30 juni
Bloemtrouw
Gisteren las ik over bloemtrouw, het verschijnsel dat bijen en andere dieren de hele dag trouw blijven aan de eerste bloemensoort die ze die dag bezoeken (dat is nodig voor een succesvolle bevruchting). Onderzoekers denken dat bloem en bij dat met elkaar afspreken; hoe weten we nog niet.
29 juni
Mogelijke indelingen
Mensen die koffie drinken in de snackbar en mensen die dat thuis doen.
Mensen die niet begrijpen hoe de kranen op toiletten van verschillende musea werken ('het is altijd overal anders') en mensen die dat direct zien en er niet eens over nadenken.
Mensen die het fietspad filmen in het park en mensen die dat niet doen.
Mensen omgekeerd zuchten (mensen die steeds 'hm' zeggen) en mensen die gewoon zuchten of niet zuchten.
Mensen die zoveel superlatieven gebruiken dat die niks meer waard zijn, mensen die ze nooit gebruiken en mensen die ze gebruiken wanneer ze van toepassing zijn.
Mensen die steeds maar switchen van 'beste' naar 'hoi' en terug en mensen die gewoon beginnen met 'beste' en dan overschakelen naar een informele begroeting.
Mensen die verse groentesap kopen in de supermarkt (mensen die zelf groentesap maken, mensen die foto's van groentesap op social media plaatsen) en mensen die hooguit appelsap kopen.
Mensen die 'carpe diem' zeggen en mensen die het alleen af en toe denken.
Mensen die een gesprek beginnen maar eigenlijk helemaal niet met je willen praten en mensen die om een praatje verlegen zitten. Mensen die je gewoon negeren, mensen die je vriendelijk toelachen.
Mensen die vroeg naar bed gaan en mensen die pas tegen het ochtendgloren gaan slapen.
28 juni
De logeerhond doet een dutje
27 juni
Bommetje
In het Amstelkanaal werd een eend aangevallen door twee meerkoeten. Een andere eend, ook een vrouwtje, kwam haar te hulp door van de kade op de woestste meerkoet te springen (bommetje). Eend 1 zwom snel achter een woonboot, eend 2 kreeg een paar klappen maar kon toch vlot eend 1 achterna zwemmen.
26 juni
Jarig
Tante Yvonne 68!
25 juni
Spreken
Gisteren zag ik I am not your negro, een documentaire gebaseerd op een onvoltooide tekst van James Baldwin, over ras in Amerika, en de dood van Medgar Evers, Malcom X en Martin Luther King. Baldwin is een heel ontroerende (en scherpe) man, die het vermogen heeft tot je te spreken (hij is lang dood, maar archiefmateriaal laat hem aan het woord) - hij sprak althans tot mij. Dat is zeldzaam, zo direct aangesproken worden. De film laat goed zien hoe geweld werkt, en doorwerkt door de geschiedenis (en het grote, grote onrecht dat mensen toen en nu wordt aangedaan). Het blijft doordat Baldwin zo'n goede schrijver is ook poëtisch. Verder denk ik steeds aan Malcolm X' woorden, dat je niet alleen recht hebt op vrijheid, maar ook een plicht tot vrijheid (zoals de dierenbeweging allang weet is niemand vrij tot we allemaal vrij zijn). Verandering begint bij bewustwording. Ga allemaal maar kijken, hij draait vast nog wel een tijdje.
24 juni
Plant op de vijftiende verdieping
23 juni
Antropoceen
In de Vrij Nederland van deze maand wordt een aantal filosofen gevraagd welke filosofen door millenials gelezen moeten worden. Ik raad Donna Haraway aan (Marx en Arendt worden gelukkig ook genoemd; Foucault en Derrida ontbreken jammer genoeg).
22 juni
Vooraankondiging
In september verschijnt het boek De soldaat was een dolfijn. Over politieke dieren bij Uitgeverij Cossee - een nonfictie-boek over dierenpolitiek, op basis van mijn proefschrift.
21 juni
De langste dag
De grootste zorg, de kleinste hoop, de diepste gedachte, de beste bakker, het kortste eind, de meeste mensen, de laatste strohalm en de nieuwste trend bleven nog even wakker, tot het donker werd.
20 juni
Voor onze Gerard
19 juni
Het geheim
Naast me in de trein leest een vrouw een boek met de titel 'Het geheim van echt gelukkig zijn'.
18 juni
Onderweg naar Amen om voor te lezen in een schaapskooi
17 juni
Residu
Eergisteren schreef E. me over een vriendin van haar, die ik ook een paar keer heb ontmoet - iemand die kleur de wereld in brengt, van mijn leeftijd, met honden. Ze was thuisgekomen na drie weken ziekenhuis, ze gaven haar nog weken, misschien maanden, maar ze was optimistisch en haar moeder zocht naar alternatieve behandelingen. Gisteren schreef ik haar een paar ansichtkaarten, met afbeeldingen van de honden, over de honden - wat schrijf je aan iemand die doodgaat? Ik hoorde dat je ziek bent - woorden helpen niet, maar ik wilde je toch schrijven. Dit is Olli, hij komt uit Roemenië, enzovoort; dit is Pika, zij redde mij. Hun levens wikkelen zich om de mijne, zoals alle levens zich om elkaar wikkelen, afdrukken achterlaten - we veranderen elkaars koers. Soms is troost wat we achterlaten in anderen. Ik deed de envelop voor zes uur op de post, waarschijnlijk met te veel postzegels.
Vandaag schreef E. weer, om te zeggen dat Phoebe gisteravond gestorven is. Ik zat in de trein, onderweg naar een optreden. Buiten trok weelderig groen langs, kleine pony's, een haas, een fazant, een ooievaar op een vers gemaaid weiland. Een kalfje, een viaduct. Het zou nog een paar uur licht zijn, dan zou de avond vallen - de dagdieren zouden gaan slapen terwijl de nachtdieren aan de slag gaan. Na die avond zou de ochtend weer aanbreken, en zo zou het verder gaan, van dag naar nacht naar dag, helemaal door tot aan het einde.
16 juni
Optimisme
Iemand mailt me de praktische details van een lezing. Het bericht eindigt met de opwekkende woorden: 'Ik verwacht overigens niet dat het druk wordt die middag.'
15 juni
Nieuws uit de natuur
In de Mauvestraat deed een vuilnisman vanochtend een papegaai na.
Raven herkennen mensen die ze bedriegen (wisten we al, maar is weer eens bewezen).
Vrouwtjeswapiti's leren in de loop van hun leven jagers steeds beter te vermijden.
14 juni
Ondertussen op een kantoor in Osdorp
13 juni
De denker
12 juni
Een groot raam
Vannacht droomde ik over Putih. Dromen over de doden zijn de enige die me de dag in volgen. We waren in een huis dat tegelijk een bergdorp was, met treinrails over hellingen en naaldbomen, en in de laatste kamer (met een groot zwartbetralied raam, een houten tafel en twee stoelen) kwam hij ineens binnen. Hij sprong op schoot, hij was heel blij om me te zien, en om L te zien, en van de emotie werd ik wakker. Ik was niet verdrietig, het was meer dat er iets heel belangrijks gebeurde, iets dat de droom niet meer kon dragen.
11 juni
Uitkiezen en uitgekozen worden
Het is altijd de liefde die jou kiest, niet jouw keuze voor iemand - zoals je volgt waar je door getroffen wordt, en niet wat je denkt te willen. Zoals dat wat je maakt jou benadert (langzaam maar zeker, of als paardebloempluisje dat ineens van buiten in je hoofd zit), nooit verzonnen zou kunnen worden. Je kunt wel kiezen, je leert steeds beter kiezen (of praktischer: dit is ook een verlies). Maar het is nooit alleen aan jou, en tegelijk is het altijd helemaal aan jou. Om het met alles te doen, bedoel ik, met alles dat je hebt.
10 juni
Kunst in Kassel: de hoogtepunten
Ik kan alleen maar zeggen: ga het zelf zien.
9 juni
8 juni
Kassel
Van kijken ga je beter kijken (schors als materiaal, en huid, hoe de hemel de grond raakt en de kleur van je haar). We zagen poëtische jungletekeningen van Abel Rodríguez, onweersbehang van Beatriz González en mooie films van Rosalind Nashashibi (over Vivian Suter), Kvay Samnang (een sjamanistische metamorfosisperformance), Angela Melitopoulos (vluchtelingen, taal, Griekenland, activisme), Naeem Mohaiemen (over politieke bevrijdingsstrijd en het opnieuw vertellen van de geschiedenis). We zagen nog veel meer - een gouden veld na door het bos de berg op gerend te zijn, meer winkels met orthopedisch schoeisel dan waar dan ook (sowieso veel voor het lichaam: pedicure, nagelstudio's, massage, kappers), pizzeria's waren er ook in overvloed. We verbleven in een heel oud huis, om de hoek stonden stenen geitjes bij een fontein die in de goot wegliep, pal naast de biergarten.
7 juni
This here now
6 juni
De dag als weg, de weg als dag
Met een vertrek, een aankomst, uitzicht, proviand, afscheid van een hond (dat fysiek blijft hangen, de afwezigheid fluctueert in nabijheid), stroken klaprozen, een liedje dat op een begrafenis gespeeld werd, een vervallen douanepost, gele velden, ludiek bedoelde souvenirs, kletsgrage burgers, afgebakende gedachten (dichtbij het hier en nu: eten, linksaf, stoplicht), kartonnen dozen zonder inhoud, lantaarnpalen omgroeid door klimop, relatief weinig melancholie, bergen in de verte, bergen dichterbij.
5 juni
Remember when you were so soft
4 juni
Reigers
Ik ben de enige hardloper. Dat is me jaren niet overkomen; in Amsterdam loopt men waar je dan ook kan lopen in colonne - langs de Amstel, door de parken. Het IJsselmeerpark is ondanks zonnig buitenweer rustig - een picknickende familie, wat losse vrienden, een vader met een kind, een paar ouderwetse misfits (zeventiger jarenkleding, niet-ironische snor). Het is etenstijd, misschien is iedereen naar huis. Misschien waren ze er niet. Richting het Houten Hoofd zit een groep alcoholisten met muziek en een pitbull; ze zwaaien naar me als ik langskom. Misschien ben ik de eerste hardloper die ze zien. Het water geeft ruimte, het is niet te betreden, maar er is een verte. Ik zou kunnen zwemmen. Ik kan de dingen niet meer zo vanzelfsprekend zien als vroeger, maar vraag me ook af of die gedachte een vertekening is van vroeger, of ik ooit iets vanzelfsprekend zag. Het is mooi hier, wil ik maar zeggen, licht en groen en ruim. Op het kleine pad tussen de bomen door hoor ik reigers schreeuwen, ik zie ze niet, en als ik stil sta om beter te kijken, vliegen ze weg.
3 juni
Sinds ik deze stoelen bij het vuilnis vond, voel ik me als ik naar buiten kijk een ouder echtpaar
2 juni
Het tegenovergestelde van een einde is niet een begin maar een niet-einde, het gewoon maar doorgaan.
1 juni
Het draaien van de dag
Vanochtend werd ik wakker en kon ik iemands hand pakken en weer in slaap vallen. Ik stond in de file en liep tussen bomen en het was zonniger dan gedacht en ik nam de zon op mijn huid mee naar binnen.
Vanmiddag vlogen er zwaluwen voor het raam langs, kleine vlugge boodschappers met berichten uit een andere wereld dan de mijne. Ik bleek veel verder te zijn met het schrijven van een nieuw boek dan ik dacht, ik lag in de tuin in de stoel die ik bij het vuilnis vond en ik schreef en ik las twee boeken uit.
Vanavond zag ik het gezicht van mijn moeder in mijn gezicht. De gasten van mijn buurvrouw luisterden naar muziek die ik mooi vond en ik vroeg ze niet wie het was, ik luisterde alleen - de tuindeur open, kom maar, stad.
