donderdag 31 maart

Spookburger

In mijn huis woont een spookburger, ik krijg steeds post voor hem. Misschien moet ik zijn identiteit aannemen, maar ik vraag me af of het daar beter van zou worden.

woensdag 30 maart

De aalscholvers

Er zaten drie aalscholvers op de molen, hun vleugels uitgespreid (er was nog geen zon, het was uit gewoonte).
'Pwa pwa,' zei de eerste.
'Pwa pwa,' zei de tweede.
'Nee, nee,' zei de derde, 'nee, dat denk ik niet.'
'Waarom niet?' vroeg de eerste.
'Waarom niet?' vroeg de tweede (verschrikt).
'Pwa pwa,' zei de derde, hij grinnikte, 'pwa pwa.'

dinsdag 29 maart

maandag 28 maart

zondag 27 maart

De gordijnen

zondag 27 maart

Het heden

Ik ben bezig met de opnames voor een nieuwe EP, die (waarschijnlijk) ergens in april zal verschijnen en die Het heden zal gaan heten.

zaterdag 26 maart

Dassen

Op mijn lievelingswebsite natuurbericht.nl staat een leuk bericht over dassen.

vrijdag 25 maart

Zijn kattenhart, mijn mensenhart

Gisteren was ik binnen aan het werk. De kat en de hond zaten rustig in de tuin, dacht ik, tot ik op een bepaald moment opkeek en de hond nog wel maar de kat niet meer rustig in de tuin zat, waarna ik hem onrustig begon te zoeken. De tuin van de buurvrouw staat vol met troep, en ik zag hem daar niet (hij springt wel eens op de schutting tussen onze tuinen dus haar tuin leek me de meest logische plek), zijn witte vachtje, dus ik liep naar buiten en belde bij haar aan. Ze was er niet. Ik liep de straat naast het huis in, en daar zat hij, op het schuurtje, op de uiterste punt. Op de andere schuurtjes zaten allerlei katten die ik nooit eerder gezien heb, als een kattenvergadering over de nieuwe buurtgenoot. 'Kom,' zei ik, en ik strekte mijn armen uit. 'Mè,' zei Putih, en hij kwam mooi niet. 'Je mag nog niet,' zei ik, 'je bent nog aan het wennen.' 'Mè,' zei Putih, nu iets klaaglijker. Ik vroeg de buurman die in het schuurtje aan fietsen werkt of hij even op hem wilde letten, en klom in mijn tuin op het schuurtje (dat hoger is dan je denkt), zonder hoogtevrees (die ik eigenlijk wel heb), terwijl ik me vasthield aan de klimop, als een rasechte Spiderman. Ik kon er alleen nog niet bij, en moest dus op het schuurtje klimmen aan de steegkant, waar Putih op de rand zat, en waar ik hem echt van het schuurtje af moest trekken, wat lukte, waarna ik hem meenam naar binnen. Hij ging heel tevreden slapen, en ik was trots op hem, met name op hoe hij zich hield tegenover de buurkatten (hij had een wat onzekere maar toch ook stoere blik in zijn ogen, het was duidelijk dat hij het schuurtje beschouwde als zijn schuurtje), maar ook op het klimmen. Ik vond dat ik zelf ook goed geklommen had.
's Avonds speelde hij eerst heel lang met de nieuwe krabpaal en daarna met de wattenstaafjes die ik voor hem bij Kruidvat gekocht had. Het was een topdag.

donderdag 24 maart

Zwartgallig en liefdevol

De Recensent schreef een stukje over het boek. Je kunt het hier lezen.

woensdag 23 maart

Tot het breekt

Dat de mensen in de tram op een stoel zitten, uit het raam kijken, vriendelijk glimlachen, een boek lezen, voor zich uit kijken, stil zijn. Dat ik in de tram op een stoel zit, vriendelijk glimlach, een boek lees, voor me uitkijk, stil ben.

dinsdag 22 maart

De vijand (vooral volgens zichzelf)

maandag 21 maart

Eerste klas

Toen ik in Leiden in de trein stapte ging ik eerst naar de wc, en de trein was zo vol dat ik er bijna niet uit kon (gelukkig ben ik sterk). Ik vond het onprettig, de drukte, en liep door naar de eerste klas, waar ik in het lege gangpad ging staan (de rest van de coupés waren overvol).
De conductrice die even later kaartjes kwam controleren (alleen in de eerste klas) zei me dat ik daar eigenlijk niet mocht staan, maar ik vertelde dat ik even niet tegen de drukte kon, en toen mocht ik toch blijven staan. Even later gebaarde ze me zelfs te gaan zitten. Ik ging zitten, maar gek genoeg zat ik niet lekker. Het is niet omdat ik vond dat ik daar niet mocht gaan zitten - ik vind eigenlijk dat ik overal mag gaan zitten - maar ik denk dat ik het oneerlijk vond tegenover de andere reizigers (of ik ben toch meer gedisciplineerd door de NS dan ik denk). Bij Den Haag HS stond ik op en ging ik op een klapstoel in het halletje zitten, waar iemand anders net opgestaan was.
In de trein terug zag ik een vrouw die een appel schilde met haar voortanden.

zondag 20 maart

Het Kwintet

Voor Het Kwintet koos ik mijn vijf favoriete boeken. Je kunt hier lezen welke dat zijn (en hoe het zit met favoriete boeken).

zondag 20 maart

Grens

Voor het weblog van MarsMania schreef ik een stuk over de grens tussen mensen en andere dieren. Je kunt het hier lezen.

zondag 20 maart

Krakatau

Krakatau, tijdschrift tegen alles omdat niets beter is, publiceerde mijn gedicht Niemand. Je kunt het hier lezen.

zaterdag 19 maart

Tegen iemand praten

Oude man: ‘Wat zeg je?’
Jongen: ‘Ik had het niet tegen u.’
‘Je kijkt me aan en als je iemand aankijkt dan praat je tegen diegene.’
‘Ik keek u niet aan, ik keek hem aan en ik praatte tegen hem.’
‘Je keek me wel aan. Je praatte tegen me.’
‘Ik praatte niet tegen u.’
‘Je praatte wel tegen me.’
‘Ik praatte tegen hem.’
‘Dan moet je mij niet aankijken.’
‘Ik keek u niet aan.’
'Je keek me wel aan, dat zag ik toch.'
'Ik keek naar hem.'
'Als ik iemand aankijk, praat ik tegen diegene.'
'Ik praatte tegen hem.'
(Dit ging zo door tot de jongen bij het Centraal Station uit de tram stapte.)

zaterdag 19 maart

Gele konijnen

Ik was bij Blokker om een lelijke prullenbak te kopen die ik uiteindelijk niet kocht omdat mijn esthetisch bewustzijn het van mijn praktisch bewustzijn won en daar verkochten ze kleine gele zingende konijnen. Bij de konijnen stonden drie vrouwen. ‘Hoe duur waren ze nou?’, zei een van de vrouwen tegen de andere twee, ‘acht euro?’ ‘Nee, tien,’ zei een van de andere vrouwen. ‘O,’ zei de vrouw, het was een o van dat valt nog wel mee. ‘Dat is wel tweeëntwintig gulden,’ zei de derde vrouw. ‘Inderdaad,’ zei de eerste vrouw, opeens verontwaardigd.
Ze hadden gelijk. Voor tweeëntwintig gulden zou je nooit zo'n geel zingend pluchen konijn kopen.

vrijdag 18 maart

Een uur

Het regent. Ik zit in het café van de bibliotheek in Den Haag, ik kijk uit op de kruising van de Kalvermarkt en het Spui. Ik zit op de begane grond, het enige wat me van de mensen buiten scheidt is een glazen wand.
Ik heb een uur over, dat wil zeggen, er is een uur tussen waar ik moest zijn en waar ik moet zijn waarin ik niets moet. Is het uur van mij? Ik denk het wel, maar ik weet niet precies wat dat betekent (ik denk dat misschien niets echt van mij is). Buiten lopen mensen omdat het regent, de reden om buiten te zijn is onderweg zijn, is niet het buiten zijn zelf. Ik ben niet onderweg, ik kijk naar buiten.
Ik ken hier niemand. Ik ken de mensen buiten niet, ik ken de mensen in de bilbiotheek niet. Ik kan typen zonder te kijken zodat ik kijk terwijl ik schrijf – ik ken echt niemand. Gelukkig, ik wil nu ook niemand kennen, niet hier tenminste, in het algemeen misschien wel (soms denk ik daar anders over). Een jongen met een zak Euro Shopper chips, een man met zijn hand in zijn jas als Napoleon, en veel jacks, veel spijkerbroeken.
Ik kijk op de rug van een beeld. Naast me eet een man tomatensoep.
Niemand blijft hier, ook niet de man achter de balie, ook niet de mensen die wonen in de huizen aan de overkant van de straat.

vrijdag 18 maart

donderdag 17 maart

‘Wat zit je haar toch altijd leuk schat,’ zei ik tegen de poes.

woensdag 16 maart

Agenda

Er komen een aantal leuke optredens aan: maandagavond speel ik in de Roode Bioscoop (voorlezen en liedjes), 25-3 speel ik samen met Vanessa Peters in een huiskamer in Wageningen, 2-4 speel ik voor de honden in Bali in de Vloek in Scheveningen en 6-4 speel ik tijdens de talkshow Gesprekshof in het Nutshuis in Den Haag (dit wordt ook opgenomen). Meer informatie en links vind je hier.

woensdag 16 maart

Jasmine

dinsdag 15 maart

Dagkaart hond

Ik reis tegenwoordig vaak met de hond met de trein. Ik koop voor haar dan een dagkaart hond, en zelf maak ik gebruik van mijn ov-chipkaart. Conducteurs zien de hond vaak niet (terwijl ze toch niet echt het formaat heeft om over het hoofd gezien te worden) voor ze naar mijn kaartje kijken – ze gaan ervan uit dat het een mensenkaartje is met korting en dat mijn ov-chipkaart mijn kortingskaart is.
Het is iedere keer weer een genoegen om te zien. De conducteur kijkt naar het kaartje, fronst, kijkt naar mij en zoekt dan pas naar de hond, is altijd opgelucht dat er een hond is.

maandag 14 maart

Voorjaar

De lente lijkt nu echt te beginnen. Ik word er niet vrolijker van. Het is wel mooi, maar alles is mooi, de winter ook, de dode bomen, de hazen op het veld (de lichte mist). Een oude toren, een trailer in een weiland, knotwilgen. (En ach, die lama’s, met zijn allen op een kluitje voor het hek.)

zondag 13 maart

Aardigheid is het halve werk

'Hee, laat je hond daar niet poepen.'
De stem kwam uit de lucht, ik zag niet waar vandaan. 'Ze poept niet, ze plast,' riep ik naar boven, op goed geluk een kant op.
'Ik moet er met mijn handen in.'
'Ik weet niet waar u bent, maar het regent er zo vanaf.'
'Dat kan me niet schelen, ik moet er met mijn handen in. Laat hem voor je eigen deur poepen.'
'Ik zie u niet. Sorry.'
'Ik ben hier. En niks sorry, wegwezen.'
Nu zag ik de vrouw, op een balkon (donker haar, badjas, sigaret).
'Aardigheid is het halve werk, zeg ik altijd maar.' (Dat had ik nooit eerder gezegd, en volgens mij is het ook geen bestaande uitdrukking - waarom zeg ik in dit soort gesprekken altijd dit soort dingen?)
'Nou, loop nou maar door, Pippi Langkous.'
Toen liep ik maar door.

zaterdag 12 maart

Maarn

klik op de foto voor een vergroting

vrijdag 11 maart

Tip van de week

Aanstaande zondag is om 16.00 uur de opening van een foto-expositie van Gerrit Meijer (mijn vader), in Galerie Studio Han Sterk in Enkhuizen.

vrijdag 11 maart

Verzet

Ik denk de laatste tijd vaak: o, dat moet ik erbij gaan doen (meestal maar niet uitsluitend in verband met mijn financiële situatie). Ik dacht achtereenvolgens aan hacken, beleggen, brandstichten en sportwagens stelen (er zit een sportwagenwinkel bij mij in de straat). Het lijkt ook iets met de wens tot omverwerping van het patriarchaat te maken te hebben, of met verzet in het algemeen.

donderdag 10 maart

Minivakantie

De hond en ik gingen op minivakantie. Klik op de foto voor meer.

woensdag 9 maart

Folia

Ik schreef voor de Folia een recensie over mijn eigen boek. Je kunt het stuk hier online lezen (pagina 15).

dinsdag 8 maart

Gelijkheid

Het is voor mij natuurlijk iedere dag Internationale Vrouwendag, en in Engeland is het vandaag ook Pancake Day, maar goed, hier dan nog even ter ere van vandaag aandacht voor het feit dat vrouwen wereldwijd 66% van het werk doen, 10% van het inkomen verdienen en minder dan 1% van het eigendom bezitten (bron: VN).

maandag 7 maart

De problemen van de dag

Je kunt eigenlijk met goed fatsoen niet zeggen dat je van dieren houdt, denk ik al de hele dag, het is net zoiets als 'Juud houdt van negers' (die uitspraak slaat op een meisje dat bij mij op de middelbare school zat) of 'ik hou van vrouwen'.
Waarom zitten bij berichten over vrouwen in de top van bedrijven altijd plaatjes van hakken?
Waarom hebben alle kranten tegenwoordig een glimmend magazine bij de zaterdageditie? Ik vind het ten koste gaan van de geloofwaardigheid.

zondag 6 maart

Veganistiese pesto

Pijnboompitten, basilicum, olijfolie, knoflook ('knoflook maakt een hoop goed,' zei mijn zusje).

zaterdag 5 maart

Lichamen

Ik denk de laatste tijd meer over contact met mensen dan ik het heb, waardoor ze me dan verbazen, wanneer ik ze zie, mensen, met lichamen (het is toch wat anders om in iemands nabijheid te verkeren dan om over haar of hem te denken). Met andere dieren heb ik het ook maar minder.

vrijdag 4 maart

donderdag 3 maart

"Dierenboetiek" Boco

Ik zocht naar dierenwinkels in de buurt, en toen kwam ik deze tegen, met de vreemdste streetviewfoto die ik tot nu toe gezien heb (je moet dus even op streetview klikken om te zien wat ik bedoel).

donderdag 3 maart

De andere kat

We zagen het tegelijkertijd, vanuit de keuken, dat er een andere kat op het dak van het schuurtje zat. Awau, zei de kat, mijn kat, en ik deed de keukendeur open zodat hij beter kon kijken. Hij sprong meteen naar buiten, en maakte het geluid dat hij naar de vogels maakt, maar dan indringender. Hij nam een aanloop en was op de schutting gesprongen als ik daar niet voor was gaan staan, en daarna probeerde hij hetzelfde met het muurtje. De andere kat rende weg, ik pakte Putih op en hield hem omhoog zodat hij kon kijken. Ik moet hem laten gaan, dacht ik, dit is zijn leven. Ik twijfel nog of hij buiten de tuin mag omdat hij getraumatiseerd is en in paniek kan raken en dan wegrent, en omdat hij heel mooi is en ik niet wil dat ze hem stelen. Maar ik dacht: ik moet hem laten gaan. Hij had minstens anderhalf jaar geen andere kat gezien, sinds hij bij mij is, en hij reageerde zo heftig - ik weet niet of het blijdschap was, het was het soort heftige emotie dat nog geen kleur heeft (kan blijdschap, angst, woede, worden).
Daar sta ik dan, dacht ik, met al mijn goede gedachten en alles wat ik voor hem wil, en een kat in mijn armen die alleen naar een andere kat toe wil (ik begreep het zonder te denken, mijn gedachte was een reactie op de heftigheid van zijn reactie).
Ik aaide hem en zei dat het mocht, maar niet nu.
Het is altijd hetzelfde gedoe, met van iemand houden.

woensdag 2 maart

Vriendelijker

Ik heb vandaag twee keer gestemd, een keer in Den Haag en een keer in Amsterdam (ik had twee stempassen gekregen), op dezelfde partij.
Ook ging ik op de foto, en de fotograaf zei steeds tegen me dat ik vriendelijker moest kijken. 'Ik weet niet wat dat is,' zei ik tegen hem, maar hij legde het niet uit.

dinsdag 1 maart

Jarig

'Misschien ben je vandaag jarig,' zei ik tegen de poes. Hij lag in bed, ik boog me over hem heen om hem een kusje te geven. Ik weet niet wanneer hij jarig is, en hij weet het zelf ook niet. We zullen het ook nooit te weten komen. Het maakt misschien niet uit, katten geven niet veel om jarig zijn. 'Ik geef ook niet veel om jarig zijn,' zei ik tegen hem, en aaide hem over zijn hoofd. Hij spinde kort en sliep verder. Ik ging op de rand van het bed zitten en trok mijn schoenen aan omdat ik het vuilnis buiten wilde zetten.