vrijdag 31 oktober

De maan

Het strand leek op de maan, met kraters en rimpels. De zee leek op zee.
Ik leek op een maanmannetje, net geland, met een groene jas en grote laarzen.
De hond at een krab.
Het licht was mooi. Wit, zacht. Het licht is mooi in de herfst. Ik kon het bijna vastpakken.
Ik wilde het vastpakken, in elkaar duwen, in mijn tas stoppen en mee naar huis nemen.
Thuis zou ik het in een fles doen, om de kamer te verlichten als het donker is.
Dat zou handig zijn. Want het is vroeg donker, en lang.

Heel eng object in Rotterdam

donderdag 30 oktober

De bruiloft

Oma zag er mooi uit in haar jurk van Mart Visser en Jelle droeg een pak waarvan hij een paar keer zei dat het om vijf uur teruggebracht moest worden. Dat was een grapje. Hij zei het ook over de jurk van oma. De ambtenaar van de burgelijke stand was een bekende, en ze deed het goed. Ze vertelde over de verloving van oma en Jelle in de oorlog en het feit dat ze elkaar na zestig jaar weer gevonden hadden. Er waren niet zoveel mensen maar de burgemeester kwam langs, met een bos bloemen en een verhaal van Gabriel García Márquez. Ze zijn waarschijnlijk het oudste bruidspaar dat ooit in Hoorn getrouwd is maar zeker wist de burgemeester het niet. Oma is 89 en Jelle wordt met Kerst 88. Toen we het daar over hadden maakte Jelle nog een grap over de kribbe.
Na afloop was er een soort receptie in Petit Restaurant Chez Dick. Wie Dick was, bleef onbekend want de man die rondliep met de hapjes heette Johan of Karel maar er stonden wel veel bekers. Waar ze mee gewonnen waren konden we niet zien omdat ze te hoog stonden. Misschien was het puur decoratie, net zoals de posters van Corneille en Swarovski.
Er waren ballonnen en kinderen die probeerden ze kapot te maken, mensen van vroeger en van de bowling en slingers met Just Married. Voor Jelle werd een moorkop geprakt en voor de andere mensen waren er ook gebakjes. Ik had een soort kruising tussen een tompoes en een moorkop met als verrassing bessen in het binnenste, wat mijn nichtje Romy verstond als erwten, en dat zou me ook niet verbaasd hebben. Zo'n soort dag was het.
Later werd Que sera sera nog gespeeld op de accordeon, en toen moest ik weg.
Ik denk dat oma heel lekker geslapen heeft vannacht.

woensdag 29 oktober

Het bruidspaar

Samen zijn ze 176.

dinsdag 28 oktober

In de kamer

Het licht in de woonkamer doet het niet. Waarschijnlijk moet het peertje vervangen worden. Ik heb er nog geen tijd voor gehad.
Ik ben een beetje in de war door het extra uur. Het is steeds nog maar zo vroeg, en het voelt zo laat.
In het winkelcentrum is het ook wintertijd. De kerstversiering hangt. Bij de vishandel maakten jongens sneeuwballen.
Ergens in de flat luistert iemand naar lelijke muziek.
Het is donker in de kamer, met alleen het leeslampje aan.

zondag 26 oktober

Zuurkool

Vanavond heb ik zuurkool gegeten.
Ook heb ik mijn arm gestoten, heel hard, tegen de pinnen die uit de muur steken achter mijn bed. Mijn gezicht werd helemaal wit.
Missen gaat in golven. Ik ben er goed in.
Vooral als de dingen gedaan zijn. Gelukkig zijn er altijd nieuwe dingen te doen.
En het regende de hele dag, de hele dag.

zaterdag 25 oktober

Wintertijd

Het schemert en het mist. Ik fiets vanuit de stad naar huis. In huizen en winkels en boven de straat brandt licht. Het is kouder dan het was. Mensen zijn onderweg, naar huis, of naar iemand, of naar de kroeg. In het koffiehuis staan mannen te praten. De televisie staat aan. Bij de bushalte staan mensen met tassen die gevuld zijn met nieuwe spullen. De stad zingt zacht, in autoradio's en mensenstemmen, trams en voetstappen en wegwaaiende plastic zakken.
In het park is het stil. De bomen bewegen en er vliegt een groep zwarte vogels over mijn hoofd. In de schemering kun je dingen zien die je normaal niet ziet, die er normaal niet zijn.
Het waait.
Ik luister.
Morgen is het wintertijd.
Ik moet een nieuwe jas.

vrijdag 24 oktober

Zwart-wit

De wereld in zwart-wit.
Ik droomde dat je me schreef, over twee belangrijke dingen. Ik ben vergeten wat ze waren. Ik heb het wel gelezen.
Gisteravond laat duwde een van de gasten met haar rugzak tegen de alarmbel in de lift. Een kwartier later kwam er nog steeds een stem uit de speaker die zei dat het erg druk was en dat we geduld moesten hebben. De hond en ik luisterden er naar op weg naar beneden, en even later op weg naar boven.
Ze was niet echt. Haar stem kwam van een bandje.
Vanochtend was ze er niet meer. Misschien is ze ergens anders. Misschien is ze vandaag niet nodig.
De gasten zijn ook weg. Het is stil.
Ik kijk naar een foto en vraag me af of ik degene die erop staat ken.
Misschien doet het er niet toe.
Misschien doet het er meer toe dan ik denk.
Ik weet het niet vandaag. Mijn hoofd is moe.

donderdag 23 oktober

Rijswijkseweg

dindsdag 21 oktober

De grenzen van de wereld

De hond ligt in bed, of misschien slaap ik in een hondenmand. Een grote hondenmand. Ik slaap tegenwoordig onder vier dekens met oordoppen in en ik krijg het niet warm. Ik doe de oordoppen altijd halverwege de nacht uit. Ik hou niet van oordoppen maar wel van stilte.
Het is harig maar dat vind ik niet erg.
Ik doe moeilijke dingen. Daarom slaap ik veel.
Ik ben geen hond. Dat niet.
Ik denk veel na over de grenzen van de wereld, en hoe die veranderen.
En ik voel me een salamander, bezig met een nieuwe staart.

maandag 20 oktober

Konijn

Borstkanker is in tegenwoordig. Daarom kun je bij de ondergoedwinkel zielige roze badstoffen konijnen zonder borsten en zonder ogen kopen. Vrouw in ondergoed + konijn = Playboy zou je denken, maar nee.
Ik vind het heel vreemd.

zondag 19 oktober

Ashok Pathak

Zaterdagmiddag speel ik samen met sitarspeler Ashok Pathak in de bibliotheek in Den Haag. We spelen een aantal liedjes van mij en een aantal delen van zijn stukken en volgens mij wordt het een bijzonder concert. Ashok heeft al aangegeven dat hij teksten in het Hindi gaat schrijven bij mijn liedjes, dus ik ben benieuwd. En voor wie zaterdag niet kan: donderdag hebben we een openbare repetitie in bibliotheek Segbroek.

zaterdag 18 oktober

Ondertussen in Duckstad

BV Veendam krijgt een nieuw stadion in de vorm van een banaan.

Spiegel

Het is heel gek om alleen naar je arm te kijken in de spiegel (zeker als je hem beweegt) of naar je hand die naar je zwaait. Zonder hoofd. Hoewel het ook gek is om een tijdje naar je hoofd te kijken, echt te kijken, dus niet of er een pukkel zit. Gek en een beetje eng.

vrijdag 17 oktober

Destiny

Destiny de cavia moet geopereerd worden omdat ze een steen in haar blaas heeft. De operatie kost best veel geld, meer geld dan ik nu zomaar kan missen en dus bedacht ik het volgende plan:
Voor dertig euro cover ik jouw favoriete liedje. Ik neem het thuis op en brand het op een cd en die stuur ik naar je toe. Je kunt natuurlijk ook twee of drie of vier liedjes bestellen, of een speciale uitvoering van een Eva liedje.
Voor honderd euro maak ik een liedje speciaal voor jou. Dat kan in overleg, als je daar duidelijke ideëen over hebt, en anders verzin ik zelf wat. Het wordt wederom thuis opgenomen en op cd gezet en opgestuurd. Voor de eigen liedjes geldt wel een limiet van een per persoon (je kunt natuurlijk wel een cover en een persoonlijk lied bestellen).
Voor tweehonderd euro schrijf ik een lied dat ik bij je thuis voor jou en je vrienden kom spelen.
Omdat de tijd dringt is het fijn als je snel reageert. Het emailadres van de actie is: evacover @ gmail . com (zonder spaties). Mede namens Destiny alvast bedankt!

donderdag 16 oktober

Koopavond

Het is koopavond, maar ik heb niks gekocht. Omdat ik geen geld heb om iets te kopen, en geen tijd, en zelfs al had ik geld en tijd dan nog zou ik niks kopen, dan zou ik liever een uurtje op de bank zitten met de hond, en nadenken over hoe het zo gekomen is, en hoe het verder moet.

woensdag 15 oktober

Logische analyse

Dinsdag kwamen de Zweden.
Woensdag kwamen de Amerikanen.
Woensdagmiddag rolde de hond in de poep en dacht ik na haar gewassen te hebben dat ik ook naar poep rook.
Volgende week komen de Amerikanen weer, met een Italiaan.
Het weekend daarna komen de Engelsen.
In de week daarna gaat oma trouwen. Daar belde ze over. Vandaag, woensdag.
Oktober, herfst, 2008.

dinsdag 14 oktober

Ijsselmeer

maandag 13 oktober

Duiven zijn brave dieren

Het duifje zat onder een struik naast de flat met zijn vleugels plat op de grond. Onder de struik komen ook vaak katten dus het is niet zo'n goede plek voor vogels met vleugels die niet goed werken. Het leek me een goed idee om de duif mee naar binnen te nemen. Dat wilde hij in eerste instantie niet. Wegvliegen lukte hem niet maar onder de struik fladderen wel en dus kroop ik ook onder de struik. Het paste net.
Na een tijdje heen en weer onder de struik gekropen en gefladderd te hebben kon ik mijn vestje over de duif heengooien en hem oppakken. Hij was buiten adem maar werd snel rustiger. Ik ook trouwens. Vogels zijn heel zacht. Veertjes zijn mooie dingen. Duiven zijn brave dieren.
De duif moest in een verhuisdoos in de gang op de dierenambulance wachten, die hem na een tijdje kwam halen. Er stond Gamma op de doos. De duif zat op mijn vestje.
De jongen van de dierenambulance was lang, met lange armen en grote handen en het duifje vond hem een beetje eng. Hij hijgde. De jongen bekeek hem goed en zei dat hij waarschijnlijk alleen moest aansterken, dat hij verzwakt was en dat hij honger had omdat er geen eten in zijn krop zat. De duif ging met hem mee in het bakje.
Nu is hij in het vogelasiel. Moge het hem goed gaan in zijn verdere duivenleven.

zondag 12 oktober

Op zondag

Op zondag woont er niemand in de flat. Is het stil.
Niemand die de vleugels hoort van de vogel die wegvliegt.
Niemand die de zon ziet door de mist achter het gebouw aan de overkant.
Niemand die uit het raam naar buiten kijkt.
Niemand die ziet dat het donker aan het worden is.
Niemand die je voetstappen hoorde op de trap.
Niemand die je zag.

zaterdag 11 oktober

In de tapijtwinkels werd gedicht

Ik speelde vandaag op een heel surrealistisch festival. Het festival was in een winkelstraat en de muzikanten speelden in en voor de winkels. Er stond een man met gitaar bij de visboer, er zat een man met gitaar voor een shoarmazaak en in de tapijtwinkels werd gedicht. Ook liepen er vrouwen rond in grote jurken waardoor de auto's er soms niet doorkonden. Zelf was ik in een muziekwinkel geplaatst die voornamelijk speakers, mengpanelen en keyboards verkocht en waarvan het personeel duidelijk nog niet eerder iets dergelijks mee had gemaakt. In het begin waren ze een beetje stug maar later werd het beter.
Het publiek was tamelijk gemêleerd en niet voortdurend even geïnteresseerd waardoor ik me bij vlagen een levende etalagepop voelde. Dat hielp trouwens wel mee om het surrealistisch gehalte van de middag te verhogen. Ook werd ik geïnterviewd voor het Buurtkrantje, en toen ik vroeg hoe het buurtkrantje heette, antwoordde de vrouw geïrriteerd: 'het Buurtkrantje. Je kunt hem vinden bij Mieke en Peter.'
Zo'n dag dus. En toen ik naar huis ging, viel er een dichter van zijn fiets.

Brie

Gisteren bood de alcoholistische dakloze buurtbewoner me vanaf zijn Social Sofa een hap aan van de brie die hij uit het papier aan het opeten was. Ik heb beleefd geweigerd maar vond het wel erg aardig.

vrijdag 10 oktober

Dat was de hond

Ik was in het park met de hond en ik werd gebeld over een optreden. Er viel een stilte in het gesprek en de hond blafte juist op dat moment hard tegen een andere hond. 'Wat zei je?' vroeg de jongen aan de andere kant van de telefoon. 'Dat was ik niet,' antwoordde ik, 'dat was de hond.' 'Oh,' zei hij, 'ik verstond het al niet.

donderdag 9 oktober

Links (in verband met drukte)

Een goede column van Aaf Brandt Corstius.
Mooie tekeningen op het weblog van Miriam Reeders.
Heel eng nieuws (dat vind ik echt).
Jeanette Winterson over desire.
En ondertussen in Duckstad: Bijstandsheld Bennie wint schoffelzaak.

Mes

Moe dus, en druk.
Gisteren wel gedoucht, en tanden gepoetst.
Ook afwas gedaan, en mes teruggevonden.

dinsdag 7 oktober

Moe

Of ik nooit eens moe word van mezelf?
Jazeker, regelmatig.

maandag 6 oktober

De schuur

zaterdag 4 oktober

Dierenliefde

Veel mensen zijn oprecht verontwaardigd als ze horen over gevallen van dierenmishandeling. Veel van die mensen eten wel vlees. Ik vraag me af hoe dat kan en waarom dat als volkomen normaal gezien wordt (ik ben tegen kindermishandeling, maar als je ze onder slechte condities in stallen houdt en na een kort leven vermoordt dan eet ik ze wel op).
Ik kom hier nog op terug.

vrijdag 3 oktober

Feest

Het is dit weekend feest in het winkelcentrum. Het is vaak feest in het winkelcentrum. Men neemt feest hier serieus. In de afgelopen maanden waren er vanwege feest lama's, ganzenhoeders met ganzen, Smurfen, een straaljager, dansende indianen en diverse enge verklede figuren met en zonder stelten. Vandaag zag ik naast de draaimolen een bus met Cliniclowns (ik weet niet of er ook zieken in zaten).
Ik heb niks tegen surrealisme in de openbare ruimte, integendeel, ik ben er wel een voorstander van, maar het gaat hier vaak wel heel ver. Er moet iemand in de winkeliersvereniging zitten met een zeer bizar gevoel voor leuk en gezellig, en niemand die hem of haar afremt.
Wonderlijk. Wonderlijk en een beetje eng.

donderdag 2 oktober

Steen/Neon

Van vroeger, nu hier te beluisteren.

woensdag 1 oktober

Hamsterdam

Het volgende station is Hamsterdam Centraal Station, zei de conducteur. Hij bedoelde Amsterdam Centraal Station. Maar Hamsterdam is eigenlijk veel beter.