dinsdag 30 november

Klaus Kinski

Iets voor Amsterdam Centraal kwam er een man dicht naast me staan. 'Klaus Kinski, Werner Herzog,' zei hij (met een Amerikaans accent) ritmisch in mijn oor, 'Klaus Kinski, Werner Herzog.' Eerst dacht ik dat hij misschien met iemand belde, maar hij zei het tegen mij. Ik deed net alsof ik het niet hoorde. Hij bleef het herhalen tot we elkaar in de menigte kwijtraakten.

maandag 29 november

Ijs en weder

Ik las in de krant een stuk over kunstenaars die poolijs uit de laatste ijstijd te koop aanboden, tegen klimaatverandering, en toen liep ik naar de keuken waar de soep in de pan ook nog een blok ijs was, maar aan het smelten, en het was inderdaad gaan sneeuwen, maar pas nadat ik het boek inleverde – het was dus andersom, de sneeuw luidde niet het einde van het schrijven in, maar het einde van het schrijven de sneeuw.
En zo eindigde alles, en zo begon alles weer opnieuw.

zondag 28 november

Ik heb het poesje niet meer gezien

zaterdag 27 november

Mogelijke beginzinnen

Er dwarrelen ragfijne sneeuwvlokjes voor mijn raam langs.
Hoe langer iemand dood is, hoe doder en hoe minder dood diegene wordt.
De hond wil ook haar schoen wel zetten maar ze heeft geen schoen.
Woorden, nog geen sneeuw. (Of: Woorden, woorden, woorden.)
Dieren zijn personen en geen dingen.
Ik haat de breeduitheid van sommige mannen.
De buurjongen die altijd koffie met me wilde drinken en die me van de zomer een patrijs wilde geven heeft een andere vriendin gevonden in de flat, ze woont op de eerste verdieping en ik dacht dat ze al een vriend had.
Buurvrouw Ineke heeft haar boodschappen al binnen.
Het is overal donker.

(Misschien worden ze ooit vervolgd.)

En een eindzin:

Ik bewoog, en alles stond stil; ik stond stil, en alles bewoog.

vrijdag 26 november

Kamerplant

Aanstaande zondag speel ik 's middags in een huiskamer in Rotterdam, via Live in your Livingroom, en verder ben ik de komende tijd te huur voor een muzikale omlijsting van al uw kerst- en nieuwjaarsborrels (ieder gewenst repertoire, ook verkleed als kamerplant). En ik schrijf Sinterklaasgedichten in opdracht (0,50 cent per regel).

donderdag 25 november

Sneeuw

Ze zeggen dat het gaat sneeuwen.
De lucht is wit, het huis is wit. De dagen zijn wit, ze lijken op elkaar. Misschien is het een dag, die steeds opnieuw begint, tot het gaat sneeuwen.

woensdag 24 november

In de bus

'Ik ken jou,' zei de vrouw die tegenover me kwam zitten tegen de hond, 'ik heb je wel eens eerder gezien.'
'Ik ken u ook,' zei ik. Ze had me de vorige keer gevraagd hoe de hond heette omdat ze dierennamen spaart.
'Ja, ouwe dibbes.' De hond ging naast haar zitten en leunde tegen haar benen. 'Ah, kijk nou.' Ik keek.
'Heeft hij zijn ogen dicht? Zij bedoel ik, het is een zij hè.' De vrouw richtte zich tot mij.
'Ze heeft nog een oog open.'
'Poezen doen dat ook, dat slapen, of eigenlijk sluimeren, ze doen het de hele dag door, en soms lijkt het alsof ze slapen, maar dan doen ze net alsof.'
'Ik was de poes laatst kwijt, en toen ik heel lang gezocht had zag ik een bult op de bank, hij was onder het dekentje gaan liggen.'
'Ik was Siepel ook een keer kwijt, dus ik was helemaal in paniek, en ik belde mijn man, wat moet ik nou doen, vroeg ik hem. Dus hij zegt: 'zoek dat kooitje,' zo'n nepkooitje, met een vogelgeluid. En ja hoor, daar kwam 'ie, op dat geluid af. Wat bleek nou, hij was in een doos gaan zitten.'
'Ja, ze houden van dozen.'
De hond legde haar kin op de knie van de vrouw. De vrouw aaide haar. Haar tas stond op de stoel naast haar. Op de tas stond een foto van een kitten. 'Alle kinderen komen op die tas af,' zei ze. 'Net ook weer, kwam er weer zo'n klein meisje. Op die tas af.'
Ik knikte. De hond deed haar ogen dicht.

dinsdag 23 november

Een vrouw verdween

dinsdag 23 november

Ondertussen in de trein

maandag 22 november

Op weg naar huis

zondag 21 november

De boom

zondag 21 november

Daarheen - de voorstelling

klik op de foto voor meer foto's van de voorstelling

zaterdag 20 november

Daarheen

klik op de hoed voor meer foto's van de installatie (dat groene ding is de hoed)

vrijdag 19 november

donderdag 18 november

Heer/mevrouw

Ik heb tegenwoordig bijna dagelijks contact met Ziggo, omdat de klantenservice mijn vragen stelselmatig niet begrijpt, en nu ben ik ergens achter gekomen. Op het klachtenformulier kun je Dhr. of Mevr. aanvinken. Als ik Dhr. aanvink, krijg ik als aanhef: 'Geachte heer Meijer,' Als ik echter Mevr. aanvink, krijg ik een antwoord met de aanhef: 'Geachte heer/mevrouw Meijer,'.
Verder zijn Miriam en ik aan het opbouwen voor Daarheen (waarheen? hierheen), dus komt allen kijken, aanstaande zaterdag. Morgen zal ik foto's maken.

woensdag 17 november

Eten in het openbaar

Ik had jullie nog niet verteld dat ik de laatste tijd zo slordig eet, in de publieke ruimte. Dan zit ik bijvoorbeeld in de trein, en dan vallen er hele stukken brood met appelstroop in mijn kraag, en overal zit ook brood: tussen mijn tanden, op mijn kin, in mijn haar. Op het laatst stop ik dan maar een zo groot mogelijk stuk in mijn mond, waar ik amper op kan kauwen, zodat het achter de rug is, maar dan moet ik op dat stuk kauwen, en dat gaat lastig. Soms verslik ik me dan ook, maar ik hoest maar niet, anders zit iedereen er onder.

dinsdag 16 november

Gentlepeople

'Ladies en gentlepeople,' riep de conducteur om, twee keer.
Aan de andere kant van het raam lagen de geiten voor hun hok te zonnebaden.

maandag 15 november

Diervriendelijk vlees

Het probleem is niet dat de Dierenbescherming posters heeft opgehangen waarin 'diervriendelijk vlees' wordt aangeprezen - mensen kunnen daarover denken dat het op zijn zachtst gezegd vreemd is, diervriendelijk vlees (of zuivel, of eieren), zelfs dat 'vlees' diervriendelijk uitsluit.
Het probleem is dat de Dierenbescherming gezien wordt als een organisatie die opkomt voor de belangen van dieren, en dat als de Dierenbescherming (dieren-bescherming) zoiets schrijft (anders dan bijvoorbeeld een supermarkt) mensen geneigd zullen zijn te denken 'oh, diervriendelijk vlees, dat is goed voor de dieren'. (Een ander probleem is dat het met de diervriendelijkheid van het sterrensysteem wel meevalt, maar dat is niet waar ik hier op in wil gaan.) De Dierenbescherming definieert zo het kader waarin mensen over dieren/vlees denken (wat ze zien als hun verantwoordelijkheid, welke handelingen goed zijn en welke slecht, enz).

zondag 14 november

Ik bakte per ongeluk prehistorisch brood

zaterdag 13 november

Hee schatje (demo)

vrijdag 12 november

De konijntjes waren ook een bron van plezier voor Jean-Jacques

Schets voor de tekening bij de Humanistische Canon, gebaseerd op dit citaat.

donderdag 11 november

Er is niks aan de hand

Het kacheltje brandt, de blaadjes vallen, de kat heeft een nieuwe plek, op tafel, naast mijn computer, het eten staat op, ik ben aan het werk, ik heb een boek om te lezen - er is niks aan de hand, zeg ik tegen mezelf, er is niks aan de hand.

woensdag 10 november

De geitjes

Ik liep de afgelopen week achter de feiten aan als waren de feiten geitjes die ik moest hoeden. Het was een bewerkelijke klus; de geitjes waren vlug en beweeglijk, en ze leken zich weinig van me aan te trekken, en weinig van de gevaren van de hedendaagse samenleving. Ik ging zo op in het hoeden dat ik zelf steeds minder bestond, dat ik langzaam vervaagde.
Gelukkig worden ook geitjes moe. Ze liggen nu te slapen, op de bank, tegen elkaar aan, hun hoefjes onder hun lichaam. Ik kijk naar ze met een kopje koffie in mijn hand, doe zacht om ze niet te verstoren.

dinsdag 9 november

De hoefsmid

Wij hadden vroeger een hoefsmid die de paarden sloeg. Met wij bedoel ik de manege waar ik als klein kind (van mijn vierde tot mijn elfde) paard reed. De hoefsmid kwam een paar keer per jaar, en de paarden waren bang voor hem - hij sloeg echt hard, ook juist als paarden uit angst niet luisterden. Het enige dat ik kon doen was er zo dicht mogelijk bij blijven, er zoveel mogelijk tussen gaan staan. Ik zei er natuurlijk wat van (je mag geen paarden slaan), maar daar luisterde de hoefsmid niet naar (ik zei het ook tegen J, de baas van die manege, ik weet niet waarom ze deze hoefsmid liet komen, maar een zekere mate van geweld tegen paarden wordt normaal gevonden). Ik voelde me altijd vreselijk schuldig naar de paarden, omdat ik ze niet kon behoeden, en omdat ik ze vasthield terwijl ze bekapt werden (terwijl de hoefsmid ze met zijn gereedschap sloeg). Niet dat de paarden me dat ooit kwalijk namen. Ik weet niet of dat was omdat ik ze niet sloeg, of omdat paarden niet zo zijn.
Over dat ik gedeeltelijk opgevoed ben door paarden schrijf ik een andere keer. Paarden zijn goede opvoeders.

maandag 8 november

Helverlichte sportvelden

Ik fietste langs helverlichte sportvelden. Helverlichte sportvelden zijn het meest macabere wat er is. De meeste mensen die er sporten zijn al dood, maar niemand heeft het ze verteld.

zondag 7 november

Dat het donker dit jaar donkerder is dan andere jaren.

zaterdag 6 november

Het monster

Het weblog lijkt een zelfstandige entiteit geworden te zijn, een monster. Ik weet de laatste tijd niet goed wat ik moet schrijven - iets over de houten stok, of over de grote belangstelling voor de oorlog en wat dat zegt over de staat van het land, over het karakter van V van der G (en mijn karakter, met name mbt morele onbuigzaamheid, en Kant), sardientjes, het weblog zelf, dat eigenlijk fictie is, het verband tussen fictie en autobiografie, over hoe het weblog mij vormt, over macht, over kunst en de elite en het volk, over beeldvorming - en het weblog lacht me uit, heb ik het gevoel, ik schrijf van alles maar weinig lijkt geschikt. Ik denk niet dat het helpt me te beraden, de enige manier is waarschijnlijk er doorheen te schrijven.

vrijdag 5 november

De patrijs

Ik zag vanochtend een steenpatrijs die probeerde de flat binnen te komen. Z/hij rende zenuwachtig voor de raampjes van de berging heen en weer. Het dier was totaal niet bang voor de hond.
De vogel kan zichzelf jammer genoeg niet redden, dus ik heb de dierenambulance gebeld, anders had ik haar/hem op een akker uitgezet.

donderdag 4 november

De hond draaide haar gezicht naar me toe, en het was alsof mijn moeder me door haar ogen aankeek.

donderdag 4 november

Het hondje met de wapperende oortjes

Hier en hier.

woensdag 3 november

Daarheen

klik op het plaatje voor meer informatie en om te reserveren - de flyer is getekend door Miriam

dinsdag 2 november

Leyweg

Van vier november tot twintig december is in Cultuuranker Escamp te Den Haag een expositie te zien van zwart-witfoto's die ik de afgelopen jaren in en om winkelcentrum Leyweg gemaakt heb.
Meer informatie kun je hier vinden. Wie het leuk vindt om rondgeleid te worden, kan me mailen voor een afspraak.

maandag 1 november

Schoot

De kat die op schoot zitten bedacht heeft, verdient een pluim.