31 mei

Duivenupdate

Met Barry gaat het een stuk beter. Vrijdag zijn we teruggegaan naar de dierenarts, die de laatste korsten van de voeten verwijderde (ik heb de duif voetenbadjes gegeven, dus dat ging makkelijk), en onder gasnarcose de dode teen eraf draaide. Sinds gisteren staat de duif af en toe (toch een soort wonder), en vandaag hebben we geoefend met lopen in de gang. Het lopen gaat nu behoorlijk goed, en het reactievermogen is voor zover ik kan beoordelen ook goed. De duif heeft waarschijnlijk een klap van een auto gehad en is soms duizelig. Ik wil dat nog een paar dagen aankijken; hopelijk knapt het op, en kan de duif goed uitgerust weer op pad. Als het niet verbetert dan laat ik de duif ook vrij: ik denk dat hij of zij zich nu al zal redden. Ook wil Barry heel graag weg.

30 mei

Gezichtsbedekkende bekleding

Op radio 1 werd er n.a.v. het burkaverbod gesproken over gezichtsbedekkende bekleding.

29 mei

Gebit

Een man zonder tanden vroeg me de weg. Hij sprak de straatnaam een aantal keer uit, ik verstond hem slecht. Ik vroeg hem waar hij precies moest zijn. Hij wees naar zijn mond. 'Tandarts.' Ik stuurde hem naar de tandarts met de appeltjes in de etalage, die konden hem vast verder helpen. Toen hij wegfietste zag ik dat zijn achterband lek was.

28 mei

Aanbevelingen op woningruil.nl

'Media markt is nog geen 2 min lopen'.
'Er liggen tegels en zeilen op de vloer. De zolder is te klein voor een hele kamer, maar je kan er wel spullen opbergen.'
'De schuur heeft aangepaste deuren zodat er makkelijk een scootwagentje naar binnen kan. Is ook gewoon handig.'
'Kindvriendelijke buren en parkjes.'
'De flat ziet er zeer goed eruit, alle ramen van kunststof enz.'
'Overal ligt laminaat. Ook is het hier erg rustig omdat we een paar meter van de straat zitten. Er is hier ook nooit overlast. Kortom mooie woning voor een gezin.'
'Het is er lekker rustig wonen. Grote berging.'
'Coop supermarkt 100 meter vanaf de woning af met een haarsalon drogisterij en een fietsenmaker. Verder is er minder dan 20 m een tuincentrum.'
'Wij bieden aan huis wat praktisch af is.'
'Leuk wonen met de jumbo supermarkt dicht bij.'
'eerstekeus LOOSDRECHT EN DAN OM GEVING KORTENHOEF ANKENVEEN HILVERSUM SGRAVELAND BLARICEM BUSSUM NAARDEN LAGEVUURSE BAARN LOENEN NIEWESLUIS EN DE OM GEVING ALGEMEEN mag ook in drente gelderland friesland limburg zeeland belgie'

28 mei

Aangezicht

27 mei

Ganzen

Vandaag staat er een interview met mij in Trouw over de aankomende ganzenvergassingen. Link.

26 mei

Wegwerpcamera I

Duiven, herfst.

25 mei

In een grote zwerm vogels een kleinere

De trein blijft liggen als een aangespoeld dier, door de bruine ruit staren dikke kiezels ons aan. Iemand spreekt door de intercom, we verstaan het niet. Het lijkt erop dat iedereen onderweg is.
In de verte vliegt een zwerm vogels (witte). In de grote zwerm vliegt een kleinere (bruine). Het is de tijd van het jaar, van het land. Aan de overkant van het gangpad deelt een dame dropjes uit.
De zwanen in de sloot steken hun snavels tussen hun vleugels. De jongen tegenover me heeft zijn hoofd tegen het raam gelegd. Het is goed dat we hierbij stil staan, misschien zijn we de enigen. Op het volgende station krijgen we een bon voor een kop koffie.

24 mei

Woningruil.nl is het nieuwe Tinder

'We kunnen ook gaan samenwonen,' zei de jongen die mijn huis kwam bezichtigen in verband met een mogelijke woningruil. Ik had hem verteld dat ik romans schrijf, waar hij uit afleidde dat ik romantisch was. Ook droeg ik een rood truitje, wat precies zijn lievelingskleur was. Hij had me al verteld dat hij geen vriendin had, ook in Syrië had hij die nooit gehad, maar hij had het wel gedaan, met zijn buurvrouwtje daar. Hij vroeg of mijn buurvrouw knap was. 'Heel knap,' zei ik. Toen zijn koffie op was, zei ik dat hij maar even in de buurt moest gaan rondlopen. Hij wilde me een knuffel geven maar dat weigerde ik. 'We hebben elkaar net ontmoet.' Een paar minuten later belde hij op. 'Eva, ik wil ruilen,' zei hij plechtig. Daarna zei hij dat zijn hart vol van me was. Ik zei dat ik dat niet beantwoordde, maar dat ik wel bij zijn huis wil komen kijken. Ik neem dan in ieder geval iemand mee.

23 mei

Barry in het kattenmandje, half in het voerbakje

22 mei

Draad

Vanochtend viel ik flauw bij de dierenarts. Ze had een halfuur lang met een pincet en mesje draadjes van de ontstoken pootjes van een duif gepeuterd, toen ik licht werd in mijn hoofd en zei dat ik een beetje duizelig was. In de volgende herinnering zit ik op een stoel met mijn hoofd in mijn handen en is de wereld gevlekt. De arts in opleiding brengt me zoete limonade en de duif zit weer in het kattenmandje. Ik vond deze duif gisteren, hij of zij mist een staart en de veren op de rug, waarschijnlijk door een aanrijding. Die staart groeit weer aan, maar de pootjes baarden me zorgen. Ze waren erg dik en er zat rood draad om gewikkeld (stadsduiven hebben dit vaak, de draad wikkelt zich steeds vast om de pootjes en knelt de tenen er uiteindelijk af). Een teen is dood, de rest doet het nog. De draad zat om een aantal tenen al heel diep in het vlees. Als het goed is zal alles met rust, reinheid en duivenvoer genezen en kan het duifje over een weekje lekker weer op pad. Het is een pittig beestje, gisteren toen ik haar/hem vond lag zij/hij op haar/zijn zij ham te eten naast de vuilnisbak. Misschien is het verliezen van de staart een geluk omdat nu de draden om het pootje verwijderd zijn - duiven die tiptop zijn laten zich vaak moeilijker vangen.
Toen we weer buiten stonden was de lucht heel fris. Ik denk dat de duif dat ook vond.

21 mei

Voor me in de trein

Twee verliefde mensen - hij Engelsman, zij Oost-Europees, allebei blond. Hij geeft haar De kleine prins cadeau, zij kent het niet. Ze draagt een brace om haar knie.
Een stewardess en een vriendin. Ze zeggen dat de hond stinkt en spuiten een vies parfum. Ze laten mandarijnenschillen en een servet op de grond achter.
Een oudere man met een witte sik, bergschoenen, spijkerbroek, overhemd met de bovenste knoopjes open. Hij klaagt in de telefoon, dat ze geen treinen laten rijden op het stuk waar het wel kan. Hij zegt ook dat er geen paaseitjes zijn. Dan wordt hij opnieuw gebeld, en vertelt hij dat de jaarlijkse controles nu ophouden. Verder niks bijzonders. Hij laat ieder woord op -uh eindigen (Ik-uh, zit-uh, nu-uh, in-uh, de-uh, trein-uh).
Een man die geaffecteerd praat. Hij draagt een geel suède jasje en een bruine baret en zegt 'doeidoei, doe je rustig aan?' Dan zegt hij een tijdje niks. 'Maar je zegt geen ja. Je moet ja zeggen. Je zegt geen ja.'
Een dikke jongen in een rode jas. Hij bewaart zijn fluorescerende markers in hersluitbare plastic zakjes.

20 mei

Beard

Een vriendelijke jongen zegt iets tegen me, zijn woorden worden overstemd door het verkeer. 'Sorry?' vraag ik. 'Your dog has a nice beard.' 'Thank you.' Hij vraagt wat voor ras Muis is, en zegt dat ze mooi is. Omdat ik hem slecht kan verstaan ga ik zelf harder praten. Heel hard en heel duidelijk. Zoals je tegen een slechthorende praat, of tegen iemand die weinig begrijpt. De jongen glimlacht en loopt verder. Ik hoop niet dat hij denkt dat ik denk dat hij dingen niet begrijpt. Olli eet een gummibeertje van de straat, Muis probeert het uit zijn mond te likken.

19 mei

Logeren

Muis is een beetje verliefd op Olli, hij ziet haar meer als een soort zusje.

18 mei

Landkaart (betekenis)

1. Zoals huisdieren de auto van hun mens en bekende bezoekers aan het geluid herkennen, herken ik het geluid van de scooter van mijn buurjongen.
2. Op woningruil.nl zoeken de meesten geen nieuw huis, maar een nieuwe start.
3. Misschien is het gemeen om de ene kleur mooier te vinden dan de andere.
4. Iemand schreef me dat ze in Milaan de bossen miste en het mos, en uren in een park zat, naast een grote boom, om tot rust te komen.
5. De logeerhond pakt gauw een speeltje voor ze de poes gedag gaat zeggen, omdat ze van zichzelf weet dat ze anders te wild doet.

17 mei

Ketting

Het regent niet, het is donker, de wereld kondigt regen aan, laat hem dan niet vallen. Ik zit achter mijn computer en ik kijk naar het donker. Het maakt me niet tevreden, niet zoals andere dagen die warm zouden moeten zijn en koud blijven; dat ligt aan mij, niet aan het weer. Net liep ik langs de garage van het fietsenmannetje. Hij hield vier, vijf, fietsenkettingen in zijn handen en ik dacht: dat zou een mooie ketting zijn. Ik bedoelde halsketting, vroeg me toen af of de dingen me die gedachten hadden ingegeven of het woord - ik dacht het woord niet als fietsketting, toch is het te toevallig.
Ik hoop op vroege herfst en denk: als je iets niet voor jezelf kunt zijn, kun je het misschien voor anderen zijn. Ooit hebben ze me afgeleerd 'je' te zeggen als ik 'ik' bedoel. Maar daar gaat het in deze gedachte niet om (het gaat om mij en alle anderen).
Regen: een grote neervallende hoeveelheid, en de verleden tijd van rijgen.

16 mei

15 mei

Linzenkoekjes

Laatst maakte ik linzenkoekjes. Die kun je als borrelhapje eten, of als vleesvervanger bij de avondmaaltijd. Ze zijn op verschillende manieren te maken, ik deed het als volgt: (bruine of rode) linzen koken, 1 ui en een paar tenen knoflook fruiten met wat kerrie en zout, alles mengen met meel tot je een kleverige substantie hebt waar je balletjes van kunt maken (de verhouding linzen:meel is ongeveer 1.5:1). Je kunt andere kruiden toevoegen (ook verse), je kunt andere groente toevoegen (wortel, prei, noem maar op). De koekjes kunnen gebakken worden in de oven (tot ze een knapperig korstje hebben), of in een pan.

14 mei

Pika

Het is vandaag een jaar geleden dat Pika stierf. Ik heb er nog niks zinnigs over te zeggen. Ze was mijn beste en liefste vriend, en ik mis haar nog iedere dag, ben sinds die dag nog geen ochtend vrolijk wakker geworden. Iemand stuurde me hierover een citaat van Simone Weil, 'After death, love.' Zo is het ook, er is heel veel liefde. Maar ook veel gemis, veel missen. Anderen vormen onze verbinding met de wereld, maken ons thuis. Als ze er dan niet meer zijn verandert alles.

13 mei

Mijn moeder doet tai chi met haar tai chi-club op het strand in Bergen

Foto door Marian van de tai chi.

12 mei

Op een brug over de Amstel

De rechter is iets langer dan de andere twee en breed. De middelste is nog iets breder. De rechter en de middelste lopen breeduit, ontspannen, de manier waarop hun armen langs hun lichamen hangen straalt zelfverzekerdheid uit. De linker loopt onhandig, een beetje stijf, een beetje onregelmatig. Niet erg, als hij alleen zou lopen zou het niet opvallen, het krijgt nadruk door het contrast met de andere twee. Hij draagt een petje en een baseballjack. De rechter en de middelste dragen zwarte bomberjacks, zwarte spijkerbroeken. Als ik langs ze loop, hoor ik de rechter tegen de andere twee praten. 'Hebben jullie een procent verstand van aandelen? Ik heb daar namelijk helemaal nul komma niks verstand van.' Het geeft dus niet, hoe de linker loopt.
Dan rijdt Caroline Tensen langs op een scooter. Ze lijkt jonger dan op televisie, terwijl ik haar al lang niet gezien heb (ik heb geen televisie). Misschien lijkt het alleen zo omdat ze zo snel voorbij gaat.

11 mei

Post

Ken of ben je iemand die graag een leuke ansichtkaart ontvangt? Stuur een mailtje met je adres naar info apenstaartje evameijer punt nl en hij komt naar je toe (de oplage is beperkt, en op=op).

10 mei

Zwart-witte gezelligheid

Olli krijgt tegenwoordig veel complimentjes over zijn uiterlijk. Mensen vragen me wat voor ras hij is (mensen zijn geobsedeerd door ras) en zeggen dat hij zo mooi is. Kinderen noemen hem een koeienhond en willen hem aaien. Een meisje wilde haar eigen hond verven zodat hij ook zwart-wit zou zijn. Het maakt mij natuurlijk niet uit of mensen hem mooi of lelijk vinden, maar ik vind het zo leuk voor hem dat hij gewaardeerd wordt en veel aaitjes krijgt, nadat hij het de eerste jaren van zijn leven zo slecht gehad heeft. Soms staan de buurkinderen hem met zijn vieren of vijven tegelijk te aaien. Dat moet een hond toch goed doen.

9 mei

Nabijheid

1. Op de schommel in de speeltuin zit een jongen. Hij is alleen en zingt heel hard fonetisch 'I believe I can fly'.
2. De junk die hierachter woont heeft een kleurenfoto van prins William en Kate Middleton voor het raam gezet. De achtergrond is weggeknipt.
3. Een paar dagen geleden besloten een buurman en ik tegelijkertijd elkaar voortaan te groeten.
4. Stel je voor dat je alles wat je ooit kwijtraakte ineens terugvindt.
5. Olli had diarree en poepte in een perkje waar nooit iemand loopt (tegenover de Nederlandsche Bank). Een man van de gemeente kwam met zijn busje naast me staan. Iedereen weet dat je diarree niet op kunt ruimen en dit waren maar een paar sliertjes, die zo weer wegregenen. Ik legde het uit. 'Ik loop er weer met mijn voeten doorheen,' zei de man. Daarna deed hij of hij tegen me aan wilde rijden. 'Wat ga je doen?' vroeg ik. 'Lekker over me heen rijden?' Ik bleef pontificaal lopen waar ik liep. Gelukkig moest hij al gauw naar rechts. 'Ik moet er weer doorheen lopen,' riep hij terwijl hij gas gaf.

8 mei

Muis

7 mei

Jade

6 mei

Vriendjes

5 mei

De wereld

4 mei

Herdenken

Niet alleen mensen, ook andere dieren - van paarden, honden en duiven tot gloeiwormen - hebben moeten vechten in de oorlog. In Londen staat een monument ter nagedachtenis aan hen, zie hier.

4 mei

Halte

'Een rebound? Kent u die term, mam?' De man die tegenover me staat in de tram - blond, bruin, loafers - wipt van zijn ene op zijn andere voet. Zijn moeder reageert niet. 'Dat is als je uit een vervelende breuk komt en dan een relatie neemt om bij te komen. Voor je weer een andere relatie neemt. Nou, daar doe ik dus niet aan. Dat doen wij niet, hè.' De man draagt een sweater met het logo van de UvA. Hij vertelt iets over een type BMW, dat hij een boodschappenwagentje met een linnen dak noemt. De moeder kijkt in de verte, haar gezicht blijft onbewogen. Mijn vader zit naast haar, bij het raam. Ik vraag me af of de man alleen zo tegen zijn moeder praat, om haar te laten weten dat hij echt nog gewoon een kakker is, en tegen zijn vrienden al normaal is gaan praten. Ik denk het niet. Mijn vader en ik moeten er bij de volgende halte uit. De man heeft het door. 'Die meneer moet eruit mam. U moet even opstaan.' De vrouw kijkt een beetje verschrikt, komt moeizaam overeind. Haar gezicht is bruin van crème. Bij de taxistandplaats buiten slapen chauffeurs achter hun stuur, een hele rij. We maken er geen foto van.

3 mei

Herkennen

Een gezicht licht op in een zee van gezichten, valt in stukken uit elkaar (je ogen, je mond), weer in elkaar als het dichterbij komt. Ik heb je nooit goed als geheel kunnen zien. Je beweegt meer of geeft meer licht, meer donker, meer weerstand. Het is nu zaak je arm te pakken en gedag te zeggen, het feest te verlaten, en op te gaan in de stad die zich steen houdt.

2 mei

Lekker zwaaien met je afgehakte handje

2 mei

Blik

'Moet je die blik zien,' zegt een van de vrouwen in het park. 'Hij is echt verliefd op je,' zegt de vrouw naast haar. Olli staat bij me en kijkt naar me op. Hij is een beetje jaloers omdat ik met Kai sta te knuffelen. Kai is een galgo, een ontzettende lieverd. Als zijn vrouwtje opeens dood gaat dan komt hij bij mij wonen, dat hebben we afgesproken. Ik vertel de vrouwen dat het gegroeid is met Olli, dat het lang duurde voor hij begreep dat we bij elkaar hoorden, en dat er nog steeds vooruitgang in zit. Olli laat zich ondertussen door de vrouwen aaien, maakt steeds even oogcontact met me. Dan gaat hij met Kai, Jessica en een onbekende bruine poedel (poedels zijn weer in de mode) naar het houten podium achterop het veld. Ik praat nog wat met de vrouwen en dan volg ik hem. We lopen samen over het bruggetje naar de zwemvijver, buigen daarvoor linksaf, zoals we altijd doen, en gaan bij de RAI het park uit. Voor de stenen leeuwen zit een konijn. Als we dichterbij komen rent hij of zij weg, onder de poort door het stadsstrand op.

2 mei

Lieve ondertandjes

1 mei

Een groot brok tederheid

Onderweg naar het park kwamen Olli en ik langs een reclameposter van Milka. Er stond een soort koek op met chocolade en een donkere vulling, en daaronder stond de tekst 'een groot brok tederheid'. Ten eerste klinkt dat vies. Het woord 'brok' doet denken aan diervoeding (op zich niet vies, wel raar in combinatie met chocolade), maar ook aan kots. Het woord 'brij' zou ik bijvoorbeeld ook niet snel in een reclame gebruiken (een grote brij tederheid). Ten tweede passen de woorden 'brok' en 'tederheid' niet goed bij elkaar. Ik stel me daarbij hooguit een overenthousiaste labrador voor ('hij is een brok tederheid') die door een asiel aan de mens gebracht moet worden. Tederheid is fijntjes, zachte aanrakingen, vogels en veren, attenties, lievigheid. Geen brok. En ook geen chocola, hoewel je best wat dichterlijke vrijheid hebt als reclameschrijver. Een brok is lomp, onvoorzichtig, onbehouwen (vandaar die labrador). Een brok kan wel vrolijk en vriendelijk zijn, gedegen misschien, maar niet teder. Een klomp is ook niet teder. Een korreltje misschien wel. Of een biscuitje. Een brokje tederheid lijkt al een vooruitgang. Maar zeg dan liever een beetje tederheid. Een beetje tederheid in de vorm van een brokje. Zo denkt Olli waarschijnlijk over zijn koekjes. En iedereen weet dat honden verstand hebben van eten en liefde.