zaterdag 31 oktober

Ik droom hier inderdaad al mijn hele leven van, het is alles wat ik wil

vrijdag 30 oktober

Alles goed

Ik word een beetje moe van de buren die vierhonderd keer per dag ‘alles goed buurvrouw’ tegen me zeggen. ‘Nee,’ antwoord ik dan, meestal met een glimlach, om het te verzachten (in mij is een gat zo diep dat wanneer je er een muntje of een schoen in gooit je nooit zal horen dat het de bodem raakt omdat het geluid niet zover terug reist) (de bio-industrie) (de vrouwen in Juarez) (ik dacht dat het goed was, blijkbaar, te vertrouwen) (enzovoort, enzovoort).
Alles is niet goed.
Alles is gewoon teveel.

donderdag 29 oktober

Ezeltje

woensdag 28 oktober

Over onvoorwaardelijkheid

Mooi stukje over dieren / liefde van Karin Spaink.

dinsdag 27 oktober

Duif

maandag 26 oktober

En nog een liedje (een liefdesliedje)

Met veel ruis, en te laat. Hier.

Een houten stok en andere verhalen

Voor wie hier lang niet op bezoek geweest is: ik schrijf ook stukjes voor dit weblog, en daarnaast zijn er gratis kaarten te winnen.

zondag 25 oktober

Klein liedje

Op een verkouden piano (opgenomen in januari 2009). Hier.

zaterdag 24 oktober

Graf

Bij de begrafenis waren twee konijnen en een roodborstje aanwezig.

vrijdag 23 oktober

Insect

Dat ik zoveel armen heb, en zoveel benen, en zoveel handen, en zoveel ogen, en dat ik toch zo weinig kan zien, zo weinig vast kan houden.

donderdag 22 oktober

Bewegende ruimte

Het is avond, vier voor half negen, en ik zit op een houten stoel in de bewegende ruimte in het Scheltema. De ruimte beweegt niet echt, of misschien een beetje (of heel langzaam) - niet genoeg om de beweging te kunnen voelen. In het gebouw vindt deze week een congres plaats, en de mensen van het congres zijn nu aan het eten, twee verdiepingen lager. Ze praten hard. Het ruikt naar eten, en het is warm, maar dat vind ik wel fijn. Op deze verdieping ben ik de enige.
Buiten is het mooi en donker. Mensen fietsen langs de gracht, er schijnt geel licht op zwarte bomen zonder bladeren, en op zwarte bomen met gele bladeren, en de hele wereld wordt weerspiegeld in het water. Ik ben aan het werk. Ik kan tegelijkertijd missen en iets anders doen (duizend andere dingen), maar al die dingen worden gekleurd door het missen, dus misschien ben ik alleen maar aan het missen (soms heeft het deze vorm, en soms die). Mijn voet slaapt. Ooit woonden hier duiven, ze sliepen op de balken onder het plafond.

woensdag 21 oktober

Dood diertje Destiny

dinsdag 20 oktober

Sperma

Ik wil ook een spermabank inrichten met uitsluitend mijn sperma.

maandag 19 oktober

Sale

Bij Hunkemöller zijn de rompen in de uitverkoop.
Gelukkig heeft Kathleen Hanna een weblog.

zondag 18 oktober

Morgen wordt het leuk

Vanaf morgen gaan Miriam Reeders en ik aan het werk in het Scheltema Complex in Leiden. We bouwen daar een installatie, en we maken in de installatie een voorstelling. Alsof dat nog niet leuk genoeg is, houden we ook een weblog bij. Daar zal niet alleen onze voortgang te volgen zijn, tevens zullen er mogelijkheden zijn om kaartjes te winnen, brieven te sturen, opdrachten uit te voeren en nog veel meer.

Storingen

Als ik me ontheemd en/of teleurgesteld voel, kijk ik graag op de website van de NS. Ik kijk dan of er nog storingen zijn. Zinnen als 'Oorzaak: De beperkingen tussen Amsterdam RAI en Duivendrecht als gevolg van een defecte bovenleiding zijn voorbij. Verwachting: Houdt u nog rekening met een langere reistijd.' stellen me gerust.

zaterdag 17 oktober

Ooit was ik een porseleinen beeldje en woonde ik met mijn vrienden in een kelder

Het was er nat en koud en we hadden weinig geld maar toch was het een onbezorgde tijd.

vrijdag 16 oktober

Bedstee

Het liefste zou ik in een trein wonen (wel in een coupé voor mezelf), maar als dat niet kan, wil ik ook wel op het Centraal Station in Amsterdam wonen, in een klein huisje met een bedstee en een raam dat uitkijkt op de stationshal.

donderdag 15 oktober

Neusje

Het was koud, gisteravond. Langs de struiken voor de flat liep een oudere mevrouw. Ze droeg een glad wit jack en zei 'pspssspspssspspsssspsssss'. 'Neusje,' riep ze daarna. 'Neusje, kom maar.' Neusje kwam niet. De mevrouw liep verder, de hoek om, naar het veldje achter de kerk.
In de lucht hingen sterren die allang weg waren. In Dance Studio Natya werd gedanst. Ergens in de flat zette iemand de televisie aan.

Popdebat

Vanavond neem ik deel aan het Haags Popdebat. Ik ben benieuwd.

woensdag 14 oktober

Verbod vermindert aantal abortussen niet

Iedereen weet dit toch al? Hoeveel rapporten moeten hier nog over geschreven worden?

Duckstad

Gisteravond speelde ik kortstondig met de gedachte religieus te worden. Er zijn echter redelijk wat obstakels. Zo geloof ik, onder andere, niet in een god (in geen enkele, en ook niet in een ander soort hogere macht), heb ik een hekel aan religie (ik vind religie zoals Anna Enquist 'vies, infantiel en regressief', en ook gewelddadig) en zou ik het een zwaktebod vinden - mijn eer te na. Met name dat laatste is problematisch. Geloven in iets waar ik niet in geloof is misschien net zoiets als niet meer geloven in waar ik in geloof, en misschien kan ik beide tegelijkertijd leren (hoewel of ik dat wil de vraag is, en hoewel ik slecht ben in zelfbedrog). Maar ik neem liever mijn verantwoordelijkheid, en dus ploeter ik voort.
Bestond Duckstad maar. Dan ging ik lekker bij Donald op bezoek.

dinsdag 13 oktober

Duits

Toen ik eindelijk in slaap viel, droomde ik dat het goed was (zonder voorbehoud). Ik droomde ook dat ik vloeiend Duits sprak en dat ik een beroemde schilder erg beledigde (dat was overigens zijn verdiende loon).
Ik werd blij en opgelucht wakker, veel te vroeg, het werd nog lang niet licht, en wist in minder dan een seconde weer hoe het echt was (wat een rotseconde).
Dat ik nu zelfs mijn dromen niet kan vertrouwen.
Dat het dan toch licht wordt.

zondag 11 oktober

Hondenshampoo

'Op Dierendag moest ik aan je denken,' schreef mijn tante vanochtend.
Onder de douche waste ik mijn haar per ongeluk met hondenshampoo.

zaterdag 10 oktober

Wolventroost

Lief nieuws in de Kleine Wetenschap.

vrijdag 9 oktober

Voel je thuis

Blog-Art festival, Theater aan het Spui
foto door Miriam Reeders

donderdag 8 oktober

Tram 9

1.
Beveiliger tegen andere beveiliger: 'Vrouwen zijn moeilijke mensen. Ze zijn koppig en weten altijd beter.'

2.
'Nee, ik heb de auto nodig vanavond. Ik ga babi pangang eten.'

3.
Een vrouw van een jaar of vijftig met uitgezakt permanent en een legging met tijgerprint en een kinderwagen als boodschappenkarretje zegt in haar telefoon dat ze er over vijf minuten is.

4.
Een vrouw van een jaar of zestig met een nette jas, nieuwe schoenen en een tas van een boekhandel stapt snel uit als de controleurs instappen.

5.
Een dronken man wordt de tram uitgezet. Op de achterkant van zijn T-shirt staat Biertje?

6.
Een vrouw (een meisje) met een zwangere buik, nat haar, een handdoek om boven een joggingbroek, geen trui of jas.

7.
Een man met schoenen waar zijn tenen uitsteken.

8.
Een vrouw met rode krullen huilt. De controleur vraagt of het wel gaat. 'Ja hoor,' zegt ze. Ze heeft haar telefoon in haar hand geklemd.

9.
Een man kijkt uit het raam, ziet iets, draait zijn hoofd, kijkt tot het niet meer te zien is, draait zijn hoofd weer terug.

woensdag 7 oktober

Godverdomme

'Godverdomme,' zei buurvrouw Ineke hard en hartgrondig aan de andere kant van de muur. Het was de eerste keer in drie jaar dat ik buurvrouw Ineke iets hoorde zeggen en ik luisterde goed of er nog iets kwam. Er kwam niets. Misschien had ze haar kleine teen gestoten tegen een stoelpoot, dacht ik, of weer de Lotto niet gewonnen, of probeerde ze iemand te bellen die niet opnam. Of misschien houdt ze niet van regen, of is het de verjaardag van iemand die ze mist, of was er een glas stuk gevallen, als druppel die de emmer deed overlopen, op een dag waarop alles mis gaat, of gebeurde waar ze bang voor was, juist datgene waarvan ze hoopte dat het niet zou gebeuren.

dinsdag 6 oktober

Blog Art

In kader van het almaar uitdijende weblogimperium dat ik met Miriam Reeders aan het opbouwen ben (binnen afzienbare tijd zullen er ook aflaten te koop zijn - wij nemen geluk serieus) is onze weblogwand vrijdag te zien op het Blog-Art festival in het Theater aan het Spui.

Voortanden

Ik heb al dagen, wat zeg ik, weken, het gevoel dat er iets tussen mijn voortanden zit. Er zit niets, en ik flos elke dag. Ik weet niet wat dit nu weer betekent.

maandag 5 oktober

Hond

zondag 4 oktober

Vandaag hoeven we niemand te zijn

Vandaag hoeven we niemand te zijn die we niet zijn. We stinken en zijn ongesteld en chagrijnig. We zijn niet slim en doen niks. We hebben geen tv. We zitten op de bank. Soms drinken we thee. Vanavond gaan we allemaal vroeg naar bed.

zaterdag 3 oktober

Vier dingen

Ten eerste schreef NRC Handelsblad gisteren: 'Er zit nog leven in naïeve zweefheks Yoko Ono - weduwe van Beatle John Lennon maakt mooie cd'. Dit is denigrerend en sexistisch. Yoko Ono heeft haar sporen ruimschoots verdiend, en Matthew Barney wordt ook niet stelselmatig aangekondigd als de vriend van Björk.
Ten tweede las ik een artikel over het invriezen van eicellen (met name vanwege de woorden '35-plus wensmoeder'). Het gaat om het invriezen van eicellen van vrouwen vanaf vijfendertig die nog geen partner hebben en op deze manier langer de mogelijkheid tot moederschap willen behouden. Vreemd, dacht ik, om verschillende redenen waar ik later nog wel eens uitgebreider over schrijf. (Ik deel overigens niet de bezwaren van CDA en ChristenUnie, die dit ‘luxe-geneeskunde’ en ‘niet natuurlijk’ vinden. Niet natuurlijk is een eng bezwaar.)
Ten derde is een voordeel van mandarijnen dat de vuilnisbak lekker gaat ruiken van de schillen.
Ten vierde doe ik morgen een performance / experiment op Zzondag. Zie hier.

vrijdag 2 oktober

De ongemakkelijkheid

Ik stond op de lift te wachten met de man die hooghartig en bang voor de hond is. Hij droeg een blauw pak met witte strepen en glimmende zwarte schoenen. Ik at een bara en dacht na over hoe de wereld eruit zou zien als mensen in staat zouden zijn om opzettelijk te vergeten.
De lift kwam en de man en ik stapten in. Deze man praat niet in de lift, wat ik op zich positief vind, maar daardoor viel het geluid van mijn kauwen erg op. Ik had ook kunnen stoppen met eten, maar dat vond ik kinderachtig.
De man en ik stonden naast elkaar. De man keek naar de viezigheid op de muur en boog zich net voor de eerste verdieping naar de muur om beter te kijken. Het is intiem, om met iemand in een kleine lift te staan, zeker als het stil is. Praten geeft het vorm, verlegt de aandacht, zorgt ervoor dat de tijd sneller gaat. Kauwen vestigt juist de aandacht op de ongemakkelijkheid, net als ademen. Het duurde vrij lang, voor de lift op zijn verdieping (de eerste) stopte, hij uitstapte en ik het laatste stukje bara in mijn mond stopte.
Ik hield er een tevreden gevoel aan over. De ongemakkelijkheid had me goed gedaan.

donderdag 1 oktober

Zwaartekracht

In de herfst vallen dingen. Bladeren, kastanjes, regen (regen is prachtig). Ik val ook vaak, ik ben onhandig voor een mens. Ik val en val en troost me met de gedachte dat er altijd een grond is om op terecht te komen, dat er altijd iets kan breken.