30 november
Ook dit is de wereld:
Ik zal blij zijn als we elkaar weer in het wild kunnen ontmoeten en als ik weer eens met de trein ver weg kan. Maar wat is het een geluk om te leven in een tijd waarin ik met goede vrienden en collega's uit Canada en Engeland via zoom kan overleggen, dat we elkaar kunnen zien en horen en grapjes kunnen maken en heel hard samen kunnen nadenken, zomaar op een maandagmiddag, terwijl het hier steeds harder gaat regenen en langzaam donker wordt, bij mijn Engelse collega ook, terwijl het in Kingston wel hard regent maar de dag zich nog eens rustig uitrekt, het is ten slotte pas ochtend.
29 november
Soms is het einde van de wereld heel dichtbij
28 november
De hele uitgestrektheid
Ik lees Der Tod des Dichters, waarin Rilke schrijft dat de dichter de diepten, de velden, het water in zijn gezicht droeg. Zijn gezicht was de hele uitgestrektheid die hem nu, nu hij dood is, omarmt. De wereld en het van haar weten is teruggegeven aan het lusteloze jaar; dood geeft hij de wereld terug aan zichzelf. En zo is het: we dragen de wereld steeds mee in ons gezicht, in onze uitdrukking van wat we zijn en daarmee draagt de wereld ons ook. Een tijdje, en dan geven we het weer terug.
27 november
Worried
26 november
Schreeuwen
Een kleinkind wijst naar de drie meeuwen die boven de daken achter elkaar aan vliegen en zegt iets wat ik niet versta. 'Nee,' zegt de oma. 'Die praten niet maar schreeuwen.'
25 november
Tegen de menstruatiearmoede
Op de website van de NOS las ik dat Schotland als eerste land menstruatieproducten gratis verkrijgbaar maakt. Dat is belangrijk omdat arme mensen daar soms geen geld voor hebben en dan niet naar school of naar hun werk kunnen gaan (het schijnt om ongeveer 10% van de menstruerende mensen te gaan, ook hier). Hopelijk volgt Nederland snel.
24 november
Met een groen hoedje op
Vandaag gaat de column in Trouw over de jacht. Lees hem hier.
23 november
Essay over essay
Het internet is ook een schatkamer. Zo las ik op aanraden van Y. laatst dit essay van Adorno over het essay dat me iets liet zien over wat ik aan het doen ben. Hier.
22 november
21 november
IJzer
Ik droom al een aantal nachten over een mechanische hindernisbaan. Hij is helemaal van ijzer. Eerst moet je over losse bewegende stukken stappen (niet misstappen want dan krijg je als je de bodem raakt een elektrische schok), dan een soort mond in die bestaat uit twee rolstrappen die tegen elkaar in bewegen, maar zo ver kom ik al nooit. Ik stap naast die bewegende stukken, maar omdat ik schoenen draag voel ik de elektrische schokken niet. Vervolgens kom ik bovenop die mond terecht en dan kan ik niet verder. Vannacht maar eens kijken hoe het anders kan. Ik moet sneller zijn in het begin, springen voor er ruimte lijkt.
20 november
Weegbree
Ik ben onder de indruk van alle planten in mijn tuin, dat wil ik vooropstellen: de bomen die gekapt waren toen ik hier in februari kwam wonen en me ondertussen boven het hoofd groeien, het gras dat de hele zomer zo prachtig bloeide, de onbekende struik die nu ineens bloeit, mijn oude vlinderstruik die jaren in het rottige tuintje in Amsterdam overleefde en zich nu ontspant en doorgroeit, de citroenmelisse die een eigen hoek claimt, zelfs de paardenbloemen die de boel aan het begin van de lente zo opvrolijkten met hun gele gezichten. Maar de weegbree verdient een lintje voor de beste gedaanteverwisseling: van groene bladerachtige lage plant naar verzameling ranke roestbruine stengels met een bloemachtige uitstraling. Je zal maar zo veranderen, en dan straks weer terug.
19 november
Evenwicht
Vorige week bezocht ik het atelier van Nuray Atas, een kunstenaar die ik al lang ken omdat ze bevriend is met mijn ouders, in een oud schoolgebouw in Hoorn. Het was rustig in de hoge ruimte, in de lucht hing de concentratie van het schilderen. Ze gaat er elke dag heen om te werken, schildert een beetje zoals ik schrijf: zonder precies te weten waar je uitkomt, net zolang tot het in evenwicht is. Ik heb nu dit werk (het laatste) aan mijn muur hangen. Nuray heeft ook een mooie website, die kun je hier bekijken.
18 november
Luisteren naar de zee
Voor de Ambassade van de Noordzee schreef ik een stuk over de Noordzee dat je deze week in de Groene Amsterdammer kunt lezen, of online hier.
17 november
Vandaag is Olli zeven jaar in Nederland
Dus na de tukjes is het tijd voor een vegaburger.
16 november
In de mand
15 november
Vreugde
Op steeds meer plekken in het dorp krijgt Boeddha gezelschap van de kerstman, of tenminste een glazen vaas met kerstballen en slingers.
15 november
De kauwen hebben zich strategisch opgesteld
14 november
Zaterdagochtend, motregen
Over het dijkje liepen een man en een zwarte kat, ik wist niet of ze daar samen liepen of toevallig hetzelfde moment uitgekozen hadden om te gaan wandelen. Ze leken allebei in gedachten verzonken, net als Doris en ik.
13 november
Begrijpen
1. Toen mijn zusje hoogzwanger was groette Olli niet alleen haar maar ook het kind in haar buik, door die even aan te tikken met zijn neus.
2. Doris en ik lopen langs een wei met paarden. Een van de paarden rolt. Doris is bang voor paarden. ‘Kijk, dat paard rolt,’ zeg ik. Rollen kent ze van de hondenschool, ze kan het op commando, en ze is ineens minder bang.
3. Doris blaft bij de deur, dat doet ze als ik wil dat ik die opendoe zodat ze bij haar water kan, dus ik sta op en ze gaat snel op mijn plek op de bank liggen.
4. Olli slaapt, Doris ruikt aan zijn neus. Hij wordt wakker, vroeger viel hij dan uit – de straathondenpaniek – maar nu kwispelt hij even.
5. Doris en ik komen een labradoodle tegen. Hij heet Charlie, net als een vriendin van Doris die ook labradoodle is. Ik groet de hond met zijn naam, Doris kijkt me aan, verbijsterd over zoveel domheid. Dat ik niet zie dat dit Charlie niet is. Een paar weken later ontmoeten we een andere hond die ook Charlie heet maar niet op Charlie lijkt. Als ik die hond bij naam noem reageert Doris niet, heeft ze niet het gevoel dat ik een fout maak.
12 november
Ergens daar zal het zijn
11 november
Naakt
De Engelse filosoof Mary Wollstonecraft is onder filosofen bekend maar daarbuiten niet zo. Dat geldt voor de meeste vrouwen in de filosofische traditie, die zijn over het algemeen nogal ondergesneeuwd. Nu krijgt Wollstonecraft eindelijk een standbeeld. Dat is goed nieuws, ware het niet dat het van een naakte vrouw is. Het moet 'everywoman' uitbeelden, maar is natuurlijk eigenlijk een herhaling van alle beelden die vrouwen als naakten afbeelden en mannen als veldheer / denker / serieuze figuur / aangeklede persoon / naakt / enz. Hier kun je wat foto's zien.
10 november
Het rekenleven
Vandaag is het weer tijd voor Trouw, ditmaal gaat de column over hoe het denken in geld zich in onze psyche nestelt (en over Kajillionaire).
9 november
Goede gewoontes
Deze maand staat er een interview met mij in Vrij Nederland over gewoontes, met daarin o.a. de kikkerronde die Doris en ik elke ochtend maken, Aristoteles en onze collectieve slechte gewoontes. Ik heb geen link maar je kunt altijd naar de kiosk als je het wil lezen.
8 november
Mannetje
Een van de mannetjes die altijd door mijn buurtje in Amsterdam liepen loopt ook hier door de buurt, ik zag hem net nog. Zwaaien zou een beetje te zijn, hij zou me ook niet herkennen, maar het stelt me wel gerust.
7 november
Een dag
Meestal begint het met mussen. Die hebben het hele jaar de heg voor het huis links laten liggen terwijl ze dezelfde heg van de huisarts verderop te gek vonden, maar nu komen ze, ik weet ook niet waarom. Achter het huis verschijnen dan de eerste koolmezen. In de boom aan de overkant van de straat maken de spreeuwen kermisgeluiden. Als de zon goed op is vliegen de duiven in formatie langs, rondjes over de binnentuinen, elke dag ongeveer dezelfde uitvoering. Het midden van de dag is voor de enkelingen: drie eenden, een kokmeeuw, een buizerd. Soms onderneemt een clubje halsbandparkieten uit Noord de reis naar hier. In de laatste lichte uren zag ik niet lang geleden nog zwaluwen. De spreeuwen zetten dan ook hun beste beentje voor. En dan zijn er de ganzen, die doorvliegen in het donker, die de avond hoeden en onze slaap.
6 november
In het nieuwe huis
5 november
En in de verte werden wolken bomen
5 november
Goed nieuws
Het NWO heeft mijn Veni-aanvraag gehonoreerd waardoor ik 4 jaar onderzoek kan doen naar deliberatie & uitsluiting rondom het eten van niet-menselijke dieren aan de Universiteit van Amsterdam. Je kunt hier meer lezen.
4 november
Kajillionaire
Toen het net nog kon zag ik Miranda July’s nieuwe film Kajillionaire. Hij gaat over een gezin van zwendelaars, twee ouders en een kind, en de mogelijkheid te ontsnappen aan je achtergrond. Net als bij Me and you and everyone we know en The future (en trouwens ook July’s boeken) viel hij me in eerste instantie tegen. Dat is niet erg, ik hou van haar werk als geheel en zie het meer als een boot waar je af en toe in kunt stappen om weer een stukje mee te varen. (Zo vallen de boeken van Jeanette Winterson me ook eigenlijk al een jaar of tien tegen maar dat weerhoudt me er niet van ze te blijven lezen.) En er zaten genoeg mooie beelden in en uitvergrotingen van kleine stukjes vreemdheid in het dagelijks leven en commentaar op een masculien filmwereldbeeld. Maar ik merk dat ik er veel aan denk, aan de film, het gezwendel is goed gevonden, het berekenende van de ouders en dat je daar soms ineens door iemand uitgetild kunt worden, dat er altijd ook iets beters mogelijk is. Ik zou hem eigenlijk nog wel een keer willen zien.
3 november
In het oude huis
2 november
Rijbewijs
Op de website van de NOS las ik over een man die zestig jaar zonder rijbewijs had gereden. Ik denk dat het mijn favoriete categorie nieuwsberichten is, mensen die decennia zonder rijbewijs rijden. Het is ook mooi dat ze het blijkbaar meteen toegeven.
1 november
Jaag je ploeg
Op 13 november leid ik een digitale leesclub bij De Wintertuin over Jaag je ploeg over de botten van de doden van Olga Tokarczuk. Het is gratis, je kunt je hier aanmelden. We lezen een fragment maar je zou wel gek zijn als je niet het hele boek leest.
