30 juni

Nieuwsgierige jonge meerkoet

29 juni

Toilet

De buurvrouw van hierachter is dus overleden. Al in mei. Ik kwam erachter doordat er een in memoriam in het buurtkrantje stond. Het was een lief portret, ik herkende de buurvrouw erin. Ze hadden alleen haar voornaam verkeerd geschreven. Henny in plaats van Hanny. Misschien dacht de collega die het schreef al twintig jaar dat ze Henny heette, misschien is het in memoriam door een stagiair geschreven. Misschien is het in de redactie misgegaan, dacht iemand van het krantje dat Hanny geen voornaam is en Henny wel. Wie zal het zeggen. De woningbouw is bezig in haar huis, in de steeg staat een mobiel toilet voor de bouwvakkers, net naast de voordeur van de junk die ratten en muizen in zijn tuin heeft, hele families, dat zei tenminste de buurvrouw die overleden is, ze heeft de woningstichting er zo vaak over gebeld.

28 juni

De esdoorn

Als ik de tuindeur op slot doe, loopt de buurvrouw met de knot en het Indiase jasje langs. Ik glimlach naar haar. We negeerden elkaar eerder, maar een paar dagen geleden zei een andere buurvrouw die ik wel gedag zeg me gedag terwijl ze met haar sprak, en toen maakten we al oogcontact. Glimlachen is de logische volgende stap. De buurvrouw neemt de uitnodiging met beide handen aan en wijst naar de boom in mijn tuin. 'Die es,' zegt ze, en dan zegt ze iets wat ik niet versta over kappen. 'Wel kappen of niet kappen?' vraag ik. 'Hij groeit maar door,' zegt ze. Ik knik. 'Die wilg hebben ze gekapt, maar die wortels groeiden kilometers door. Dat heeft deze niet.' 'Nee,' zeg ik. Ze buigt zich naar me toe. 'Hij is wel plakkerig.' Dat klopt, de bladeren van de esdoorn zijn een beetje plakkerig. 'Je moet het zelf weten hoor,' zegt ze. 'Maar het is onkruid. Hij groeit maar door, net onkruid. Brandnetels.' Het ironische is hier dat ze zelf op iemand lijkt die dingen met brandnetels doet. Waar natuurlijk helemaal niks mee mee is; ik zou er zelf ook toe in staat zijn. 'Wel een heel grote brandnetel,' zeg ik als grap en ook omdat ik toch iets wil zeggen en argumenten over het tegenhouden van inkijk, vogels, en de geur van de boom ver weg lijken. 'Met een dikke stam.' Ze lacht een beetje om aan te geven dat ze begrijpt dat het een grap is. 'Je kunt wel korting krijgen als je het via de gemeente doet.' 'Ik heb hem een keer laten snoeien, maar toen is hij weer teruggekomen.' Ze knikt triomfantelijk. Ik glimlach zijig. We voelen allebei aan dat dit een goed einde is voor het gesprek, en ik stap op de fiets. Als ik terugkom zie ik goed hoe groot de boom geworden is, en hoe mooi. Insecten hebben op alle bladeren eitjes gelegd, rode, witte en groene, het is een kraamkamer voor tienduizenden vliegjes en mugjes. Op een van de onderste takken zit het mereljong (dat al uitgevlogen bleek te zijn) om de bes van vader te bedelen, een paar takken hoger zit een van de ruzieduiven. Ik zet mijn fiets neer in de schaduw, als ik omhoog kijk zie ik alleen groen.

27 juni

Lieve koe

Die kleine kreeg wel honderd kusjes.

27 juni

Samen in het hoge gras

26 juni

Ratten dromen van plekken waar ze graag heen willen

Zie hier.

26 juni

Wolkennieuws

Wolkenliefhebbers zijn enthousiast, voor het eerst sinds 1951 wordt er een nieuwe wolk erkend door de Wereld Meteorologische Organisatie. Het gaat om de 'asperitas' (dat betekent ruigheid), een wolkendek dat eruit ziet als een golvende zee van onderaf. De naam zal worden opgenomen in de Internationale Wolkenatlas. De Cloud Appreciation Society, een internationale club van wolkenliefhebbers, pleit al sinds 2008 voor erkenning van de wolk. De WMO heeft ook een naam bedacht voor wolken zoals vliegtuigstrepen die door menselijke activiteit zijn ontstaan: 'homogenitus', ofwel 'door de mens gemaakt'. Zie voor meer informatie en foto's van de asperitas hier.

25 juni

Blaffen in je slaap

24 juni

Er is aan mij geen kattenkapper verloren gegaan

23 juni

Openbaar

Zondagochtend lees ik een verhaal voor in het Nutshuis te Den Haag, zie voor details deze link. Voor het najaar wil ik graag wat muziekoptredens boeken. Dus heb je een zaaltje, huiskamer of andere setting waar het leuk muziek maken en beluisteren is in de aanbieding, stuur een berichtje.

22 juni

Alles herhaalt zich

21 juni

Zomerverhaal

Het einde van mevrouw Versteeg.

20 juni

Middelpolder

Dik laag grijs over groen, witgerand, blauwgrijs over lichtgroen, gespiegeld in blauw, feller groen, waaiend, zachtblauw, mat, harder, helgroen, donker, oudgeel, gewogen, oker, waaiend, zwaaiend, gras, grasvogelgrijs, waterblauw, koeharig, licht en bewegend, bewegend licht, zwaluwen, zand, randen.

19 juni

Slaapt hij? Is hij zojuist gestorven?

19 juni

Fietstassennieuws

In Oirschot maakte een roodborst een nest in een fietstas (zie hier). Eerder deze week werd al bekend dat duizenden bijen intrek hadden genomen in een fietstas van een fiets die voor de supermarkt in Bloemendaal stond (zie hier).

18 juni

Lijnen, land

17 juni

De wereld zit zo vreemd in elkaar

16 juni

Het hoge gras

Gisteren fietste ik een rondje Ouderkerk aan de Amstel. Na het clubhuis van de roeivereniging vond ik een hond, ze stond midden op de weg. Omdat er twee auto's aankwamen tilde ik haar op. Het baasje was de heg aan het snoeien met een elektrisch apparaat en bedankte me voor het terugbrengen. Hij had helemaal niet door dat ze weg was. De zon scheen, toch moest ik flink doorfietsen om warm te blijven. Een echtpaar op twee scootmobielen stond stil bij een steigertje, ze keken naar het water. Vlak voor het dorp zag ik een man met bruine krullen en een domme grijns een selfie maken met een vis. Hij lachte naar zijn telefoon en liet de vis vallen. 'Lul,' riep ik, en ik dacht: volgende keer neem ik mijn jachtgeweer mee. Iets verderop stonden kleine lichtbruine kalfjes, volkomen zacht, naast een groot bord met 'rundvlees van eigen boerderij'. Op de terugweg zag ik man op een tractor die het hoge gras maaide in een weiland. Meeuwen vlogen om de tractor heen, hazen renden naar de waterkant, bleven naar de tractor kijken.

15 juni

Into my arms

Nick Cave cover (demo)

14 juni

That I would be good

Alanis Morissette cover (demo)

13 juni

Grey

Ani DiFranco cover (demo)

12 juni

De situatie met de dekentjes

11 juni

All these little earthquakes

De merels hadden een jong. Ze vlogen af en aan met slakken, besjes, wormen, een broodkorst, en verdedigden het nest met aanvallen en luid geroep tegen eksters, duiven en mij. Ik heb ze een keer geholpen, met de eksters, en hield het goed in de gaten. Ergens gisteren is het misgegaan, op een moment dat ik er niet was, hoe weet ik niet. Ze komen niet meer, het jong piept niet meer.
De buurvrouw stofzuigt keihard op Fuck the pain away.
De mannetjes van de gemeente hebben de graffiti van de muren gespoten, en de spinnen.
Ik heb een halve roman weggegooid.
Onbekende mannen zetten de lieve rotan stoelen met hun lichtblauwe kussen en de kunstkerstboom van de zieke buurvrouw bij het grofvuil. Als ik er even later weer langskom zijn de stoelen weg, meegenomen.

11 juni

De handvatvogel*

* Het woord handvatvogel komt van Ricco van Nierop via twitter.

10 juni

Ergens naar kijken of iets zien

Ergens naar kijken is niet hetzelfde als iets zien. Als je iets ziet kan dat betekenen dat je het begrijpt, of er iets van begrijpt. Je kunt iets zien zonder te kijken. Ik zie wat je bedoelt. Toch kan kijken ertoe leiden dat je dingen gaat zien. Lang kijken is het beste, zonder veel afleiding.

9 juni

Argusvlinder readymade

De argusvlinder heeft ogen op zijn vleugels. Ze zijn naar hem op zoek omdat hij van de zandgronden verdwenen is. Alleen in het laagveengebied, de duinen en het Limburgse heuvelland houdt hij nog stand. Ze weten dit: hij houdt van bloemrijk grasland, er moet beschutting zijn, er moeten plekken zijn om op te warmen. Ze zoeken op molshopen, muurtjes, stenen trappen, houten hekken. Ze hebben een telweekend georganiseerd, ze willen ook weten waar hij niet meer is.

8 juni

Over powerpointpresentaties

Het is een rage in de academische wereld, zowel bij het lesgeven als op conferenties: de powerpointpresentatie. Voor wie ze niet kent (wie kent ze niet): een powerpointpresentatie geeft de hoofdpunten van een college of andere presentatie weer, vaak beknopt weergegeven, met streepjes, puntjes of sterretjes. Daarnaast worden citaten uitgeschreven (en vervolgens voorgelezen: waarom? toehoorders kunnen als het goed is lezen en luisteren) en maken de meeste mensen gebruik van afbeeldingen om het een en ander op te leuken. De powerpointpresentatie wordt achter de spreker geprojecteerd en dient voor de spreker als hulpmiddel om de eigen tekst te onthouden. Vaak lijkt het daardoor alsof de powerpointpresentatie de eigenlijke spreker is, en de mens ervoor iemand die er een beetje omheen babbelt. Studenten en andere toehoorders houden vaak van powerpointpresentaties, omdat ze niet echt hoeven te luisteren, alleen de punten over hoeven te schrijven. Ze hoeven ook niet na te denken over wat ze horen en er zelf de hoofdpunten uit te destilleren. Vaak hoeven ze niet eens aantekeningen te maken omdat de powerpointpresentatie na afloop beschikbaar wordt gesteld. Mochten ze dan ooit nog eens wat met dat thema doen, kunnen ze hem opzoeken en hebben ze de hoofdpunten direct op een rijtje.
Zoals jullie misschien uit het bovenstaande kunnen afleiden, ben ik geen fan van powerpointpresentaties. Ten eerste zijn ze vaak lelijk. Het lettertype, de structuur, de plaatjes, de kleur: bijna altijd foeilelijk. Dat is begrijpelijk, want academici zijn geen ontwerpers, maar leuk om naar te kijken is het niet. Ten tweede verschuift de aandacht van de spreker naar het scherm en zorgt het voor luie luisteraars. Punten overschrijven is wat anders dan naar een tekst luisteren en zelf bedenken wat er belangrijk aan is en hoe het betrekking heeft op je eigen denken. Mensen willen tegenwoordig al dat alles makkelijk is, en het is goed om daar als aanbieder van dingen niet al te veel aan toe te geven want anders hebben we het straks helemaal nergens meer over. Ten derde, en belangrijkste, gaat de tekst verloren. Een orale presentatie is wat anders dan een artikel, maar zeker bij filosofie zit de betekenis (meestal) niet in punten op een rijtje. In een tekst gebeurt als het goed is van alles en die levendigheid, de betekenis tussen de zinnen, de structuur, grapjes, voorbeelden; allemaal dingen die je als luisteraar bij een onderwerp betrekken, die je dingen leren en laten nadenken. Met name studenten hebben er wat aan om zelf structuur te leren ontdekken in een tekst.
Er zijn collega's die ze gebruiken om hun eigen gedachten te ordenen of om een presentatie uit hun hoofd te leren. Dat lijkt me prima. Maar dan hoef je de powerpoint tijdens de presentatie niet meer te gebruiken. De enige reden die ik daarvoor kan bedenken is om afbeeldingen te tonen die een rol spelen in het verhaal en noodzakelijk zijn om het verhaal te begrijpen.

7 juni

Rode kat

6 juni

Kerk

Het meisje naast me in de trein roept over het gangpad naar een ander meisje. 'Ga jij ook naar die kerk?' Ze wijst een grasveld in. Het meisje kijkt verstoord op. Haar vriendin, naast haar, knikt driftig. 'Sinds een paar maanden.' Het meisje naast me roept dat het zo toevallig is, zij ook, al vijf jaar. 'Ik kan er niks aan doen dat ik alles hoor,' zegt ze tegen haar vriendin, tegenover haar. Ze wijst naar haar oren. 'Ik luister naar alles tegelijk.' Ik luister ook naar alles tegelijk, en alle meisjes in de coupé blijken op weg te zijn naar de EO-Jongerendag. Tot Utrecht praten ze veel, tussen Utrecht en Driebergen-Zeist minder, tussen Driebergen-Zeist en Veenendaal-De Klomp zijn ze vooral bezig met make-up en boterhammen. Na Veenendaal-De Klomp wachten ze. Ze stappen uit op station Ede-Wageningen.
De conducteur fluit 'Daar moet op gedronken worden'. Eenden zwemmen in de baden van de zuiveringsinstallatie. Er zou vandaag van alles kunnen gebeuren, maar het meeste lijkt al vast te liggen.

5 juni

Ganzenpraat

De eerste ganzen van het jaar zijn vandaag vergast, in Friesland.Mijn presentatie van gisteren over de ganzen kunt u hier lezen. In Trouw staat vandaag een voortzetting van de filosofische discussie bij het Filosofisch Elftal (door twee filosofen die niet thuis zijn in het dierenfilosofiediscours, maar misschien vertegenwoordigen ze het volk).

4 juni

Poldermensen

Het was een mooie dag, in het REC-P gebouw van de UvA. Na een opening met een verhaaltje van Armando (uit Dierenpraat) waren er twee sessies, een over wilde dieren en een over gedomesticeerde dieren. Ik zat de sessie over wilde dieren voor en dat was interessant; we hadden wel meer tijd voor discussie kunnen gebruiken (een tip voor de organisatie, die ik zelf ben). 's Middags was er een sessie over politiek en een over ethiek. Onderwerpen varieerden van insectenethiek en het droeve lot van planten in de Oostvaardersplassen tot mensapen in de rechtszaal en de rol van filosofie in dierenrechtenactivisme (ik sprak zelf over de ganzen, voor een plaatje, zie hier). Ook reddingsactie van/door de Friese paarden uit Warrum kwam aan bod. Mijn wens was dat op dit symposium mensen uit verschillende denkrichtingen met elkaar in contact zouden komen, en dat wetenschappelijke inzichten toegankelijk zouden zijn voor een groter publiek. Beide dingen gebeurden, dus dat is mooi. Tzt zullen een aantal van de presentaties op de website verschijnen, mocht u geïnteresseerd zijn; die website vindt u hier.

3 juni

Zoveel soorten heimwee

Heimwee is geen verlangen naar een plaats maar naar een tijd. Nee, heimwee is geen verlangen naar een tijd maar naar een mens. Nee, heimwee is geen verlangen naar een mens maar naar iemand. Nee, heimwee is geen verlangen naar iemand maar naar een moment. Nee, heimwee is geen verlangen naar een moment maar naar een droom. Nee, heimwee is geen verlangen naar een droom maar naar een plaats.

2 juni

Ruilen

President Obama vroeg minister Koenders of we twee gevangenen (onschuldige mensen) uit Guantanamo Bay willen opnemen. De Tweede Kamer moet daarover nadenken. Ik stel voor dat we alle gevangen uit Guantanamo Bay opnemen, gewoon uit principe. Misschien kunnen we ze ruilen voor het koningspaar; Obama is dol op ze. Win-win. In plaats van Koningsdag vieren we dan Gevangenendag; er zijn ongetwijfeld ex-GuantanamoBaygevangenen die tegen een redelijke vergoeding lintjes willen doorknippen. Jaarlijkse gevangenenspelen kunnen de kinderen leren over schuld en onschuld, er zal eindelijk een interessante kersttoespraak zijn. Ik zie alleen maar voordelen.

1 juni

Tijd voor vrijheid

Omdat Barry prima liep en goed reageerde, en bovendien steeds probeerde uit het kattenmandje te klimmen, heb ik haar of hem vanochtend losgelaten op het veldje.

Hier kijkt Barry even rond.

Algauw was het tijd om uit het mandje te fladderen.

Een paar stapjes (dit was vorige week nog ondenkbaar).

En daar ging de duif.

Binnen een of twee seconden was Barry (op de foto zichtbaar naast het lichte gebouw) verdwenen. Ik heb echt nog nooit een duif zo snel weg zien vliegen.

Als je de duiven ook wil helpen, kun je de draadjes, netjes, en andere sliertjes van de straat opruimen. Dat scheelt ze ontzettend veel pijn, ellende, en ongelukken.