weblog
                    archief

 

woensdag 30 juni

Het spijt me dat ik het zeg

En de eerste die 'het spijt me dat ik het zeg maar het waren weer van die buitenlanders' zegt kan een klap voor zijn of haar bek krijgen.

 

 

woensdag 30 juni

Koest

Ik heb een vreemde keelontsteking. 'Soms zitten er achterin van die dikke oranje plakken, maar dat heb jij niet,' zei de huisarts met spijt in haar stem. De hond was gestoken door een wesp, de wesp was vastgeraakt in haar natte haar. Ze liep er helemaal mank van en ging toen we thuis waren onder mijn stoel liggen slapen. Het leek me een goede reactie op pijn, slapen. Ik heb haar maar veel komkommertjes gegeven. We houden ons koest en dan hopen we dat het snel overgaat.

 

 

dinsdag 29 juni

Strand

Gisteravond ging ik naar het strand met Lydia S. en de hond. Meteen toen we het strand opliepen kwam er een politieauto achter ons aan. 'Heb je legitimatie bij je?' vroeg de agent (een zenuwachtige jongeman met rossig haar) die eruit stapte. 'Waarom?' vroeg ik. 'Dat zeg ik je straks wel.' (Belachelijk - zeg gewoon dat je me wil bekeuren, ik ga er heus niet vandoor op mijn cowboylaarzen in het mulle zand, en mijn houten stok had ik ook niet bij me.)
De hond kreeg een bekeuring omdat ze, aangelijnd, op het verkeerde strand was. Het gedeelte van het strand waar we waren is helemaal verboden voor honden, ook aangelijnd, en ik dacht dat dat laatste wel toegestaan was. Lydia vroeg naar de reden. 'Beleid van de gemeente Den Haag,' zei de agent (bevel is bevel, tenslotte). Ik accepteerde het verder zonder morren maar vroeg hem wel op te schieten, want ik vond het zonde van de avond (ik weet beter dan in discussie te gaan met dergelijke gezagsdragers, het enige wat ik weleens zeg is: 'Gaat u me nog bekeuren? Ik heb haast.')
Ik ga er niet mee akkoord, want het lijkt me onterecht dat iemand wordt uitgesloten van het gebruik van de publieke ruimte omdat ze tot de verkeerde soort behoort. Ik begrijp dat ze niet overal los mag, dat is voor hond en mens beter, maar dat ze er überhaupt niet mag komen vind ik belachelijk. Er zijn plekken (theater, bioscoop) waar honden niet in mogen waarvan ik het nog wel kan begrijpen, daar is voor de hond zelf ook weinig aan, maar het strand is bij uitstek een leuke plek voor honden. Bovendien is ze netter, schoner en aardiger dan de meeste (zo niet alle) mensen.
Het lijkt me prima als er een rechtszaak van komt.

De hond op het picknickkleedje (op het hondenstrand), ze dacht dat het haar kleedje was, met op de achtergrond onzichtbaar Lydia in de zee. De picknick was trouwens heel gezellig, ook al zat er veel zand in het eten en moesten we de salade bij gebrek aan vorken met onze handen eten.

 

 

maandag 28 juni

Betonboor

Was ik maar een betonboor.

 

 

zondag 27 juni

Zeeuws meisje

klik op de foto voor meer

 

 

zondag 27 juni

Het witte prinsesje

Met zijn harige voeten.

 

 

zaterdag 26 juni

Lier

En toen ging ik naar het woud, en daar speelde ik op mijn lier, en de wilde dieren verzamelden zich om me heen, en de bomen hielden hun ruisen in.

 

 

vrijdag 25 juni

Duif 2

Ik vond weer zo'n lieve duif, deze duif had haar/zijn pootje gebroken en de staart was eraf. Dat is wel te genezen, over het algemeen, je kunt het pootje spalken (en de staartveren groeien weer aan), maar dat doen ze niet met duiven (dat zijn duiven blijkbaar niet waard). Verder was de duif helemaal goed - als er een vleugel te slecht gebroken is dan snap ik dat je een diertje laat inslapen, want als ze niet kunnen vliegen worden ze heel ongelukkig. Maar zo'n pootje is rot.
Misschien kan ik bij mijn nieuwe huis een volière bouwen waar ik zelf de duiven kan opvangen, tot ze weer beter zijn en ze weer de wereld in kunnen. Ik vind het zo zielig, het was een hele lieve duif met een pienter gezichtje.

 

 

donderdag 24 juni

Hun slag

Ik vind de omgeroepen mededeling over zakkenrollers in het station zo mooi. Mijn lievelingszin is: 'Maar vooral in de drukte rond de treinen slaan ze hun slag.' Ik zou het wel op een bandje willen.

 

 

woensdag 23 juni

Ik vond een lieve zieke duif

 

 

dinsdag 22 juni

Post (een verhaal over de buurvrouw)

Ik moet je wat vertellen, ik heb nu toch weer wat meegemaakt. Het was vanochtend, ik had net de was uit de machine gehaald en toen werd er aangebeld. Het was een man die zei dat hij van de post was, dus ik deed de deur open, de deur beneden.
Even later belde hij boven aan, en hij zag eruit als iemand van de post, en hij had een pakje bij zich, maar hij stapte de gang in, en dat vond ik wel vreemd, want normaal gesproken stappen ze de gang niet in, dan blijven ze voor de deur staan. Maar goed, hij stapte dus de gang in en gaf me dat pakje, ik verwachtte helemaal geen pakje, dus ik vroeg me af wat het zou zijn, en ik moest mijn handtekening zetten, en toen pakte hij zo mijn hand, toen ik mijn handtekening zette, en hij zei wat heeft u mooie handen, dus ik dacht wat gebeurt er nu, en hij wilde mijn hand niet loslaten en begon er een beetje over te wrijven, met zijn andere hand, alsof het een appeltje was dat hij opwreef, alsof mijn hand moest gaan glimmen, dus ik stond daar even en toen probeerde ik mijn hand los te trekken, maar hij hield hem vast. Hee, zei ik, laat mijn hand los. Maar u heeft van die prachtige handen, zei hij, en prachtige armen, nou, zulke prachtige armen heb ik niet, want ze gaan een beetje hangen, de huid gaat hangen, dat heb je als je ouder wordt, maar goed, hij zegt wat heeft u prachtige armen en voelde aan mijn bovenarm en toen trok ik me los, en ik zei nu moet u maar gaan, maar hij ging niet, en ik trok me los maar hij pakte me opnieuw vast, en hij duwde me tegen de muur, het was net een film, dus ik duw hem weg en ik loop de keuken in, en ik pak het eerste wat ik zie, en dat was het pannetje waar ik de rijst in gekookt had, ik ben namelijk allergisch voor aardappels, dat had ik je al verteld, toch, dus nu eet ik veel rijst, en daarmee sloeg ik hem zo op zijn hoofd, en nog een keer, en die rijst door de hele keuken. Hij was niet heet meer hoor, de pan, de rijst was van gisteren, nou, dat had hij niet verwacht, en hij probeerde me nog steeds te pakken, dus toen sloeg ik hem zo hard als ik kon, en toen bleef hij opeens heel stil liggen. Dus toen heb ik de buurvrouw erbij gehaald, en samen hebben we hem op de bank gelegd, en toen heb ik de politie gebeld, en die kwamen er meteen aan, het waren hele aardige agenten, een vrouw en een man, en die hebben hem meegenomen. Ik weet niet wat hij verder had, misschien had hij een hersenschudding, ze zouden me er nog over bellen.
Dat pakje hebben ze dus ook meegenomen, voor onderzoek, ik weet niet wat erin zat, daar was ik eigenlijk wel benieuwd naar.

 

 

maandag 21 juni

Klap

Een doffe klap. Een klap zo dof als doffe ogen. Geen geluid voor de klap, en erna alleen een vogel, in de verte, die zingt om een vrouwtje te lokken, of die zingt om het zingen en daarmee een vrouwtje lokt.

 

 

zondag 20 juni

Op reis

 

 

zaterdag 19 juni

 

 

vrijdag 18 juni

The circle of life

Terwijl ik aan het hardlopen was bedacht ik dat het een goed idee zou zijn als de spinnen jasjes zouden maken voor de naaktslakken, zodat de naaktslakken wat minder kwetsbaar zouden zijn en niet vertrapt zouden worden door mensen die niet kijken waar ze lopen (het is een ware massaslachting uit onoplettendheid, in het park, en spinnen weven sterke draden). Ik wist niet goed wat de slakken terug konden doen voor de spinnen, het zou iets met voedsel moeten zijn, dan hoeven de spinnen geen insectjes meer te vangen in hun web, enzovoort. Toen bedacht ik dat het een goed idee zou zijn om als de etnische registratie ingevoerd wordt ons te laten registreren als dier. Dat leek me leuk, als er alleen nog maar paarden en vossen en schildpadden en andere dieren geregistreerd staan. Maar toen bedacht ik dat dieren natuurlijk geen rechten hebben, en dat we dan helemaal overgeleverd zouden zijn aan de grillen van de leider, dus eerst moeten de dierenrechten geregeld worden, en dat zal nog wel even duren.
De vraag blijft wel wat we doen als het doorzet, met de PVV, en het uitloopt op een burgeroorlog of totalitaire staat. Het is trouwens ook de vraag hoe de dierenzaak snel geregeld kan worden, maar daar kom ik later op terug.

 

 

donderdag 17 juni

De vrouw die voetbalcommentator wil worden

Ik wil al heel lang een korte film maken over een vrouw die voetbalcommentator wil worden. De vrouw is een jaar of dertig en een beetje wereldvreemd en neurotisch maar wel heel vriendelijk, alle buren zijn dol op haar. Ze neemt alle voetbalwedstrijden op op video, en dan haalt ze het geluid weg waarna ze haar eigen commentaar opneemt en onder de beelden zet. Vervolgens stuurt ze de videobanden op naar de NOS. De NOS stuurt haar de banden steeds terug met een vriendelijk bedankbriefje. Ze denkt dat ze haar niet aannemen omdat ze een vrouw is, maar eigenlijk kan ze het helemaal niet, ze heeft totaal geen verstand van voetbal en raakt veel te geëmotioneerd tijdens de wedstrijden. Op een dag gaat ze naar het kantoor van de NOS met al haar videobanden in een rolkoffer, en dan krijgt ze bij toeval de microfoon bij een belangrijke wedstrijd, en .... (het einde blijft nog even geheim).

 

 

woensdag 16 juni

Wild geraas

Aanstaande vrijdag speel ik in Victorie te Alkmaar en de dinsdag daarop speel ik in De Nieuwe Anita te Amsterdam. Dus komt allen, en neem je makkertjes mee.

 

 

woensdag 16 juni

Tout va très bien

Ik las maandagavond De Markiezin van Charlotte Mutsaers en sinds die tijd ben ik een beetje van streek. Vanwege de linsjes, het paardehoofd, het woord toverachtig, en nog veel meer. Ik zal het jullie allemaal kado doen voor je verjaardag.

 

 

dinsdag 15 juni

Een varken in Den Haag

(kinderpagina NRC)

 

 

maandag 14 juni

Onderbroek

Soms denk ik gedachten die niet van mij zijn. Ik zat net in de trein naar Amsterdam en zag een (nette) jongen met een scheur in zijn broek waardoor een onderbroek met roze, gele en witte streepjes zichtbaar werd. Als ik zo'n jongen was zou ik nooit zo'n onderbroek dragen, dacht ik, en meteen daarna dacht ik: dat vind ik helemaal niet, wat een onzin. Nu was ik licht bevangen door de warmte en de hoeveelheid mensen (ik was alweer een tijd niet buiten geweest), en het feit dat er voetbal was (ik hoop dat het snel afgelopen is - ik vind het wij-gevoel en het lawaai beangstigend), maar dat is natuurlijk geen excuus voor een dergelijke gedachte.
Het is maar goed dat ik oplet en niet zomaar dingen denk die ik eigenlijk niet denk.

 

 

zondag 13 juni

Oma

Ik vergeet de laatste tijd vaak dat oma dood is. Ik wilde schrijven dat ik dan denk dat ze nog leeft, maar dat is niet wat er aan de hand is. Het is meer dat ik aan haar denk alsof ze nog leeft, en dat ik dan meteen bedenk dat ze dood is, waarna het me opnieuw verdrietig maakt. Het is niet zo dat ik niet kan accepteren dat ze dood is, meer dat ik het vergeet, dat ik er nog niet aan gewend ben. Het is lastig om aan dingen te wennen die eigenlijk niet in orde zijn.

 

 

zaterdag 12 juni

Zei het vogeltje

Zoveel manieren om te vallen, en maar een aarde om op neer te komen.

 

 

vrijdag 11 juni

Mensen doen zulke rare boodschappen

Ik heb niet zo veel contact met de buitenwereld, maar ik ga wel regelmatig naar de supermarkt. Ik zou het liever niet doen maar de hond kan niet pinnen omdat ze haar tenen niet goed los van elkaar kan bewegen (en die zou waarschijnlijk toch de verkeerde boodschappen doen en alles in de supermarkt al opeten).
Ten eerste wen ik niet aan het feit dat mensen dieren eten. Ik vind het obsceen, barbaars, nog wel wat ergere dingen, en vervreemdend. Ik probeer er niet teveel over na te denken want anders moet ik steeds huilen, in de supermarkt. Het is niet het enige vervreemdende. Ik ben ook vaak verbaasd/-bijsterd over de andere producten die mensen kopen (zowel dat ze er zijn als dat ze gekocht worden). Het laat goed zien wat er mis is, met de mens.

 

 

vrijdag 11 juni

Oh Orlando

Ik droomde dat ik verliefd werd op iemand. Eerst was z/hij een meisje en daarna een jongen. Het was de leukste droom die ik in tijden had.

 

 

donderdag 10 juni

Het valt altijd tegen, verkiezingen

Het is weer een dolle boel in Nederland. De enige redelijke oplossing zou Neelie Kroes als minister-president zijn, en dan VVD-PvdA-GL-D66. (Terwijl ik hierover nadacht stal de hond een stukje brood van de cavia, want dat kan in het huidige politieke klimaat, en smeerde ik per ongeluk wat aardbeienjam aan de poes.)

 

 

donderdag 10 juni

Performance

Vorige week zag ik een scholekster die rondjes boven een langzaamrijdende auto vloog, op het dak landde, en weer wegvloog. Het leek me een performance.

 

 

woensdag 9 juni

Kern

Ik breek de rand van het verhaal. Ik breek rand na rand, tot er iets zachts overblijft. Misschien is het de kern, misschien is het restmateriaal. Het is te zacht om vast te pakken, het valt uit elkaar als ik het aanraak. Het was er, nu is het er niet meer.

 

 

dinsdag 8 juni

Stem

Ik vind het jammer dat de verkiezingen morgen al zijn. Ik vind het namelijk heel gezellig, de lijsttrekkers overal de hele tijd, en de mening van mensen, de discussie.
Ik geef weer een gratis (gratis! dat kun je toch niet weigeren!) stemadvies: stem Groen Links. Lees hier waarom, of hier, of voor mijn part hier.

 

 

maandag 7 juni

Tamponvrouw

(ze is trouwens iets jonger ivm de menopauze)

 

 

maandag 7 juni

Sleeping (demo)

 

 

zondag 6 juni

Music for dogs

Laurie Anderson componeerde een muziekstuk voor honden, voor de opera in Sydney (filmpje). En ze is ook nog leuk als man.

 

 

zaterdag 5 juni

Wormpjes

Er wonen allemaal kleine wormpjes in mijn hoofd. Ze zingen liedjes. Het zijn lieve wormpjes, met roze jasjes. Soms kijken ze door mijn oor naar buiten. Het is heel gezellig en helemaal niet vies.

 

 

vrijdag 4 juni

Rups (gesprek met de hond)

 

 

donderdag 3 juni

Uitstrijkje 2

 

 

woensdag 2 juni

De ingang van de tbs-kliniek in Kijkduin

 

 

woensdag 2 juni

Vangen

Ik zou wel iets op willen vangen, iets dat uit de lucht valt bijvoorbeeld, iets zachts, zoals een vogel, met een licht lijfje en duizend gespikkelde veertjes, of iets anders, het maakt eigenlijk niet uit wat, als ik het maar even vast kan houden.

 

 

woensdag 2 juni

Arendt en het politieke oordeelsvermogen

Voor wie zondagmiddag niets te doen heeft en wel weer eens ergens over na wil denken: kom naar Kriterion (zie hier voor meer informatie).
Nu ga ik een huis kraken, of een hoofd.

 

 

dinsdag 1 juni

Brabant

'En dan maken we een kamp van de provincie Brabant, en daar stoppen we dan alle mannen in. Criminele mannen dan hè, mannen zijn veel crimineler dan vrouwen. We kunnen ze niet terugsturen naar hun eigen land, want dit is hun eigen land. De mensen die al in Brabant wonen? Die kunnen daar werken, en anders willen de overige provincies ze vast wel opvangen. Het is een klein offer voor de bestwil van het hele volk. En dan zetten we in het midden een grote zeepfabriek. Nee, plantaardige zeep.'

 

 

dinsdag 1 juni

Tamponvrouw

Ik bedacht nog een nieuwe superheld: tamponvrouw! Kwaad en ongesteld neemt ze wraak op eenieder.

 

 

dinsdag 1 juni

Uitstrijkje

'In het maken van uitstrijkjes verenig ik eigenlijk mijn twee passies: vrouwen en de medische wetenschap. Ik haal dan met een borsteltje cellen uit de baarmoederhals. Nee, dat moet je je niet voorstellen als een tandenborstel. En dan maak ik een kweekje. Fascinerend. Elke keer weer fascinerend.'