weblog
                    archief

 

vrijdag 30 september

Teckel

In het park kreeg ik ruzie met een vrouw die haar hond - een teckel - sloeg. Ze had er eerst een tijd achteraan gerend (wat je juist niet moet doen als je hond niet luistert), terwijl de andere vrouwen op de bankjes haar uitlachten. Daarna hielpen de vrouwen haar de hond te vangen, waarna ze hem begon te slaan en de rest haar rug er naar toe keerde (letterlijk). Ik liep naar de vrouw toe en probeerde haar uit te leggen dat als je een hond slaat, de hond de volgende keer nog minder snel zal komen. De vrouw hield wel op met slaan maar zei dat het haar hond was en dat ze daarmee kon doen wat ze wilde. Ik zei haar dat de hond niet van haar was maar van zichzelf. De andere vrouwen praatten nadat ik vertrokken was met de vrouw mee. Wat er aan de hand was, was dat een van hen de teckel een kluifje gegeven had terwijl het dier op dieet was. Bovendien was ze niet goed opgevoed. De vrouw van wie ze was strafte de hond dus terwijl het haar verantwoordelijkheid was te voorkomen dat het dier een kluifje kreeg en terwijl het haar verantwoordelijkheid is het dier op te voeden. De teckel begreep ondertussen weinig van wat haar overkwam. Ze kon niet meer doen dan piepen van pijn, met haar zachte teckelstem.

 

 

donderdag 29 september

Voorhoofd

Soms likt de poes mijn voorhoofd of ogen. Ik denk dat de troost die ik daarbij ervaar vergelijkbaar is met de troost van de gelovige die gezegend wordt.

 

 

woensdag 28 september

Wat losse dingen

In de afgelopen vierentwintig uur ging ik toevallig vier keer tegelijk met een buurman die ik voor die tijd nooit gezien had de voordeur uit. De eerste keer zei ik hem ook nog gedag omdat we elkaar per ongeluk aankeken, maar daarna niet meer, ik blijf mensen niet gedag zeggen.


In het park zag ik een schoffelende man die tegen de schoffelende man naast hem zei: 'Ik heb eigenlijk nog nooit gewerkt, alleen taakstraf. Maar het went wel op den duur.'

Ik noem alle slakken Slakkie.

 

 

dinsdag 27 september

Voor het eerst in mijn leven bedenk ik dat het woord 'dichten' twee betekenissen heeft.

 

 

maandag 26 september

De grote dikke beer vertelt

Baas Korvers wil Klein Kipje kussen (in ruil voor koek). Met de haan, de kat, de hond, de ouwe schoen, de autoband, de mestvork en Siegfried de olifant.

 

 

zondag 25 september

Welke Meijer

Na het optreden in Theater Dakota werd ik aangesproken door een halfdronken man die vroeg 'van welke Meijer ik er een was'. 'Van geeneen,' zei ik. 'Ik ben van mezelf.' 'Jamaar,' ging de man verder, hij kende wel een paar Meijers die Harry (Zevenbergen, met wie ik het optreden georganiseerd had) kende. 'Ik ken Harry zelf,' zei ik. 'En van welke Meijer ik er een ben heeft hier niets mee te maken.' 'Als je van je voornaam maar geen 'te' heet,' zei de vrouw van de halfdronken man, die zelf helemaal dronken was.
Zou de halfdronken man, die ik hier niet bij naam zal noemen maar die in Den Haag enige bekendheid geniet, begrijpen wat hij eigenlijk zegt dan wel impliceert? Is het erg dat ik het hem niet uitleg of goed dat ik hem niet met een loden pijp de hersens insla? (Ik denk dat dat laatste sowieso goed is, ook voor mezelf.) De man zal het ondertussen vergeten zijn.

 

 

zaterdag 24 september

Blij

 

 

zaterdag 24 september

Meisjesachtigheid

Afgelopen donderdag werd ik beledigd in NRC Next. Nu vond ik dat op zich geen onprettige ervaring, maar het artikel waarin het gebeurde was ondoordacht en ongefundeerd.
Een aantal jonge vrouwelijke kunstenaars waaronder Renske Jonkman, Miranda July en ik (of eigenlijk de hoofdpersoon uit mijn boek, maar er werd gesuggereerd dat het ook de makers betrof) werden beticht van meisjesachtigheid en escapisme. Er is volgens de samenvatting op de website van NRC Next sprake van 'twintigers en dertigers met tweedehands bloemetjesjurkjes en strikjes in het haar die ‘vluchten naar hun jeugd en leven in een fantasiewereld uit angst voor moderniteit en desinteresse voor de buitenwereld’.' De beschuldiging tweedehands bloemetjesjurken te dragen (en oei, wat is het toch een moeizame insteek het uiterlijk van de kunstenaar te koppelen aan haar werk) wil ik niet ontkennen, maar van vluchten naar de jeugd is in mijn werk geen sprake, en 'angst voor moderniteit en desinteresse voor de buitenwereld' lijkt me op mijn werk ook erg niet van toepassing. Ik heb het dan wel niet over sm en de Himalaya beklimmen (want hee, dat zijn voorbeelden van lef, politiek engagement en midden in de wereld staan) maar gender, sexualiteit, dierenzaken etc zijn politieke thema's die regelmatig terugkomen (los van acties in de wereld als community art projecten en dergelijke). Bovendien ben ik een van de minst meisjesachtige cq schattige personen die ik ken - maar dat terzijde. Ook begrijp ik niet waarom een 'meisjesachtig' uiterlijk andere eigenschappen zou uitsluiten. Met al haar bloemetjesjurken maakt MJ wel films die over de hele wereld te zien zijn (om te zwijgen over haar meer uitgesproken feministische werk).
Onderliggende vragen over thematiek (waar zou bijvoorbeeld het al dan niet vermeende escapisme op duiden?), de relatie tussen vorm (taal) en inhoud en vernieuwing daarin laat ik even liggen. Ik wil hier alleen opmerken dat werkelijk engagement (zowel artistiek als politiek) en toewijding aan de wereld niet gelijk zijn aan schrijven over zogenaamd schokkende onderwerpen (waar sm voor mij overigens niet toe behoort - gaap).

 

 

vrijdag 23 september

Ansichtkaarten te koop

Ze zijn €1,50 per stuk, 10 voor 10 euro, ex verzendkosten. Ze zijn wit in plaats van roze zoals op de foto,

zo dus. Ze zijn ook heel leuk als kerstkaart, al zeg ik het zelf.

 

 

donderdag 22 september

Jagerhaasje en helphond

 

 

donderdag 22 september

Een konijn met schubben

Gisteren was ik bij een lezing over (homo)sexualiteit en het recht (die erg grappig was) en toen kwam het verlangen bij een subcultuur te horen bij me op (waarschijnlijk omdat de aanwezige subculturen er gezellig uitzagen). Ik heb dat soms, het verdwijnt meestal direct weer. Ik voelde me een konijn met schubben.

 

 

donderdag 22 september

Haar

‘Je haar is geverfd,’ zei iemand. ‘Het is heel rood. Ben je er tevreden over?’
‘Dat weet ik niet,’ zei ik. ‘Het maakt me eigenlijk niet uit. Ik verf het gewoon een keer in de zoveel tijd en de ene keer wordt het roder dan de andere keer.’
Later dacht ik: misschien is het een raar antwoord, want waarom zou ik het verven als het niet uitmaakt? Ik vind het prettig, een prettige handeling, het verven, en als het grijs is denk ik: ik moet het verven. Verder maakt het me niet uit. Wel kwam de henna in mijn wenkbrauwen, en daar heb ik het direct uitgespoeld, want ik wil geen rode wenkbrauwen.

 

 

woensdag 21 september

Duiding?

De rubriek 'Het beste van het web', de rechterkolom van de website van NRC Handelsblad, plaatst met grote regelmaat links naar filmpjes en artikelen die sexistisch en/of misogyn zijn èn veel rare filmpjes en stukken over dieren - zowel filmpjes die zogenaamd schattig zijn (pleur op met je schattigheid, neem dieren serieus) als ronduit gewelddadige. Behalve dat dit een slechte smaak verraadt is verdieping of alleen maar een kritische houding ver te zoeken.

 

 

dinsdag 20 september

'Mannenwijf,' roept iemand in de steeg, 'mannenwijf.'

 

 

maandag 19 september

Iets over honden en mensen

 

 

 

zondag 18 september

Man op straat (donkerblauw pak met krijtstreep, licht verwilderde blik in de ogen) in zijn telefoon: 'Je weet toch dat ze altijd zeggen 'wie goed doet, goed ontmoet' - nou, dat is dus inderdaad zo.'

 

 

zondag 18 september

Misselijk

De kat maakt me tegenwoordig wakker als hij 's nachts misselijk is. Hij maakt me wakker voor hij gaat overgeven. Ik kan me niet voorstellen dat hij denkt dat ik zijn misselijkheid kan verminderen - dat doe ik nooit want dat kan ik niet. Maar misschien steunt het hem op een andere manier. Blijkbaar zijn 'ik voel me niet lekker' en 'Eva wakker maken' met elkaar verbonden. Hij deed het eerder niet, hij stelt steeds meer vertrouwen in me en dit is daar onderdeel van.

 

 

zaterdag 17 september

Persfoto's voor In de rondte

 

 

vrijdag 16 september

En het nieuws van de week

Goed nieuws, het wijzigen van je geslacht op je geboorteakte wordt makkelijker (de volgende stap is hopelijk het hele geslacht eraf).

Die slavenillustratie moet natuurlijk van de gouden koets (maar het is maar een van de duizend dingen die in die lijn moeten gebeuren; Nederland gaat slecht om met het koloniale verleden).

De wolf die gezien was, is nogmaals gezien.

En de kraaien zijn geslaagd voor de marshmallow-test.

 

 

vrijdag 16 september

De liedjes

Laatst vond ik een folder met oude liedjes op een harde schijf. Ik herkende sommige nauwelijks - het waren demo's voor The things a girl should do - geloof ik, of van daarna. Het raakte me, met name de urgentie. Ik vind het niet goed (laatst hoorde ik Metamorphosis, na jaren, en die plaat kwam me echt absurd voor - dat heb ik met de latere cd's overigens niet en gaat ook over sommige arrangementen), maar het is wel volkomen duidelijk waar liedjes over gaan. Ik vind het goed dat ik niet twijfel, in die liedjes. Nu is alles alleen maar droevig. En ik dacht toen al dat het over droevigheid ging. Maar ik ben daar wel degelijk strijdbaar (ik had misschien ook meer vertrouwen in muziek).
Misschien is het toch tijd voor een punkband.

 

 

donderdag 15 september

Voorlezen

 

In de serie 'De Jagers lezen voor' lees ik de hond voor uit Het schuwste dier.

 

 

woensdag 14 september

Muis

Ik was op de fiets onderweg naar de supermarkt toen er opeens een grijsbruin bolletje op de weg lag. Het bleek een muis te zijn, die steeds een stukje rende en zich dan weer oprolde. Ik zette mijn fiets neer en liep een huis in waar de voordeur van openstond - het bleek een kapsalon te zijn en ze hadden een kartonnen doosje. Ik stopte de muis, een veldmuis, in het doosje en fietste naar de dierenarts - ik was er vlakbij. Daar lieten ze de muis inslapen. Dat doen ze blijkbaar met muizen. Nu was het diertje echt niet in orde; z/hij had duidelijk medische hulp nodig. Het zou onverantwoord zijn geweest om haar of hem mee naar huis te nemen. Maar misschien had ik het even aan moeten kijken.
Het moeilijke van deze beslissingen is dat er geen juiste handelswijze is. Een dier midden op straat aan haar of zijn lot overlaten als z/hij zo duidelijk niet in orde is vind ik geen optie, maar zelf kan ik muizen niet beter maken. Mijn eigen dierenarts, degene in wie ik vertrouwen heb, was er niet - misschien moet ik haar nog eens vragen.
Ondertussen breekt het natuurlijk wel mijn hart. Het gaat hier om iemand, om een muis, niet om een gedachte over een muis.

 

 

dinsdag 13 september

Ik wil alleen maar slapen

Ik maak me op voor de winter. Ik timmer een huis, verf mijn haar, haal de slakken naar binnen. We eten chocolade. Buiten vallen takken.

 

 

maandag 12 september

Conditionering

Vanochtend zag ik tijdens een college over conditionering een filmpje van een rat die na een toon een schok kreeg (je zag het hartje steeds harder gaan kloppen in anticipatie - hoe graag had ik dat lieve diertje vastgehouden en meegenomen). Daarna werd verteld over een rat die door op een knop te drukken het lijden van een andere rat kon verminderen. De rat bleef drukken tot hij/zij zelf bezweek. En toen gingen ze ook nog een zeeslak schokken geven (daar zagen we gelukkig geen filmpje van, net als dat we geen filmpjes zagen van de konijnen die schokken kregen - hoe haal je het in je botte hoofd om een konijn schokken te geven, of een zeeslak!). Volgens mij zijn er maar een paar conclusies die je uit dit soort onderzoeken kunt trekken en zijn die niet per se geschikt om te vermelden op een weblog.

 

 

zondag 11 september

Maiky

 

 

zaterdag 10 september

Ondertussen in de wereld

Vanmiddag sta ik met De Jagers onverwacht op het Magneetfestival en er staat een stukje over het project in de Volkskrant.
En mijn korte verhaal Het doen staat in literair tijdschrift De Brakke Hond (0311), te bestellen via de site (doen, want het is een mooi verhaal).

 

 

zaterdag 10 september

Het is vreemd dat dingen die ik al weet (of die ik nu toch wel zou moeten weten) me kunnen overvallen alsof ze nieuw zijn, alsof ik nieuw ben.

 

 

vrijdag 9 september

Schaak

 

 

donderdag 8 september

Gezichten

Marjolijn Februari schreef laatst over het zien van gezichten in dingen - ik zie ze vaak in bomen, zie hier (Het extra orgaan is het weblog van M. Februari en zeer de moeite waard).
Gisteren zag ik toevallig een gezicht in een struik.

 

 

woensdag 7 september

 

 

dinsdag 6 september

Het witte mannetje

Soms dansen we een stukje, de kat en ik, ik til hem dan op en we bewegen door de kamer, zijn voorpootjes op mijn schouder en zijn neusje tegen mijn nek. Hij vindt het leuk, dat denk ik tenminste, omdat hij ervan gaat spinnen. Een jaar geleden mocht ik hem nog niet eens optillen.
We waren vanochtend bij de dokter omdat hij misschien een tumortje had maar dat had hij gelukkig niet. De dokter was net zo opgelucht als ik. De kat gedroeg zich voorbeeldig. Toen we klaar waren duwde hij zijn hoofd zo hard mogelijk in de holte van mijn arm. De easypill liet hij liggen ('dat vind je lekker,' zei de dierenarts tegen hem).
Thuis ging hij eerst rondjes rennen en daarna kwam hij op schoot.

 

 

dinsdag 6 september

Zeer korte verhalen over de dood deel 4

Er was eens een man die tegen een lantaarnpaal liep. Door de klap raakte zijn gezicht los. Hij hield het met een hand op de plaats terwijl hij zijn andere hand opzij hield om zijn evenwicht niet te verliezen. Hij struikelde echter over een uitstekende steen waardoor zijn gezicht uit zijn hand schoot en in een hazelaar terecht kwam. De man stierf vrijwel direct. Een ekster vond zijn gezicht een paar minuten later in de hazelaar en nam het mee voor haar nest. Ze zag de ogen voor eieren aan en broedde ze uit. Er kwamen twee kleine witte vogeltjes uit, en zo leefde de man voort, op een manier die niemand voorzien had.

 

 

maandag 5 september

Eiland

Ik hou niet van feestjes. Ik was er de afgelopen twee weken op veel, en leuker worden ze daar niet van. 'Het hoort erbij,' zeggen mensen, alsof schrijven een ziekte is en feestjes daar een symptoom van zijn (vergoeilijkend, op een toon die suggereert dat ik er wel aan wen, maar ik denk niet dat dat zo is).
Gelukkig waait het vandaag. Misschien moet ik op een eiland gaan wonen.

 

 

zondag 4 september

Je kunt de tijdschriftjes ook per post bestellen, tegen minstens verzendkosten. Stuur een mailtje als je geïnteresseerd bent.

 

 

zaterdag 3 september

Ik heb vanmiddag een tijdschriftje gemaakt (het heet Schuw) met een paar tekeningen, een fragment uit Het schuwste dier en twee nieuwe verhalen (De vuilniszak en Woord). Het is verkrijgbaar bij optredens en het is gratis hoewel een bijdrage in de print- en papierkosten op prijs wordt gesteld.

 

 

vrijdag 2 september

Simpele soep

Woensdag maakte ik een simpele soep met dingen die ik nog had die per ongeluk eigenlijk heel lekker was. Men neme: 2 lente-uitjes, twee tenen knoflook, een wortel, twee handen groene spliterwten en wat peper en zout. Bak de lente-uitjes en de knoflook gesneden in wat olijfolie aan, gooi de rest erbij (die wortel moet je ook even snijden), voeg water toe en laat de boel een uur doorkoken. Serveer er brood bij.

 

 

donderdag 1 september

De Jagers

Ik heb een schrijverscollectief opgericht met Sterre van Rossem en Deborah Klaassen. We heten De Jagers. Vanaf vandaag zijn we echt online, en wel hier:

website
twitter
facebook
persfoto's door Aisha Zeijpveld

Als je ons op twitter volgt kun je een pakketje boeken winnen. Dinsdag stonden we al in het Parool.