WEBLOG

 

 

woensdag 31 december

De laatste dag van het jaar

klik op de bovenste foto voor een vergroting

 

 

maandag 29 december

Leeg bos

 

 

zaterdag 27 december

In perspectief

Powers of ten op youtube.

 

 

Nieuws uit de natuur

De paus vergeleek vorige week in een kersttoespraak homosexualiteit met het kappen van regenwouden.
Minister Verhagen krijgt een (verlaat) compliment omdat hij in de VN (samen met Frankrijk) een verklaring heeft ingediend die landen oproept om noodzakelijke maatregelen te treffen om zeker te stellen dat seksuele geaardheid onder geen beding reden is voor strafvervolging.
Orang-oetans kunnen ruilhandel bedrijven met fiches.
Een fijn kerstverhaal.

 

 

vrijdag 26 december

Bloemkolen

Oma en ik hadden gisteren een gesprek over het geheugen.
Oma had een programma gezien op de televisie met tips om je geheugen te trainen maar ze was vergeten wat de tips waren.
Voor haar achttiende verjaardag had ze een gouden horloge gekregen dat ze kwijt was geraakt. Dit jaar herinnerde ze zich dat er op de avond van haar verjaardag een jongen was die haar op de kermis een arm wilde geven, en die maar niet los liet. Ze had dagen gezocht naar haar horloge, ze dacht dat ze het in huis verloren was.
Ook hebben we foto's bekeken van familieleden die ik nooit ontmoet heb omdat ze al dood waren voor ik geboren werd, en van oma zelf als meisje. Er waren foto's van een Sint Bernard, van een fietstocht over de Afsluitdijk die net geopend was, van haar vader in de Eerste Wereldoorlog en van de gymclub U.D.I.W.V.O.
Mensen die per bladzijde jaren ouder worden, tot ze ergens tussen twee pagina's sterven. Levens in zwart-wit. Verhalen over bloemkolen, dove Piet die voor de trein liep, mijn overgrootvader die eigenlijk wilde varen maar op het land moest werken, de huishoudschool en de oorlog.
Daarna dronken we thee. Groene thee met muntsmaak. Dat is nieuw.

 

 

donderdag 25 december

Moppie

 

 

woensdag 24 december

Wild gedanst

De hond en ik vieren Kerstavond altijd in een tehuis met kinderen die niet thuis kunnen wonen. Vorig jaar at ze met een kerstmuts op aardappelsalade uit de prullenbak, dit jaar kreeg ze de eerste keuze uit een bak oliebollen van een de kinderen. Ik was er te laat bij en kreeg de oliebol niet meer tussen haar tanden vandaan. Ook werd ze binnenshuis uitgelaten door kinderen in pyjama.
Verder hebben we gitaar gespeeld en kerstliedjes gezongen met een brandweermannenkoor en wild gedanst op de ingeprogrammeerde liedjes van het keyboard. En ik heb verloren met het Pluk van de Petteflet spel maar dat gaf helemaal niks.

 

 

Kerstavond (Kentucky Fried Chic)

 

 

dinsdag 23 december

Ster

De aarde bleek toch plat te zijn.
Ik keek over de rand en toen viel ik, de ruimte in, en nu zweef ik ergens.
Ik weet niet waar. Ik heb geen kaart. Het is overal ongeveer even donker.
Ik val steeds verder.
Uiteindelijk verander ik in een ster.

 

 

zondag 21 december

Stil

Het is winter nu. Alles is bevroren. Zelfs de sterren en de maan.
Onder het ijs zwemmen vissen. Op het ijs schaatsen mensen.
Alles gaat door. Alles staat stil.

 

 

zaterdag 20 december

Noordzee

 

 

Het lieveheersbeest 2

Het lieveheersbeestje is weer uitgezet in de vrije natuur, waar hij aan zijn winterslaap kan gaan beginnen.

 

 

vrijdag 19 december

Zoek

Als ik ziek ben, ben ik vaak ook een beetje kwijt.

 

 

donderdag 18 december

Dierennieuws 2

Twee kleine berichtjes.
Verburg wil onderzoek naar combinatiekip. Levende wezens gereduceerd tot gebruiksvoorwerpen.
De controle op veetransporten en slachterijen is nog altijd onvoldoende. Meer informatie over veetransporten kun je hier vinden.

 

 

Hutje op de hei

De hond en ik zoeken een hutje op de hei om de jaarwisseling in door te brengen. Mocht iemand er toevallig eentje over hebben dan horen we dat heel graag.

 

 

woensdag 17 december

Gloria in excelsis Deo

Ik ben ziek en aan het werk en buiten zingt een koor met een sterk Nederlands accent Santa Claus is coming to town. Daarvoor zong een man Gloria in excelsis Deo. Hard, zonder gevoel en vals.
Soms red ik het maar net.

 

 

The road ahead

 

 

Het lieveheersbeest

Gisteravond kneep ik per ongeluk heel hard in een lieveheersbeestje. Hij zat op de internetkabel die ik uit de computer haalde en ik had hem niet gezien.
Het was een zwart met rood lieveheersbeestje. Hij lag op de grond en bewoog niet meer. Ik vroeg me af of ik hem dood moest maken, of hij pijn leed (zijn rechtervleugel hing onder zijn schildje vandaan) of dat hij er weer bovenop zou komen. Ik had hem echt heel hard geknepen. Ik voelde me schuldig en probeerde of hij op een blaadje wilde lopen. Dat wilde hij. Ik heb het blaadje op de vensterbank gelegd en ben naar bed gegaan. Meestal zet ik lieveheersbeestjes buiten omdat ze niet opvallen op mijn tapijt en de kans in huis redelijk groot is dat ik per ongeluk op ze trap, maar het leek me dat dit lieveheersbeestje beter warm binnen kon blijven vannacht.
Vanochtend was het lieveheersbeest naar de boekenkast gelopen, en die is toch helemaal aan de andere kant van de kamer. Dit leek me een goed teken. Zijn vleugeltje was nog steeds uitgeklapt. Ik heb hem op een foto laten lopen en op het rozenplantje in de keuken gezet. Ik had op internet opgezocht wat ze eten maar dat zijn voornamelijk bladluizen en die heb ik momenteel niet. Toch leek de rozenplant me de beste plek. Ik heb nog twee plantjes maar die lijken me giftig, en misschien wilde hij wel een blaadje eten. Ook heb ik er een stukje kurk van een fles ingelegd waar hij op kon gaan zitten.
De lieveheersbeest liep eerst een paar rondjes en daarna ging hij op de kurk zitten, hoog en droog. Nu zit hij ergens anders. Misschien gaat hij snel dood maar zo heeft hij in ieder geval een leuk plekje voor zijn laatste momenten.

 

 

dinsdag 16 december

Kleurenblind

Honden zijn niet kleurenblind maar ze zien kleuren anders dan wij.
Hier
kun je ongeveer zien hoe.

 

 

Verkouden

 

 

maandag 15 december

Meisjes

Ik zag gisteravond in een donker straatje in Amersfoort drie meisjes. Ze waren gekleed alsof ze dertien jaar oud waren, hadden een bijpassend postuur en kinderstemmen en ze hadden het over school. Van dichtbij leken ze echter wel veertig, met ouwelijke gezichten en permanent.
Ik ben er maar snel langsgelopen.

 

 

zondag 14 december

De wereld uit het raam


 

 

 

zaterdag 13 december

December

Ik ben stil vandaag, als december. Ik draag de winter als een jas. Niemand die me ziet.
Het is koud. Er staat een ijsbaan in het winkelcentrum.
Een zwarte vogel vliegt in de richting van de zon. De zon staat laag. Vliegtuigen trekken strepen.
Er is te veel te denken. Mijn hoofd is niet groot genoeg.

 

 

vrijdag 12 december

Vergeten

In het kader van het coverproject heb ik een Haags Kerstlied geschreven voor het radioprogramma Haags Pop Podium. Het gaat over een dakloze vrouw die ik soms tegenkom. Ze heeft een boodschappentas waar 'I'm gorgeous' op staat en ze praat veel in zichzelf (de tekst van het liedje is deels gebaseerd op haar uitspraken). Ook neuriet ze mee met het geluid van de bus.
Je kunt het hier beluisteren.

 

 

donderdag 11 december

Dierennieuws

Olifanten in de dierentuin leven korter dan in de natuur (en niet zo'n beetje ook).
Honden voelen afgunst bij ongelijke beloning.
Zeeslakken zijn van alle dieren het meest plant.

 

 

woensdag 10 december

Kunststof

Er luistert iemand naar muziek. Zijn koptelefoon lekt bas en drums. Twee mensen typen. Een jas ritselt, een man kijkt op zijn horloge, mouw over arm en terug. Stof over vlees. Een andere man loopt de trap af. Iemand stapt naar links en weer naar rechts. Een rits. Er komt nog iemand de trap af. Ze loopt door de gang en doet de schuifdeur aan de andere kant open. Het geluid van voetstappen ebt langzaam weg. De man met de koptelefoon beweegt zijn voet op de muziek. Hij raakt met zijn hiel de grond aan en tilt hem weer op. Een vrouw wordt gebeld. Telefoon, stem. Ergens achter me wordt nog iemand gebeld. Een man zucht. De vrouw die door de schuifdeuren verdween komt terug en loopt de trap op. Haar jas beweegt langs haar lichaam. Kunststof.
De trein gaat weer rijden, wordt langzaam luider, tot niks anders meer te horen is.

 

 

dinsdag 9 december

Verte

Het was nog donker op het strand. We dachten dat het snel licht zou worden maar het werd niet licht. Het werd alleen een iets lichtere tint grijs. De zee zong, zacht, en het regende. Ik denk dat we in de verte verdwenen.

 

 

maandag 8 december

Korting

Er zit een man in een spijkerpak tegenover me in de trein. Hij smakt heel luid. Ik weet niet wat hij aan het eten is. Ik dacht eerst aan kauwgom maar nu denk ik aan wortel.
Toen de trein nog stil stond op Amsterdam Centraal kwam er een jonge man naar me toe. Hij zag er netjes uit, type rechtenstudent, mijn leeftijd ongeveer. Hij vroeg me of ik een kortingskaart had. Ja, zei ik. Oh, antwoordde hij, mag ik dan op jouw kortingskaart meereizen? Waarom? vroeg ik. Dit had hij niet verwacht. Hij begon een beetje te stamelen. Nou, mijn kaart is verlopen, ik heb hem niet verlengd. Maar ik heb er ook gewoon voor betaald, zei ik, terwijl hij weg liep.
Ik had nog geen nee gezegd, ik wilde alleen weten hoe het zat.
Ik wist nog niet of ik nee wilde zeggen.
De man tegenover me is nu aan het bellen, in een taal die ik niet versta.
Soms zegt hij oh, ok. Dat versta ik wel.
Buiten gaat de wereld voorbij.

 

 

zaterdag 6 december

De grootste kanjer ooit

Ik zag een poster in een bushokje die volgens mij goed laat zien wat er allemaal mis is in onze maatschappij. Het is een poster van de Postcode loterij waar een aantal bekende Nederlandse weldoorvoede zelfingenomen rijke mannen op staan. Ron Brandsteder staat voorop (hoe kom je erop, Ron Brandsteder. Ruud Gullit staat er ook bij trouwens). Ron Brandsteder houdt een grote cheque vast waarop staat dat er € 27.900.000 euro te winnen is.
Ten eerste laat deze poster goed de huidige obsessie met geld (en de economie) zien. Het bedrag dat te winnen is, is veel te hoog (boven een bepaalde grens is veel gewoon veel en maakt het ook helemaal niet meer uit voor het welzijn van de mensen, daar is onderzoek naar gedaan). Mannen met bolle buiken in slechte pakken maken de dienst uit, er is geen vrouw te zien. Op de achtergrond staat een vrachtwagen, om het geld af te leveren waarschijnlijk, en een soort haven - wat die ermee te maken heeft weet niemand. Misschien kun je je in het water verdrinken als je gewonnen hebt en het geld je niet gelukkig heeft gemaakt.
Ook staat er op de cheque een plaatje van een olifant - want de Postcode loterij steunt goede doelen. Ik vraag me af of de mensen die aan het Wereld Natuur Fonds geven vlees eten, met Kerst naar het circus gaan of de dierentuin bezoeken. En of ze weten waarom bepaalde diersoorten bedreigd zijn, van welk hout hun meubels gemaakt zijn en of ze hun afval scheiden.
Tenslotte is de poster esthetisch volslagen onverantwoord.

 

 

vrijdag 5 december

Vergeten

Ik geloof dat de Sint me vergeten is dit jaar.

 

 

woensdag 3 december

NL70

In de nieuwe editie van NL70 staat een klein interview met mij. Het waren moeilijke vragen want het ging voornamelijk over uitgaan en daar doe ik niet aan. Wie het wil lezen kan dat hier doen (pagina 12).

 

 

Rood

Ik ging naar buiten toen de wereld nog sliep. Het had gesneeuwd.
Sneeuw dempt geluid. Maakt mooi - en koud. Maakt wat grijs is wit.
Er zat een merel in het gras. Ze keek naar me.
En ik dacht aan hoop. Aan wat verloren is, en wat gevonden, en aan mijn hart. In het gras, in de sneeuw, wit en niet grijs maar rood.
Het was nog donker.
Ik volgde mijn voetstappen terug naar huis.

 

 

dinsdag 2 december

Tegenlicht