maandag 28 februari

Heavy metal

Er was vanochtend een aardige grote stucadoor met een baard. Hij smeerde het spul elegant op de muur, zwierig, het leek op dansen.
Eerst gruntte hij in een band, vertelde hij, en nu maakt hij youtube-video’s over heavy metal. Zijn kanaal staat vijfde op de lijst van meest bekeken youtube-kanalen in Nederland.

maandag 28 februari

zondag 27 februari

Knoppen

Ik schreef een gedicht voor Poëzie op pootjes (over Den Haag). Je kunt het hier lezen.

zaterdag 26 februari

Zwaan

Er zat een zwaan op de Nieuwe Amstelbrug. Z/hij zat midden op de weg, en er was naar twee kanten een file (aan de ene kant stonden auto's stil, aan de andere kant reden ze stapvoets) - iemand was met zijn fiets dwars over de weg gaan staan zodat de auto's niet door konden rijden, en op het fietspad en de stoep stonden mensen te kijken. Ik liep naar de zwaan toe, pakte hem of haar op (wat heel makkelijk ging, het dier was duidelijk in shock), en nam haar of hem mee naar de overkant. Ik zette de zwaan op een rustige plek neer, om te kijken wat er aan de hand was, maar het dier ging meteen weer liggen. Er was een hele groep mensen meegelopen, en een meneer wist me te vertellen dat de zwaan tegen de bovenleiding gevlogen was en naar beneden gevallen was. De politie, die door iemand gebeld was, kwam vrijwel meteen en belde de dierenambulance ('Ja, er is hier een gans, en die is aangereden', zei de politieagente in haar telefoon. 'Zwaan' zei ik, 'het is een zwaan en de zwaan is tegen de bovenleiding gevlogen' - het drong niet door). Ik bleef erbij omdat de rest van de mensen bang leek voor de zwaan, en om het dier te vangen als het weg zou lopen, en om het te beschermen. Ik zat op mijn hurken schuin achter de zwaan, zodat ik het dier niet banger zou maken dan het was, maar het leek weinig uit te maken. De zwaan hijgde, met haar of zijn snavel open. De benen en vleugels leken in orde, en het hoofd ook, en de zwaan kon haar of zijn nek bewegen. Op een bepaald moment stond de zwaan op, en liep z/hij een stukje, maar toen ik haar of hem zachtjes vastpakte, ging z/hij zo weer liggen. Terwijl ik bij de zwaan zat, vertelde ik de omstanders over zwanen, in de hoop dat ze de volgende keer zelf weten wat ze moeten doen.
Na verloop van tijd kwam de dierenambulance, die de zwaan meenam. Ik hoop dat er inwendig geen erge dingen aan de hand waren, en dat het vooral de schrik was - het is een goed teken dat de buitenkant in orde was en dat het dier er goed bij was. De man van de dierenambulance pakte de zwaan als een reiger (een hand om de nek, vlak onder het hoofd, en de andere arm om het lichaam), wat nergens voor nodig is omdat zwanen niet naar je ogen pikken, en ook geen scherpe puntige snavel hebben (het handigste is om achter een zwaan te staan en het dier dan met twee armen om het lichaam te pakken, je houdt dan de vleugels tegen het lichaam).
Op de terugweg zocht ik naar de partner van de zwaan, maar ik kon geen andere zwaan vinden, ze waren waarschijnlijk onderweg, toen de zwaan tegen de bovenleiding vloog. Ik ben bang dat ze elkaar niet meer terug zullen vinden.
Ik dacht ook na over de vreemde reactie van mensen op een ziek dier. Ik snap dat mensen voorzichtig zijn, en het lijkt me goed om niet zomaar een wild dier op te pakken als je daar geen ervaring mee hebt. Tegelijkertijd was aan deze zwaan zo duidelijk te zien dat het dier in shock was en pijn had, dat ik niet begrijp dat mensen 'pas op' riepen toen ik de zwaan oppakte (het was een 'pas op' gericht tegen mij, niet omdat ze vonden dat ik voorzichtig moest doen met de zwaan, het laatste zou terecht zijn geweest). Het lijkt wel alsof mensen niet goed naar dieren kunnen kijken. En daarnaast was het zo'n lieve zwaan, zo mooi en wit en zacht. Ik had de zwaan best mee naar huis willen nemen om te verzorgen tot z/hij weer beter is, maar ik heb geen medicijnen en geen badje in de tuin.

vrijdag 25 februari

Woorden

Natuurlijk is alles poëzie: de hond die zich krabt, het bankje op het perron, de mist, en dat we met woorden over woorden praten alsof we weten waar we het over hebben.

donderdag 24 februari

Optredens

Zaterdagavond speel ik in theater Zeebelt, en de week erop op de Museumnacht in Rotterdam, in de Centrale Bibliotheek aldaar, met Miriam Reeders op de overhead. Maandagochtend word ik door Radio West geïnterviewd over het boek. Meer informatie en overige optredens vind je hier.

woensdag 23 februari

Een mooie dag

Ik schreef gisteren een nieuw liedje maar ik vind de tekst misschien mooier dan het liedje. De opname is ook slecht, en misschien moet het groeien, soms duurt het even voor ik weet hoe ik een liedje moet zingen.
Je kunt hier de tekst lezen en hier het liedje beluisteren.

dinsdag 22 februari

Boek

Het boek is vanaf vandaag te koop.

dinsdag 22 februari

Schwan

Ik kreeg zondag een email van iemand die Zwaan in het Duits wilde vertalen en de video wilde ondertitelen. Je kunt hier het resultaat zien. Het is net alsof de hond in het Duits denkt.

maandag 21 februari

Stilleven met kat in fruitmand, bloemen in vazen van tante Yvonne, Being and nothingness, wc-papier, sleutels en het muurtje dat nog gestuukt moet worden

zondag 20 februari

Schuwe dieren

Je kunt de schuwe dieren voorlopig hier bekijken.

zaterdag 19 februari

Gr

En gr of gr. kan echt niet - dat is een soort grommen tegen de lezer. Of je moet het bedoelen als grommetje, maar ik denk dat het zo niet bedoeld wordt (wel leuk (hoewel wat paradoxaal): met vriendelijke grommetjes).

vrijdag 18 februari

Hartelijke groeten

Ik vind hartelijke groeten zo mogelijk nog idioter dan vriendelijke groeten. Ik gebruik ze soms wel, om een afstand aan te duiden tussen mij en de lezer, of als een beroep op conventie, maar eigenlijk halen dat soort woorden (vriendelijk, hartelijk) de groeten toch onderuit (alsof gewone groeten niet aardig dan wel gemeend zijn)? Of zijn hartelijke groeten een soort blije groeten (als een hond die tegen je opspringt wanneer je thuiskomt) en vriendelijke groeten een soort glimlachende groeten? Groeten zijn al onbegrijpelijk, maar hier wordt het niet beter van.

donderdag 17 februari

donderdag 17 februari

De buurman

Ik heb het sterke vermoeden dat mijn bovenbuurman zowel conducteur als drugsdealer is. Hij verlaat iedere ochtend stipt om half zeven zijn huis, en dan draagt hij een jas van het GVB. 's Avonds en in het weekend stoppen er echter veel auto's voor de deur, met louche uitziende types erin, en soms zit hij dan een tijdje bij zo iemand in de auto. Het zou ook kunnen dat hij kansarme jongeren coacht, of dat hij een hele grote familie heeft met veel kansarme jongeren, maar dan snap ik niet waarom ze voor de deur in de auto blijven zitten en niet even binnenkomen.

woensdag 16 februari

Het schuwste dier

Ergens volgende week ligt Het schuwste dier in de winkel (ijs en weder dienende). Dit is de omslag, die ik samen met Femke Tomberg gemaakt heb (het hondje is van mij, de rest is van haar). Je kunt ook een exemplaar winnen (zie 3 februari). En het is op facebook.

dinsdag 15 februari

Femen

Ik ben erg voor activisme en ik ben niet per definitie tegen naakt activisme. Toch lijkt het me dat de Oekraïense vrouwenbeweging Femen met haar topless activisme de plank misslaat (zie hier wat foto's en uitleg). Ik denk dat het is omdat de beelden die ze produceren misschien wel de aandacht trekken maar geen kritiek zijn op de misstanden die ze aan de kaak willen stellen, en juist een bepaald beeld affirmeren. Het zou waarschijnlijk al helpen als de dames ook hun strings uit zouden trekken; en wat gevarieerder zouden zijn qua lichaam. Eerlijk gezegd (maar dat is misschien heel cynisch en als het onterecht is, bied ik bij deze vast mijn excuses aan aan Femen) lijkt het op een reclamestunt van d'een of d'andere politieke organisatie. Maar misschien schat ik dat verkeerd in, ik hoop het.

maandag 14 februari

Nog maar eens een mysterie uit het dagelijks leven

Onlangs heeft u Eneco Klantenservice een vraag gesteld. Hieronder vindt u een samenvatting van uw vraag en ons antwoord.

Geachte mevrouw Meijer,

Graag reageer ik op uw e-mail van 14 februari 2011 waarin u aangeeft dat we een verkeerde stand hebben verwerkt.

Meterstand
Wij hebben de meterstand 1 van u ontvangen. De meterstand van 2 december 2009 voor elektriciteit 2 is door het meetbedrijf opgenomen, deze was ook 2. Daarom hebben we de stand 1 afgekeurd en vervangen door 2. We brengen u voor elektriciteit 2 geen verbruik in rekening.

Ik vertrouw erop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

zondag 13 februari

Naturecultures

Ik heb eindelijk de foto's uit het vogelasiel (2009) op flickr gezet. Hier.

zondag 13 februari

zaterdag 12 februari

Egypte

Een van mijn favoriete nieuwsbronnen over de situatie in Egypte is/was de website van Karin Spaink, waarop ook mooie nieuwsoverstijgende stukjes staan, zie bijvoorbeeld hier en hier.

zaterdag 12 februari

Spin

Ik redde laatst een spin die echt alleen nog maar een bosje pootjes leek. Het was in de badkamer, ik had niet goed opgelet en zag de spin opeens in het water naar het putje drijven. Gelukkig is het putje altijd een beetje verstopt. Ik viste de spin, die helemaal slap was en heel dood leek, uit het water, en legde haar of hem op een boek. Daarna blies ik het diertje zachtjes droog. Het leek niet te helpen, maar na een tijdje bewoog er opeens een poot, en daarna nog een, de spin kwam echt weer goed tot leven. Ik heb haar of hem achter de ijskast gezet, buiten was het te koud, en ik wilde niet op haar of hem stappen.

vrijdag 11 februari

Als eerste dacht

Het is stil (ook al maakt alles geluid; natuurlijk is het stil), de regen is begonnen. Regen begint ook ergens, ik bedoel: er is altijd een begin, misschien moeilijk te lokaliseren, maar er is een begin (waar niemand van weet, zoals niemand weet wat ik vandaag als eerste dacht).

donderdag 10 februari

Wraak

woensdag 9 februari

Kamerolifantje

woensdag 9 februari

Verhuizing II

Ik heb allerlei spullen in mijn bezit die ik nooit eerder gezien heb, merkte ik tijdens het tweede deel van de verhuizing. Verdere hoogtepunten van de dag waren dat de politie hielp de wasmachine in de auto te tillen, en dat een oudere man uit de straat bijna eigenhandig de wasmachine in mijn nieuwe huis naar binnen tilde ('negentig kilo,' zei hij, 'Miele'). ‘s Avonds sprong de poes van doos naar doos om met zijn tandjes papier te versnipperen, wat niet de bedoeling was, maar wel begrijpelijk.

dinsdag 8 februari

Het snoeien

'Er is iemand van ons bij u geweest,' zei de man aan de telefoon, 'en die heeft gezien dat uw boom een esdoorn is. Nu is het zo dat als we esdoorns buiten het bloeiseizoen snoeien, de wonden gaan bloeden. En dat ziet er niet zo lekker uit. Het is niet echt slecht voor de boom, maar hij bloedt dan uit zijn snoeiwonden. Als u geen haast heeft dan komen we wanneer hij vol in bloei staat, zo halverwege mei. Maar u zegt het maar hè, als u haast heeft dan komen we gewoon, het kan op zich niet echt kwaad voor de boom, maar het ziet er niet zo prettig uit, en het geeft soms wat overlast.'
'Ik heb geen haast hoor,' zei ik, 'mei is vroeg genoeg.' Bloeden, dacht ik, snoeiwonden, arme boom, ik denk dat ik in mei het snoeien maar afzeg.

maandag 7 februari

Vervreemding

Gisteravond in bed had ik een klassieke vervreemdingservaring; het gevoel dat het huis me volledig onbekend was – waarom ziet het er hier zo uit, waarom ben ik hier (en niet ergens anders, alsof het volstrekt willekeurig is, wat het op een bepaalde manier natuurlijk ook is, maar ook: waar is hier, het is anders dan anders hoewel het er hetzelfde uitziet) (waarom hangen deze foto’s aan de muur, waarom staat dat kastje er, ik weet helemaal niet of ik dat mooi vind, waarom waarom lees ik dat boek en niet een ander boek) – inclusief mezelf in bed zien liggen (niet letterlijk) (wie is die persoon, waarom ben ik het, waarom doe ik wat ik doe, waarom zou ik), misschien gaat het over het beschouwen van de feiten zonder de betekenis (als de betekenis niet vanzelfsprekend is, valt de samenhang weg (of andersom), zoiets).

maandag 7 februari

De kluif

Sinds haar jeugd kluiven de hond en ik op gezette tijden, waarbij ik de kluif vasthoud en zij naast me komt zitten op de bank. We doen het vaak na het eten (na haar eten) maar ook soms na een lange wandeling, of als we de hele dag weggeweest zijn. Het kluiven gaat over gezelligheid en saamhorigheid, het is iets wat we samen doen en verwijst naar een vertrouwelijkheid/huiselijkheid (het is ook een gewoonte).
We kluiven altijd op de bank, niet in bed. Maar de eerste paar avonden na de verhuizing nam de hond de kluif mee naar bed. Ik hield de kluif vast, ze kluifde kort, en dan gingen we slapen.
Gisteravond nam ze de kluif mee naar bed zonder dat ze van plan was te kluiven - ze liep eerst wat te dralen, wilde niet gaan liggen, en haalde toen de kluif in de woonkamer. Ze liet de kluif vallen, en ging zelf liggen. Ik pakte de kluif op en hield hem voor haar (misschien wilde ze even kluiven), maar daar reageerde ze niet op. Het ging haar duidelijk niet om kluiven, maar om waar de kluif naar verwijst - het gevoel dat het goed is, veilig is, vertrouwd.

zondag 6 februari

Verjaardagsgesprekken

In plaats van over homeopathie ging het gesprek over positief denken in concentratiekampen.

zaterdag 5 februari

Huisdier

Ik zie de hond die bij mij in huis woont niet als huisdier. De term huisdier veronderstelt een hiërarchie en onderworpenheid (aan de kant van het dier) die niet van toepassing is op onze situatie (denk ook aan het woord huisvrouw). Bovendien is een hond een persoon en geen ding.
Het doet het ook voorkomen alsof de relatie vaststaat, terwijl die - net als iedere relatie - groeit en verandert, naarmate we meer over elkaar leren en samen meer meemaken. Wat ik mis in de term huisdier is de wederzijdsheid, en hoe zij mij verandert (in de liefde heb je weinig aan een vooropgezet plan, of in vriendschap - ik gebruik het woord liefde hier omdat vriendschap alleen te vrijblijvend is (vriendschap impliceert te weinig zorg en te weinig risico), maar ook vanwege het specifieke karakter van deze liefde) (waarmee ik niet de verschillen wil ontkennen; liefde voor een hond werkt anders dan liefde voor een mens, of vereist andere dingen).

vrijdag 4 februari

Vrijdagmiddag

Het waait; de klimop om de boom beweegt, de klimop tegen de muur beweegt, de klimop tegen de schutting beweegt (tegen de achtermuur hangt dode klimop, een lichtbruin skelet). De planten staan tegen het huis, in de luwte, de kat heeft zich verstopt onder een deken, ik had thuis willen blijven.

donderdag 3 februari

De schuwste prijsvraag

Over ongeveer twee weken ligt mijn debuutroman Het schuwste dier (Prometheus) in de winkel.
Ter ere van dit heuglijke feit heb ik een leuke prijsvraag bedacht: stuur een foto of tekening van jouw schuwste dier naar hetschuwstedier-apenstaartje-gmail.com, en maak kans op een van de vijf te winnen exemplaren van het boek.
Je mag zo vaak meedoen als je wilt. Alle inzendingen zullen geplaatst worden op een webpagina, als je wilt anoniem (vermeld dit dan bij je inzending). De jury (ik) geeft geen toelichting op de uiteindelijke keuze en correspondeert er niet over. Je kunt bij een schuw dier aan een echt dier denken, maar de term mag ook ruimer opgevat worden. De deadline voor inzending is 1 maart. Veel succes!

woensdag 2 februari

Egypte

Waarom is de situatie in Egypte zo mediageniek? En waarom geeft het Westen (sommige mensen in het Westen; misschien vaak in de vorm van ramptoerisme) nu opeens om dit land?

woensdag 2 februari

Esdoorn

Het contact met de andere mensen verbijstert me. Ik heb de laatste dagen vanwege de verhuizing en vanwege baantjes veel contact met onbekenden, en die zeggen (en doen) de raarste dingen.
Vanmiddag belde er een man die even langs wilde komen om naar de boom in mijn tuin te kijken. 'Het gaat om je privileges', zei hij, en hij maakte een paar foto's van de boom, in verband met het snoeien (de man was niet van het bedrijf dat de boom gaat snoeien - waar hij wel van was, is me volstrekt onduidelijk, maar hij wist me te vertellen dat de boom een Acer is). Hij bedoelde 'het gaat om je privacy'. Hij vroeg ook of hij zijn bril even ergens neer mocht leggen.
Deze ontmoeting stond niet op zichzelf. De enige die de afgelopen week eigenlijk normaal deed, was de dierenarts. Maar over de relatie met de dierenarts schrijf ik een andere keer.

dinsdag 1 februari

Misschien

Ik vind woorden vaak mooier dan de dingen waar ze naar verwijzen (misschien altijd, hoewel 'misschien' bijvoorbeeld ook iets moois betekent, en trouwens, bomen zijn mooier dan het woord 'bomen', dus niet altijd). Bij (eigen)namen heb ik dit niet, ik vind de dieren en mensen die ik ken over het algemeen mooier dan hun namen.