en de hond zitten. Ik sta op, we gaan boven zitten, ik hou de rest van de reis de deur in de gaten.
Op de terugweg kijk ik nog steeds over mijn schouder.

 

 

maandag 24 december

Vrolijk kerstfeest makkers

Speciaal voor kerstavond nieuw onbegrijpelijk design, met onder andere de schijnaardbei en Geert Wilders als Michiel de Ruyter voor Kika. Hier.

 

 

maandag 24 december

De gans

Gisteren vond ik een zieke gans. Het dier had een kapotte huid (aan de achterkant, onder de vleugels), was lek (de veren waren niet vet meer, dan kunnen ze niet zwemmen; waarschijnlijk deed de achterkant zeer en wilde z/hij zich daarom niet meer wassen waardoor z/hij lek was geworden) en suf. Ik ving de gans, half in het water, en de dierenambulance kwam hem of haar na een tijdje halen. Tot die tijd hield ik de gans vast in mijn jas, dat was de rustigste manier. De hond hielp goed mee door op een afstandje te wachten en niet te blaffen. Het was goed, de gans had medische hulp nodig en is naar de Toevlucht gebracht (z/hij overleeft het nu wel), maar het was ook zielig om het dier bij de partner vandaan en uit de groep te halen.
Thuis roken we naar sloot.

 

 

zondag 23 december

Een jonge kauw in december

Gisteren kwam ik tijdens het hardlopen een jonge kauw tegen. De kauw zat onder een bankje. Zij of hij kon al redelijk vliegen maar was te jong om alleen de winter door te komen en ik zag de ouders nergens. Nu is er normaal gesproken op die plek een groep kauwen, dus na wat twijfelen liep ik door. Thuis belde ik de dierenambulance om te vragen of ik de kauw moest vangen, maar de mevrouw zei dat de ouders waarschijnlijk in de buurt waren (ze geloofde eerst niet dat het een jonge kauw was, maar dat was het heel duidelijk; het was met name te zien aan het vliegen maar ook was het lichaam nog klein en slank). Ik ben er vanochtend naar toe gefietst om te kijken maar de hele familie was er weer, dus dat liep goed af.
Verder slaap ik zoveel mogelijk. Ik droomde vannacht eerst dat ik stikte en daarna droomde ik dat ik een lezing moest geven maar niet de juiste schoenen had. Ik zocht uren naar die schoenen en ik fietste verschillende trappen af, ik kreeg de schoenen (een soort witte dr Martens met de teen los en een bandje over de wreef) van een jongen die blootsvoets verder ging. Uiteindelijk was ik twintig minuten te laat en had ik de lezing niet voorbereid maar het ging evengoed best goed. We bespraken eerst mijn onderzoek, daarna was er ruimte voor vragen rondom drie thema's.

 

 

zaterdag 22 december

 

 

zaterdag 22 december

Autistisch

Schizofrenie wordt in het dagelijks taalgebruik al zo lang ik me kan herinneren voor de verkeerde situaties gebruikt / verkeerd begrepen (denk aan uitspraken als 'een schizofreen is nooit alleen') en het lijkt erop dat hetzelfde nu met autisme gebeurt. Het wordt gebruikt als synoniem voor contactgestoord of sociaal geïsoleerd. Maar dat is heel problematisch, omdat het een (heterogene) groep stigmatiseert. En het is extra problematisch als het gekoppeld wordt aan crimineel gedrag of als verklaring wordt gebracht voor het neerschieten van kinderen (hier wil ik niet mee zeggen dat er niet meer aandacht voor psychische problemen moet komen maar het verbieden of tenminste reguleren van vuurwapenbezit lijkt belangrijker om genoemd probleem aan te pakken, zie ook hoe dat in Australië is gegaan) (en daarna afschaffing van kapitalisme en patriarchaat natuurlijk, in willekeurige volgorde). Ten eerste mag je niet alle mensen die lijden aan een aandoening (of behoren tot wat voor groep dan ook - geldt ook voor dieren) over een kam scheren, niet in de wereld en niet in de taal. Ten tweede kun je een complex ziektebeeld dat ook nog eens op heel andere manieren bij mensen voor kan komen niet met een slagzin uitdrukken. Ten derde kweekt deze manier van praten niet meer begrip maar zet het mensen weg als sociaal geïsoleerd of gestoord; het creëert een beeld van een gezonde persoon tegenover een stereotype beeld van een 'zieke' persoon. Dat doet onrecht aan hoe het is (het spectrum van aandoeningen dat onder de noemer autisme valt) en het vergroot de maatschappelijke achterstand van een groep die al hard moet vechten om te kunnen functioneren of overleven. Het lijkt me ook niet dat een verwijzing naar een geestelijke stoornis van een individu volstaat om een sociaal probleem aan te pakken.

 

 

vrijdag 21 december

Ergens anders II

 

 

donderdag 20 december

Ergens anders

Mocht ik ooit ergens anders naar toe gaan dan is dit wat ik me van de wereld zal herinneren: zwarte bomen tegen een witte lucht.

 

 

woensdag 19 december

Thunderdome 2012

foto gevonden bij de RAI, fotograaf onbekend

Gelukkig blijft me ook veel bespaard.

 

 

dinsdag 18 december

 

 

dinsdag 18 december

Ruziënde vrouwen langs de Amstel: 'Het is geen verplichting om dingen uit te spreken maar het kan wel helpen.'

 

 

maandag 17 december

De kerststress

In de Randstad Rail zaten twee vrouwen tegenover me. De ene was eind veertig, droeg een maillot met hoge laarzen en een gekleurd jack, de ander leek me haar moeder. De jongere vrouw vertelde dat ze de LOI had gemaild omdat er fouten in hun taalcursus Engels zaten. Ze vertelde ook dat ze een mail naar de school van haar dochter had gestuurd omdat ze stampot met een p hadden gespeld in een schoolboek in plaats van met twee, en het is stamp pot en niet stam pot. De oudere vrouw begon over kerst. Ze was nu namelijk alleen met eerste kerstdag en als ze dat had geweten had ze een reisje geboekt, net als de moeder van Marion, die had ook een reisje geboekt met kerst. De jongere vrouw vertelde dat Theo had aangeboden dat zij het hoofdgerecht zou maken met het kerstdiner. Ze praatte steeds harder. Theo's moeder zou nu alleen nog het toetje maken, de kinderen moesten alles doen. De oudere vrouw herhaalde dat ze alleen moest zijn op eerste kerstdag. De jongere vrouw zei dat ze tegen Theo had gezegd dat hij maar een hoofdgerecht moest maken en dat ze hem wel zou assisteren in de keuken. 'Ik praat steeds harder,' zei ze. 'Ik krijg een rood hoofd.' Ze kreeg inderdaad een rood hoofd. De vrouwen keken naar mij. Ik glimlachte. 'De kerststress,' zei de jongere vrouw. 'Beter dat het er nu uitkomt dan met kerst,' zei ik. Ik kreeg ook een rood hoofd omdat niet meer duidelijk was of ze het eigenlijk wel tegen mij hadden. 'Hij bedoelde het wel goed,' zei de jongere vrouw. 'Hij had het in zijn enthousiasme toegezegd. Het wordt vast gezellig.'

 

 

zondag 16 december

Lichtgevend bosje

 

 

zondag 16 december

Hut

Ze hebben een hut gebouwd op het bruggetje. Soms zitten er mannen in.

 

 

zaterdag 15 december

Bedje

Het is mooi dat mensen die allerlei dingen denken, wensen, doen, meemaken, 's avonds in een bedje gaan liggen met een dekentje, lichaam worden en gaan slapen. Alsof de hardheid dan afgelegd wordt, alsof ze dan gelijk worden (kijk, daar slaapt de buschauffeur, de burgemeester, de schoonmaker, de schrijver, het kind).

 

 

vrijdag 14 december

Schoonheid

De kat en ik delen twee typen schoonheidservaringen. Het eerste type zou ik harmonie noemen, het tweede kunst/vaardigheid. Ze overlappen gedeeltelijk. Harmonie gaat erover dat we het prettig vinden als dingen in de juiste verhouding tot elkaar staan en dat we daar allebei aan bijdragen. Dat gaat over verbale en non-verbale communicatie maar ook over slapen en spelen. Kunst/vaardigheid komt vooral tot uitdrukking in het spelen. Ik ken geen kat die zo goed kan spelen als P. We spelen met linten, elastiekjes, veren, wattenstaafjes, stokjes en stukken papier en karton en in het spelen ontwikkelen we een uitgebreide taal, maar ook een kunst - zowel in het zo lang mogelijk volhouden / elkaar uitdagen, als een fysieke kunst, zoals dans of sport (vooral hij, omdat hij degene is die springt, rent en vangt).

 

 

donderdag 13 december

 

 

woensdag 12 december

De hondenschoenen zijn gearriveerd / wij zijn klaar voor de winter

 

 

woensdag 12 december

Mean Time

Vandaag is de cd-presentatie van Mean Time, het debuutalbum van Quiet Choir (in Londen, dus u kunt er niet zo heel gemakkelijk heen). Ik speel piano op 'Neverending Shores' en zing op het titelnummer. Ik heb ook meegewerkt aan het artwork, voorproefjes zijn vast te zien op de website, waar u de cd ongetwijfeld ook kunt bestellen.

 

 

dinsdag 11 december

Omgeving

Alles duurt dit jaar net te lang. De kat is te lang ziek, mijn enkelbanden zijn te lang uitgerekt, ik werk iedere dag te lang en teveel dagen achter elkaar, dat is zelfgekozen en het is voor het goede doel maar het zorgt ervoor dat ik buiten loop en zie dat het mooi is - helder, koud - en denk: het is wel mooi maar ik heb er niks aan. Omdat ik er onvoldoende aandacht voor heb. Maar tegelijkertijd vestigt die gedachte mijn aandacht op mijn omgeving waardoor de gedachte niet waar meer is, ik zie het toch, hooguit te kort.

 

 

maandag 10 december

Naar buiten

Aanstaande donderdag vieren de Jagers kerst in Theater Dakota, met Maxim Februari, Maartje Wortel en Marie van Vollenhoven (gasten die met Ma beginnen), ik zal kerstverhalen voorlezen, en 28 december treed ik op in Café de Hoofdmeester in Haarlem met liedjes en kort vreemd proza. Ik ben voor het eerst in jaren overigens weer liedjes aan het schrijven en voornemens daar met een aantal muzikanten aan te gaan werken, als de tijd het toelaat. Meer daarover in 2013. Verder zijn er nog steeds kerstpakketjes te koop, ook bij de optredens, mis ze niet.

 

 

zondag 9 december

De nagel

 

 

zaterdag 8 december

Gouden vlekjes

Zowel het woord en de dag zaterdag als het getal 8 als de maand december zijn zwart. Niet vanwege symbolische associaties maar omdat ze dat nu eenmaal zijn (vrijdag is bruin, donderdag donkergroen, woensdag rood, dinsdag lichtblauw of rood, maandag rood, zondag wit of grijs of lichtgeel). Dagen, maanden, getallen, toonsoorten, mensen, namen, letters, dieren hebben kleuren en vaak getallen, liedjes hebben kleuren en getallen. Dagen zien eruit als deuren, plat en langwerpig, staan achter elkaar als dominostenen, liedjes zijn een soort wolken. Ik ben zelf rood, mijn naam is rood en mijn geboortedatum ook. Patti Smith is bijvoorbeeld ook rood en al mijn geliefden tot nu toe (misschien herken ik ze daaraan). Vrijdag is sinds ik me kan herinneren bruin. Ik denk er niet vaak aan en ik heb het niet bedacht maar het is wel zo. Mijn werk heeft ook altijd een kleur (dat kan ook 'gekleurd' zijn, dan is het een soort regenboog, het is of een kleur, of gekleurd). Namen zijn een beetje tricky omdat die direct een kleur oproepen die vaak ook de persoon kleurt die eraan vast zit, woorden gaan voor mensen. Uren hebben natuurlijk ook een kleur. Soms hebben mensen, dieren of dingen (woorden) gouden vlekjes.

 

 

vrijdag 7 december

Maar hoe moet ik een theezakje dienen, en vooral: waarom?

 

 

donderdag 6 december

De onsterfelijke kwal

Van de week las ik over de Turritopsis nutricula, een dier dat uit volwassenheid door transdifferentiatie kan terugkeren naar de poliepfase en daarmee theoretisch onsterfelijk is (het beestje kan wel ziek worden of opgegeten worden door een ander dier). Er zijn ook wetenschappers die stellen dat kreeften in principe eeuwig zouden moeten kunnen leven omdat ze niet verouderen (ze blijven groeien en vervellen, oudere kreeften zijn vruchtbaarder dan jonge kreeften).

 

 

woensdag 5 december

Over Black Pete

Hier.

 

 

dinsdag 4 december

Nieuw-Vennep

 

 

maandag 3 december

Ik dacht: wat is dat voor een raar klein mannetje achterop die scooter, met een raar klein hoofdje en een raar klein lichaampje, maar het was gewoon een kind.

 

 

zondag 2 december

Vervreemding als fragmentatie II

 

 

zaterdag 1 december

Zwarte bomen, witte lucht.