31 oktober
Portrait of us as old chairs in an old train
30 oktober
VPRO Boeken
Vanochtend was ik te gast bij VPRO Boeken om te praten over Het vogelhuis. Je kunt de uitzending hier terugkijken.
29 oktober
Onderweg naar huis na de eerste schooldag
28 oktober
Hondentijd
Honden kunnen ruiken hoe laat het is. Geuren veranderen door de dag heen en dienen zo als klok. Meer hier.
27 oktober
De graafwerkzaamheden verliepen voorspoedig
26 oktober
Verschijnen
Om iemand te kunnen zien, moet je goed naar diegene kijken. Dat betekent er de tijd voor nemen, en jezelf even opzij kunnen zetten. Simone Weil schrijft over aandacht als kern van de menselijke activiteit. Aandachtig zijn kan zoals zij het omschrijft opgevat worden als een moreel appel: aandacht hebben voor anderen betekent het opzij zetten van het eigen ego, vooroordelen en andere voorgevormde gedachten en ideeën. Op die manier kunnen we anderen zien, en daarna misschien (leren) begrijpen. Aandacht voor iemand hebben betekent niet meteen proberen diegene te begrijpen of in een mal te duwen, want dan zou je weer uitgaan van je eigen kader, maar zoals Weil zegt: naar diegene te kijken tot het licht daagt.
25 oktober
Een mooie dag
24 oktober
Muizen voelen de pijn van anderen
Eerder was al bekend dat ze elkaar helpen en dat ze van elkaar houden, nu blijkt ook dat muizen de fysieke pijn van elkaar overnemen. Jaarlijks worden er in Nederland 300.000 muizen gebruikt als proefdieren en na afloop gedood.
23 oktober
And none of this, none of this is real
23 oktober
De vergadering
22 oktober
De V van
In Leusden gaf ik vandaag de keynote lezing op de Nederlands-Vlaamse Dag van de Filosofie, met de titel: Vogels, verhalen, vertalen, verzet. Over het leven van Len Howard, de rol van taal en verhalen in het samenleven, en anders naar dieren kijken. Mocht je de lezing willen lezen, stuur dan een mailtje, dan stuur ik hem toe.
Het uitzicht uit de zaal - inclusief zingende vogels.
21 oktober
Male privilege versus dog privilege
20 oktober
Geel
In de straat achter de mijne staat een boompje dat nu gele bladeren draagt. Het staat ergens halverwege de straat, bij het pleintje, en iedere keer als ik die straat inloop - minstens twee keer per dag op het korte rondje met de honden - word ik even getroost. Door het geel, dat zo diep is, door het daar staan, altijd maar, terwijl het vuilnis zich opstapelt en weer opgehaald wordt, de kinderen die naar school gaan en uit school komen, en iedereen die er verder langskomt, mensen en duiven en honden en weet ik veel wie nog meer. (Het is troost, en troost is niet iets wat ik vaak ervaar - wat de troost precies is weet ik niet - het is iets met blijven en veranderen, en waarschijnlijk iets met schoonheid, en misschien iets met verzoening - en het is voor nu, deze dagen en weken, en dat is al heel wat.)
19 oktober
My melancholic soul
18 oktober
Belangstelling
Na de lezing wilde een man met mij en het boek op de foto. 'Ik koop het niet hoor,' zei hij. 'Ik ben geen lezer. Altijd als ik lees, val ik in slaap.'
17 oktober
De Klaprooslaan bevindt zich aan uw rechterhand
'O, dan zijn we er bijna,' zei ik tegen mijn iPhone, of de stem van de navigatie, of niemand in het bijzonder.
16 oktober
Ook was er bij die workshop een man die op zijn brillenglas blies alsof hij er een hap uit wilde nemen
15 oktober
Bij de workshop Responsibility, Freedom and Autonomy in a Non-Ideal World
15 oktober
Maar even
Ik liep tot de brug en draaide om, omdat ik in de spits niet over de brug wil hardlopen. Voor het botenhuis fladderde iets, iemand, een bruine vogel, een lijster. Zij of hij lag op de grond, ademde zwaar. Ik pakte mijn telefoon: deze vogel lag te sterven, dacht ik en zag ik, maar ik wist het niet zeker, misschien moest ik de dierenambulance bellen, de mensen binnen om een doosje vragen. Ik ging op mijn hurken naast de vogel zitten, die omklapte, fladderde, naar adem hapte. Ik kon het diertje niet helpen, er alleen bij zijn, getuige zijn. Ik zou er in ieder geval voor zorgen dat de kraaien weg bleven tot hij of zij dood was, en ik zou zorgen dat dit niet te lang zou duren. Het duurde niet lang. Misschien niet meer dan een minuut. Ik bleef nog even zitten, sprak tegen de dode vogel, deed mijn koptelefoon weer in mijn oren en liep langs de Amstel terug naar huis, drie bruggen over, in de motregen.
14 oktober
Recente publicaties
Voor de bundel Intervention or Protest? Acting for Nonhuman Animals schreef ik een hoofdstuk over de rol van dieren in activisme (Animal Activism and Interspecies Change). Meer informatie vind je hier. Er verschijnt ook een bundel over omgaan met andere dieren in het Antropoceen, Animal Ethics in the Age of Humans, waarvoor ik het hoofdstuk Interspecies Democracies schreef. Zie hier.
13 oktober
Dog Heart
Hier.
12 oktober
Frans
Mijn artikel Political Communication with Animals is in het Frans vertaald, en als zodanig hier te vinden.
11 oktober
Jinx
10 oktober
Onderweg
9 oktober
Overpeinzingen
8 oktober
Waiting
7 oktober
Vera's muis
6 oktober
Crying hat
5 oktober
Gisteren werd ik tijdens mijn kantoorwerkzaamheden bij de zwerfkattenclub geassisteerd door een paar kleine pluizige vriendjes
4 oktober
Dierendag
Help vandaag een dier, als je kan.
4 oktober
Literat-uur
Gisteren was ik te gast bij Amsterdam FM om een uur over Het vogelhuis te spreken. Je kunt het hier terugluisteren.
3 oktober
Herfsthond
2 oktober
De komende tijd
In oktober en november geef ik redelijk wat lezingen, in o.a. Groningen, Den Haag, Eindhoven, Leusden en Nijmegen - het is leuk als je komt, op deze pagina vind je de details. Vrijdag ga ik op het Read my world festival in Amsterdam in gesprek met Poolse dichter Julia Fiedorczuk over talen van dieren, ecokritisch denken en de rol van kunst en literatuur in daarin - ook daarvoor geldt: wees welkom, neem je vrienden mee.
1 oktober
Hee, hoi, kom eens mee, schiet eens op
Op 24 september schreef ik over een onderzoek waarin paarden symbolen worden aangeleerd. Gisteren las ik een ander interessant onderzoek over paarden, waarin onderzocht is hoe ze mensen naar een gewenste locatie - een emmer met voer - dirigeren. Ze doen dat door te kijken, net als honden, en hoofd- en halsbewegingen te maken. Als de mens in kwestie niet snel genoeg reageert, of niet reageert, geven ze hem of haar een tikje op de schouder en maken ze duidelijk dat aaien niet de gewenste reactie is: de mens moet mee. Lees hier meer.
