donderdag 31 januari

Weg

Onderweg naar huis nam ik een weg die ik niet kende en die niet uitkwam waar ik dacht dat hij uit zou komen. Ik fietste door in de verwachting dat ik snel een bekend punt tegen zou komen maar dat punt liet op zich wachten. Ik stond naast een man bij een stoplicht en wilde hem vragen waar we waren ('waar zijn we eigenlijk?'), maar besloot nog even door te fietsen, het verdwalen te verlengen. De namen van straten kwamen me bekend voor, ik was in Zuid, maar ik had geen idee waar (ik kon me een beetje oriënteren aan de hand van waar de zon onderging en waar ik het Vondelpark uit was gefietst). Uiteindelijk besloot ik terug naar links te gaan - ik kon de weg nog verder volgen maar ik ben zo ook wel eens echt verkeerd gefietst, en dan is het ver om terug te gaan, en toen kwam ik na een bocht precies goed uit, op de Ceintuurbaan. 'Heel goed,' zei ik tegen mezelf, 'heel tevreden'.

donderdag 31 januari

Terras

woensdag 30 januari

Rust in vrede

Ik was vogels aan het voeren bij de Amstel - de laatste dag, maar ze zijn nog zo mager en hongerig - toen er een man naast me kwam staan met een grijpstok en een fluorescerend hes. Hij pakte met zijn grijpstok vuilnis uit de bosjes en deed het in een vuilniszak.
'Ik zal mijn fiets even wegzetten,' zei ik, 'hij staat een beetje in de weg.'
'Ik kan er bij,' zei de man. 'En ik bijt niet.'
'Het zou wel kunnen met dat ding,' zei ik, en ik wees naar zijn grijpstok.
De man dacht even na. 'Theoretisch gezien zou het kunnen.'
Ik ging verder met voeren. Na ongeveer een minuut zei de man gadverdamme. Hij keek naar me.
'Er ligt hier een dode vogel,' zei hij. 'Tenminste, ik denk dat het een vogel is. Wat moet ik daarmee doen?'
Het was duidelijk een duif. 'Dat is een duif. Je kunt de dierenambulance bellen, die komen hem dan ophalen als ze er langs rijden. Of je kunt hem laten liggen.'
'Godsamme, een dode vogel. Dat beest. Ik zal wel even bellen.' Hij keek nog een keer naar de duif. 'Nou, rust in vrede.' Daarna ging hij verder, hij zei geen gedag.

dinsdag 29 januari

Alles wijst ergens naar. Niet alleen de toppen van bomen, niet alleen het gras, niet alleen de gebouwen.

maandag 28 januari

Rocky

Gisteravond hebben de hond en ik een kat gered, Rocky. Ik zag uit de verte een zwarte hond de straat over rennen, achter een zwarte kat aan. Hij joeg de kat op tot het hek bij de oude diamantfabriek en ik zag dat de kat twee keer probeerde er tegenop te klimmen (nogal onmogelijk - hij had wel tussen de spijlen door gekund maar hij was totaal in paniek) en van het hek vallen, op een fiets. Er stonden twee oudere mensen bij maar die wisten niet wat ze moesten doen, dus ik rende er naar toe en zei tegen de hond: 'stop die hond', maar dat deed ze natuurlijk niet, dus ik greep hem zelf bij zijn halsband - ik weet niet wat hij anders gedaan had. Even later kwam de vrouw van de hond de hoek om, blijkbaar was zijn riem losgegaan of kapot gegaan. Er was nog een vrouw bij met een hond, beide vrouwen keken niet eens naar de kat om.
Dus ik liep naar de kat, die verstijfd met zijn voorpootjes op de fiets zat waar hij op gevallen was (de fiets lag op de grond). Ik bond de hond aan het hek en belde de dierenambulance. De man die ik aan de telefoon kreeg, zei dat ik het beste even kon wachten tot hij wegliep (om te zien of hij gewond was - ik wist niet of de hond hem gebeten had en of hij iets gebroken had bij het vallen). Maar de kat bleef maar zo zitten - grommend en brommend, met zijn vacht opgezet, zijn spieren gespannen, grote ogen. Ik had al wel gezien dat hij een kokertje aan zijn halsband had, maar als katten zo verstijfd zijn kun je ze beter niet aanraken, dan kunnen ze aanvallen. We hebben best een tijd in de kou gezeten. Uiteindelijk heb ik hem na lang praten en aan mijn hand laten ruiken toch maar geaaid en heb ik het kokertje losgemaakt. De kat deed niets, hij was alleen maar heel bang.
Gelukkig nam zijn mens meteen de telefoon op en ze kwam ook meteen met zijn mandje, waar ik hem in heb gedaan. Ze sms'te later nog, dat hij niet gewond was, weer bijgekomen was en lag te spinnen.

maandag 28 januari

Fabiola

Toen ik klein was, gingen we af en toe naar Amsterdam, om te winkelen of naar het museum te gaan. Soms kwamen we Fabiola tegen, en dan zei mijn moeder: 'Kijk, dat is Fabiola.' Verder besteedden we er niet veel aandacht aan, het was leuk om te kijken wat hij aan had. Ik ben Fabiola daarna nog wel eens tegengekomen maar al jaren niet meer, gisteren las ik dat hij overleden is. Dat is droevig voor Fabiola en zijn naasten, oud is hij niet geworden, en het is jammer voor de kinderen en volwassenen die niet opgroeien met de vanzelfsprekende aanwezigheid van iemand die er anders uit ziet dan anderen, die ruimte inneemt als symbool voor iedereen die anders is.

zondag 27 januari

Vrouwen tellen

Ik dronk vrijdag koffie met iemand die zei dat ze altijd vrouwen telde. Ik doe dat ook - op lijsten met nominaties voor prijzen, van commissies en jury's, sprekers tijdens debatten, redactieraden, artiesten op festivals, columnisten, hoogleraren, veelverdienende of invloedrijke Nederlanders, enzovoort. Er zijn niet veel lijsten waarop vrouwen in de meerderheid zijn (als dat zo is dan gaat het vaak om specifieke vakgebieden). Er zijn wel veel lijsten waar alleen mannen op staan, of elf mannen en een vrouw. Echt waar, let er maar op.

zaterdag 26 januari

Een eiland van hooi

Het gaat goed met Joy, ze heeft de geboorte van een veulen (zie hieronder) meegemaakt en voelt zich medeverantwoordelijk, en ze staat voor het eerst in jaren (in misschien wel twintig jaar) buiten in de sneeuw. Je kunt hier meer foto's bekijken.

zaterdag 26 januari

Het veulen wilde misschien met me spelen

zaterdag 26 januari

Hoi

vrijdag 25 januari

donderdag 24 januari

Drie jaar geleden

In de nacht waarin oma stierf sneeuwde het. Ik ging de volgende ochtend naar Hoorn en toen ik naar de tram liep, zag ik een vos die uit het Zuiderpark kwam en in de richting van een drukke weg rende. 'Terug,' zei ik tegen de vos, en ik wees naar het park, zo overtuigend mogelijk. De vos keek me aan, draaide zich om en rende terug naar het park.
Op de dag van haar begrafenis vroor het, het Ijsselmeer was bevroren en mensen schaatsten, we konden ze vanuit oma's kamer in het verzorgingstehuis zien. Eerst de schaatsers, daarna de sporen, tot in de verte. Ik weet niet of het Ijsselmeer nu bevroren is, we zijn er niet geweest en ik heb er niet naar gevraagd.

woensdag 23 januari

Hoed

woensdag 23 januari

De Jagers

In de zomer van 2011 begon ik met Sterre van Rossem en een groep andere jonge schrijvers literair collectief de Jagers. We wilden als collectief optreden, jonge schrijvers in het spotlicht zetten en samenwerken. In het eerste zijn we geslaagd (met optredens op grote festivals, de literaire avond in theater Dakota en een verhalenreeks op hard//hoofd), in het tweede ook, in het derde niet. Het was misschien te verwachten, mensen leunen graag op wat ze aangeboden wordt. Dat geldt (op een paar na) voor de singer-songwriters met wie ik samengewerkt heb en voor wie ik optredens geregeld heb en het geldt voor schrijvers (voor beeldend kunstenaars geldt het wat minder). Het is een kapitalistisch mechanisme, de eigen winst zoveel mogelijk te willen vermeerderen met zo weinig mogelijk inzet. Het collectief was meer een naam waaronder Sterre en ik dingen organiseerden voor onszelf en anderen dan een collectief. Nu is het leuk om mooie dingen te organiseren, de optredens waren altijd leuk, de schrijvers en muzikanten aardig. Maar het was en is niet de bedoeling om een gratis boekingskantoor te zijn (zo leuk is dat namelijk ook weer niet) en we zijn geen marketingspecialisten of zakenmensen, dat willen we ook niet zijn. Wat we bedacht hadden, met andere schrijvers de krachten te bundelen en dingen voor elkaar te doen, gebeurde eigenlijk niet. Dat is niet erg, het was goed om te doen. Maar we hebben nu, mede omdat we verder genoeg te doen hebben, besloten om de Jagers op pauze te zetten. Er komt nog een avond en misschien een publicatie als afsluiting. En misschien gaan we daarna in een andere vorm verder.

dinsdag 22 januari

Achting

Ik fietste achter iemand die ik dacht te kennen - ik had geen zin om haar naam te roepen omdat ik haar niet aardig vind maar ik bewonderde hoe hard ze fietste, hoe zeker ze bewoog. Ze ging naar rechts waar ik linksaf moest dus ik weet niet of ze het was maar ze is in mijn achting gestegen.

dinsdag 22 januari

dinsdag 22 januari

Tip voor een leuk en nuttig uitje

Gisteren voerde ik de vogels bij de Amstel omdat ze het zwaar hebben met dit weer en ze kwamen met zoveel, hadden zoveel honger dat ik terug moest naar de supermarkt om meer brood en pakken havermout te halen. Ik had ook een pot pindakaas bij me voor mezelf, die ik op de leuningen van de bankjes heb gesmeerd. Dus mocht u een moment over hebben: voer de vogels. Ze worden hier in de buurt veel gevoerd, maar deze dagen zie ik niemand voeren, waarschijnlijk vinden mensen het te koud.

maandag 21 januari

Huid

zondag 20 januari

Meer stilstand/beweging (winter) vind je hier (klik op de foto's voor een vergroting).

zaterdag 19 januari

Ik was vandaag in Dieren

Een begraafplaats in het bos, besneeuwd.
Stille maar verlangende bomen die reiken naar iets in de verte.
Een parkeerplaats bij een LaPlace langs de snelweg.
Een besneeuwde geluidswal met daarboven de toppen van bomen.
Oversteekplaatsen voor dieren.
OK GAS (leest als oké, kan net zo goed oka zijn).
'Als u uw benen maar kwijt kunt.'
Een bevroren sloot vol takken, daarachter jonge bomen, een kwekerij.
'In mijn familie dragen we altijd galakleding naar begrafenissen. Zo'n gilttershirt van V&D.'
Een verlaten industrieterrein, losse voorgevels.
Een paard dat mensen roept die langsfietsen.

zaterdag 19 januari

Een goed gesprek

'Fijne dag.'
'Graag gedaan.'

vrijdag 18 januari

Sneeuw III

De merels concurreren met elkaar, hoewel er ook paartjes zijn die samen komen eten, maar ze negeren de duiven (een soort goedaardige reuzen) en de kleinere vogels, en vice versa.

donderdag 17 januari

Bij toeval kwam ik erachter dat conceptueel kunstenaar Adrian Piper ook filosoof is, en nog wel een serieuze academische. Ik kende haar alleen als kunstenaar en ik ken niemand uit die traditie die allebei doet (ik ken geloof ik helemaal geen beeldend kunstenaar-filosofen die gepromoveerd zijn, onderzoek doen aan een universiteit en werken als kunstenaar).

woensdag 16 januari

Sneeuw II

Gisteren zag ik voor het eerst dat er een beeld van Rembrandt op het Rembrandtplein staat en dat er een beeldengroep voor staat die de Nachtwacht voorstelt.

dinsdag 15 januari

Sneeuw

Ik ben een voorstander van ontregeling omdat het mensen de wereld anders laat zien. Het vermogen om dingen anders te zien, opnieuw te zien, is een van de belangrijkste vermogens die we hebben. Maar ik vind het ook prettig om op de website van de NS te kijken naar welke treinen vertraging hebben en waarom. Dat is zo menselijk en gezellig en zo'n mooie samenkomst van toeval en werk.

maandag 14 januari

Vis vangt man

Hier.

zondag 13 januari

zaterdag 12 januari

O denneboom

Een installatie in de openbare ruimte met zeven op straat gevonden kerstbomen en evenveel mp3-spelers met kleine speakers. De kerstbomen staan in een groepje bij elkaar op straat, de speakers en mp3-spelers zijn verborgen tussen of achter de kerstbomen en spelen zacht gehuil en gejammer af, met af en toe een kerstboom die 'o denneboom' zingt. De installatie kan ieder jaar begin januari herhaald worden.

vrijdag 11 januari

Wenkbrauwen, neus, mond, hoppa, alles eraf

donderdag 10 januari

Opheldering van wat ongerelateerde misverstanden

Het is een misverstand dat filosofie iets vaags en onbegrijpelijks is. Filosofie verheldert, versluiert niet. Het is ook een misverstand dat filosofie zoals die nu bedreven wordt alleen kaal en analytisch is - het kan wel degelijk helpen betekenis te geven en te duiden en het kan nieuwe verhalen neerzetten.

Het is een misverstand dat mensen die rechtvaardigheid voor dieren nastreven niet geïnteresseerd zijn in rechtvaardigheid voor mensen. Het onderscheid tussen mensen en andere dieren wordt gemaakt door degenen die geweld tegen dieren willen goedpraten. Het is een misverstand dat veganisme extra of goed is - het gaat om niet schaden. Het is een misverstand dat ik omdat ik veganist ben bovenmatig geïnteresseerd ben in gezondheid.

Het is een misverstand dat ik omdat ik in verschillende media werk niet weet wat ik echt wil. Ik weet heel goed wat ik wil. Verschillende ideeën vragen om verschillende vormen. Het is een misverstand dat als ik iets over dieren zeg, ik alleen iets over dieren ambieer te zeggen - ik wil iets zeggen over dieren (inclusief mensen) en over het wezen van de dingen (bijvoorbeeld taal).

Het is een misverstand dat gevoeligheid iets zachts en teders is.

woensdag 9 januari

Dakota

We gaan weer van start in theater Dakota, morgen zijn Basje Boer, Dennis Gaens en Laura Arkana te gast, zie ook hier en wees allen welkom.

dinsdag 8 januari

Een gestreept wezentje

dinsdag 8 januari

Dat

sommige mensen heel lang/vaak op de knop op de deur van van de Sprinter drukken terwijl een keer genoeg is.
het hoofd van de conducteur boven de stoelen steeds dichterbij komt.
boerderijen heel platte huizen zijn.
alles/iedereen de lucht aanraakt/draagt.

maandag 7 januari

33

Ik ben jarig vandaag en ik heb aan mijn vrienden en familie gevraagd om me dit jaar geen kado te geven maar een week vegetarisch (voor de vleeseters) of veganistisch (voor de vegetariërs) te eten. Mocht u zin hebben om mee te doen, waarde webloglezers, dan waardeer ik dat.

maandag 7 januari

zondag 6 januari

De terugweg

Op het vertrekbord zit een duif. De vrouw tegenover me pakt een kado in, het lijkt speelgoed, de hond zit naast me op mijn jas, ze kijkt goed naar het inpakken. De stad die we verlaten is mooi, bestaat uit lichtjes. Het plakband is breder dan normaal plakband, ongeveer twee keer zo breed. Tussen de steden is het donker, op losse huizen na, dozen van licht, open, je zou er zo in kunnen stappen. Niets is verder weg. Het pakpapier is tweedehands, ze haalt eerst het oude plakband eraf. De hond had ook familie. Nu ben ik haar familie. De man die tijdens het instappen een hamburger at, wijst de vrouw tegenover me op bonnetjes die op de grond liggen. Ze lagen er al.

zaterdag 5 januari

Hoofd

Het is winter, het is januari, het is ochtend. Soms kijk ik op mijn telefoon omdat ik wil weten hoe laat het is en dan op de klok van mijn computer en dan denk ik: wat toevallig, het is op mijn telefoon en mijn computer precies even laat. Ik denk dat echt en ik weet niet waarom ik het denk.
Als ik mensen zie, bedenk ik eerst of het ochtend, middag of avond is zodat ik weet of ik goedemorgen, goedemiddag of goedenavond moet zeggen. Ik kan ook gewoon hoi zeggen maar een langere begroeting is beter, daardoor valt het minder op dat ik niet vraag hoe het gaat. Ik vraag niet hoe het gaat omdat ik het niet wil weten, van de meeste mensen niet, ik heb al genoeg aan mijn hoofd, in mijn hoofd, ik heb genoeg gedachten.
Als kind had ik regelmatig hoofdpijn, ik heb nu soms jaren geen hoofdpijn maar het laatste jaar heb ik wel af en toe hoofdpijn. Mijn oog is ontstoken, ik was vroeg wakker. Je kunt aan mensen zien of ze hoofdpijn hebben, dan staan hun ogen anders. Ik kan het ook aan mezelf zien in de spiegel.

vrijdag 4 januari

Het joggende gezin

Ik heb een nieuwe trend gesignaleerd in het park: joggende gezinnen. Er zijn twee soorten (of fasen), die ongeveer even vaak voorkomen. De ene soort glimlacht en rent in stilte - deze mensen zijn vaak met zijn vieren, dragen identieke joggingpakken en hebben het tempo er goed in. In gezinnen van de tweede soort huilt of roept een kind en/of zegt een ouder 'anders laat ik je hier in het bos'. Deze mensen gaan minder hard dan de gezinnen uit de eerste groep en ze dragen ook minder vaak identieke joggingpakken. Het gaat meestal om twee ouders met twee kinderen, maar soms zie je een kind met twee ouders, dat dan net wat te hard moet rennen, en soms zie je meerdere kinderen met een ouder. In het laatste geval huilt er bijna altijd een kind.

donderdag 3 januari

donderdag 3 januari

Aardig zijn

Het is voor vrouwen niet altijd handig om aardig te zijn. Ten eerste wordt het verwacht (het past in een bepaalde culturele opvatting over vrouwen die vrouwen meer kwaad dan goed doet) en ten tweede / als gevolg worden vrouwen als ze aardig zijn minder serieus genomen. Het is daarom ook niet altijd mogelijk om aardig te zijn, omdat je sommige dingen gewoon niet bereikt of het risico loopt misbruikt te worden.
Vorig jaar heb ik een aantal echt aardige mensen ontmoet (mensen die aardig zijn omdat ze het menen, niet omdat ze er zelf wat van willen) en die hebben me opnieuw aan het denken gezet over aardig handelen, als onderdeel van het zijn van een goed mens. (Dieren zijn natuurlijk ook vaak aardig.) Dat het de moeite waard is om aardig te zijn ook al zijn anderen het niet, omdat het iets goeds is in zichzelf om goed te willen doen en zijn (voor anderen), zoiets. Of dat het zelfs juist de moeite waard is als anderen onaardig (onverschillig, alleen uit op eigenbelang) zijn; het tweede dat me aan het denken zette was de onaardigheid van een heel aantal andere mensen, en de wens daar iets tegenover te zetten. Dus ik probeer maar gewoon zo aardig mogelijk te zijn. Aardig als aardiger dan vriendelijk, vriendelijk is afstandelijker, (attent zit erin, aandacht, onbaatzuchtigheid), in gradaties afhankelijk van de situatie. Het maakt ook weerbaar.

woensdag 2 januari

Nieuwjaarsdag

dinsdag 1 januari

Een grijze hond

dinsdag 1 januari

Wat ik u toewens

1. Zie dingen (met dingen bedoel ik objecten en subjecten, relaties, situaties)
2. Zie dingen opnieuw